ΤΟΜ
Ήταν πρωί. Εκείνη ήταν ξύπνια, πολύ πριν από μένα το πιο πιθανόν, ως συνήθως. Δεν ήθελα να κουνηθώ ούτε χιλιοστό από το σημείο που ξάπλωνα δίπλα της. Η αίσθηση των ποδιών της μπλεγμένα με τα δικά μου ήταν το πιο ευχάριστο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ.
Χθες για μια φρικιαστική στιγμή ήμουν σίγουρος πως θα την έχανα. Ο τρόπος που μιλούσε, με βλέμμα γεμάτο παραίτηση, φανέρωνε πολύ περισσότερα από ότι οι ίδιες οι λέξεις που χρησιμοποιούσε. Η σκέψη του πόσο κοντά είχαμε βρεθεί να τα τινάξουμε όλα στον αέρα με έκανε να αναδευτώ από τη θέση μου. Αμέσως μετά έφερα το σώμα μου ακόμη πιο κοντά στης Ρόουζ, τύλιξα τα χέρια γύρω της και άφησα ένα φιλί στο μέτωπό της.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ πιο ξέγνοιαστη από αυτή που είχαμε το προηγούμενο βράδυ. Αφού μου ευχήθηκε για δεύτερη φορά άρχισε τα αθώα πειράγματα. Μέσα μου όμως φοβόμουν πως αυτό μπορεί να συνέβαινε μόνο και μόνο επειδή σήμερα ήταν τα γενέθλιά μου.
Σήμερα γινόμουν επιτέλους 17. Δεν ήθελα όμως τίποτα ιδιαίτερο, ούτε δώρα αλλά ούτε και καμιά μεγάλη έκπληξη. Το μόνο που ήθελα ήταν να τα περάσω με τους φίλους μου και τη Ρόουζ. Κυρίως με τη Ρόουζ...
Είχα ανάγκη να αναπληρώσω όλο εκείνο το χρόνο που ήμασταν χώρια. Αλλά ταυτόχρονα είχα την αίσθηση πως οι ώρες που περνούσαμε μαζί όλο και λιγόστευαν λες και ήταν κόκκοι άμμου σε κλεψύδρα.
Κοιτάζοντάς την καθώς τεντωνόταν ένιωσα κάτι μέσα μου να φουντώνει. Την ήθελα. Θα ήταν ψέματα αν έλεγα το αντίθετο. Όμως, όπως της είχα υποσχεθεί, δεν υπήρχε περίπτωση να την πίεζα να κάνει κάτι χωρίς να το θέλει. Το προηγούμενο βράδυ θυμόμουν καλά πως λίγο πριν με υπνωτίσει είχαμε φτάσει πολύ κοντά στο να συμβεί αυτό. Δεν ήμουν σίγουρος αν το ήθελε πραγματικά, γαμώτο, δεν ήξερα καν αν με ήθελε όσο την ήθελα εγώ αλλά ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το μάθω.
Όταν με ρώτησε αν έβλεπα κάτι ενδιαφέρον σχεδόν έχασα τον έλεγχο του κορμιού και των χεριών μου. Την ίδια στιγμή ήμουν όρθιος μπροστά της και οι παλάμες μου ταξίδευαν σε όλο της το σώμα καθώς τη φιλούσα στο λαιμό. Μόλις τα χέρια μου έφτασαν λίγο πάνω από τους γοφούς δάγκωσα απαλά τη βάση του λαιμού της και ως απάντηση την άκουσα να αναστενάζει. Η αντίδραση της είχε άμεσες επιπτώσεις στο κορμί μου και ιδιαίτερα σε ένα συγκεκριμένο μέλος μου.
YOU ARE READING
Ένα Απαίσιο Κτήνος (Μέρος 2ο)
Paranormal"Είσαι κτήνος! Τοντ είσαι ένα απαίσιο κτήνος. Μου κατέστρεψες τη ζωή. Πολύ σύντομα όμως θα μετανιώσεις για όλα όσα μου έκανες. Να 'σαι σίγουρος γι' αυτό." Στη συνέχεια του "Ένα Όμορφο Τέρας" η Ρόουζ έχει πλέον αποδεκτεί το γεγονός πως δεν πρόκειτα...