Deniz'in Kıyısı (GirlxGirl)

4

Sabah üzerimde bir ağırlık hissetmemle birden yatakta küfürler savururak doğruldum ve üzerimde 2 80 yatan bir adet Sevim gördüm. Normalde bu hareketi başkası yapsa şuan hastanede komadan çıkmasını bekliyor olurduk ama onun bu haline yenik düştüm. Uzun dalgalı olan saçlarını sol tarafa doğru atmış ağzı gözü yamulmuş bir adet Sevim o kadar tatlı duruyordu ki. Dayanamayıp pislik damarlarım kabardı. Ve söze başladım.
+Sabahları daha çirkin oluyormuşsun.
Dedim gözlerimi kısarak ve bunu dememle beni göğüslerinin arasına bastırdı.
-Demek öyle. Lafını geri al yoksa seni burda boğarım.
Bu yaptığı hareket beni tahrik ediyordu. Yanağım sol göğüsünün ucuna deyiyordu. Burnumu göğsünün ucuna sürttüm yavaşça. Tahrik olduğu çok belliydi. Göğüs ucu sertleşmişti. Dayanamayıp tek hamleyle altıma aldım. Ellerini başının üzerinde çapraz bir şekilde iki elimle tutuyordum. Konuşmaya başladım.
+Bak bu yaptığınla beni boğmuyor tahrik ediyorsun bu bir. İkincisi eğer benimle beraber olmak istiyorsan söylemen yeterli. Diyerek yamuk bir şekilde arkadaşlar arasında " Denizin piç gülüşü" denilen ifadeyi aldım. Gözleri dudaklarımdaydı. Bende o şekilde üstünde göz gezdirdim. Normalde kıyafetlerimi kimseye vermem ama çoğunlukla Buselerde kaldığım için burda da kıyafetlerim vardı. Ona onlardan giydirmistim. Yakışmıştı. Ellerini yavaşça bırakıp kendimi yatağa attım. Anılar canlanmıştı. Farketmiş olmalı ki hemen oturarak lafa girdi.
+ Şimdi sana bir şarkı dinleticem. Biliyorsundur büyük ihtimal.
Sessizce doğruldum ve bekledim. Ellerim acıyordu. Dün gece yine her gece olduğu gibi her yeri yumruklamıştım. Bu da benim strest atma yöntemimdi. Çalan şarkı tanıdıktı. Sancak- At İçine. Şarkı sözlerinin beni yansıttığı doğruydu. Sanki benim için yazılmıştı. Rap'i bu yüzden seviyorum. Bir sürü anlam çıkarmak mümkündü. Sancağın şarkıları fazla Rap'e benzemesede seviyordum. Ve başladı..
"Beni duvarlara vurma, ya benim ol yada dursun zaman." Bu kısma Sevim sesli bir şekilde eşlik etti. Gözlerimin içine bakıyordu. Ben ise Şarkıya odaklanmıştım..
"At içine, vurduğun duvarların günahı ne ?
Gitme, bırak onlar istesin de gitmeyi
gül be kendi haline ve başkası yerine göz yaşı dökme."
Gözyaşımı hissettim. Kendimi çok güçsüz hissediyordum. Ve tekrar şarkıya döndüm.
"Bugün bırak yerine. Aldığın tüm ahların yeterli. Bak yüzüne, kırdığın suratları topla koy içine. Kimse bulmasın, güvenme hiç birine. Kendine bile.."
Bir şarkı bu kadar anlamlı olabilir miydi ? Şarkının sonunda gözümden akan yaşı sildim ve Sevim'e baktım. Ağlıyordu.
+Sıra bende. dedim. Dolabı açıp içinden gitarı aldım. Ve yatağa oturdum. Sevim heyecanla bana bakıyordu.
+Buse bahsetmişti. Peki bu şarkı kime ? Ona mı ?
-Sana.
Ve başladım. "Bırak sende kalsın" ı söyleyecektim. Bu kız bir şansı hak ediyordu. Ama bana güvenmediği belliydi. Ne kadar beni sevdiğini söylesede egoist birine benziyordu. Bazen soğuk bazen sıcacık oluyordu. Tam vazgeçince sıcacık, tam sevebilirim dediğimde soğuk oluyordu. Şarkıya girmeden önce konuşmaya başladım.
+Bana güvenmediğini farkındayım. Ben bile kendime güvenmiyorum. Ama izin verirsen, sende kaybolmak istiyorum.
"Her sabah yanında uyansam, gözlerinde yakamoz olsam. Ömrümü ömrüne doladım, bırak sende kaybolayım."
Nakaratı bitirdiğimde o devam etti.
"Aşk serseri bir kuş, bazen istesen de tutamazsın. Aç kanatlarını, bırak korkuların orda kalsın. Biz seninle sonsuz olalım.."
Devam ettim.
" Her sabah yanında uyansam, gözlerinde yakamoz olsam. Ömrümü ömrüne doladım, bırak sende kaybolayım."
Ve yavaşça sonunu getirdik.
"Bu masalda mutluluk var, inanırsan varolurlar. Tutun bana, n'olur korkma. Bu masalda mutlu son var sende benim yarınım var. İnan bana n'olur korkma"
Şarkı bitince bana sıkıca sarıldı. Gitarı yavaşça yere bıraktım ve bende belinden kavradım.
+Deniz sana söz veriyorum, onu sana unutturucam. Açtığı yaralara teker teker merhem sürücem, nazikçe sevicem seni. Nazik ama bol miktarda sevicem. Seni tekrardan var edicem.
-Bunu yapabilir misin ?
+Denicem
-Denicez.
+Bu ne demek oluyor ?
Sessizlik hakim oldu. Gözlerinin içine baktım ve alınlarımızı yasladım. Ve benden önce davranan beynim birden kelimelerin dilimden dökülmesin sebep oldu.
+Hadi gel, tut ellerimi. Benimle yan, benimle meydan oku çaresizliğe, benimle uyu. Benimle uyan, Ben bir Eylül, sen Haziran.
Şiirleri severdim. Bu kızın öylesine birşey olmasını istemiyordum.
-Bu.. Ne demek oluyor ?
+Eğer becerebilirsem onu unutacagıma söz veriyorum Sevim. Bu kırık'la benimle beraber olur musun ?
-Ben düsünücem. Dedi ve gözyaşını silerek odadan bir hışımla çıktı. Bu neydi şimdi ? Ben onu unutmaya çalışıyordum ilk defa. Birini tekrar sevmeye hazırlanırken bu ne ? Tamam belki de haklı olabilir sonuçta herşey çok hızlı gelişti. Ama o.. Herneyse Deniz. Toparlan ve kalk. Ne olucaksa olsun artık.