سيف بعد ما فاق بص حواليه
لقى بنت قاعده جنبه وبتقرأ فى مصحف
سيف: احم احم
ندى: اخيرا انت عامل ايه دلوقتى
سيف: هو انا مين وبعمل ايه هنا
ندى بصتله بصدمه وجريت للدكتور
دخلت ندى ومعاها الدكتور
الدكتور: السلام عليكم
سيف: وعليكم السلام
الدكتور: ها يا سيدى تقدر تقولى انت اسمك ايه وايه اخر حاجه انت فاكرها
سيف بان عليه انه بيفكر وبعد كدا بص للدكتور
سيف: للاسف يا دكتور انا مش هقدر اجاوبك على اى سؤال من دول
الدكتور: يعنى انت عارف انى دكتور
سيف: اكيد
الدكتور طلع القلم اللى فى جيب البالطو بتاعه
الدكتور: تعرف القلم ده بيكتب ازاى
سيف مسك القلم وضغط على القلم والقلم فتح
الدكتور بصله وكتب حاجه فى التقرير
وجاى يخرج ندى راحت وراه
ندى: خير يا دكتور هو ماله
الدكتور: هو الحمد لله مركز الزاكره عنده تمام يعنى بيقدر يفتكر اى حاجه فى حياة اى انسان ياكل ازاى يتصرف ازاى الكلام وهكذا لكن حياته هو عقله اجبر الزاكره انه ينساها خالص واعتقد ان قبل الحادثه كان فى حاجه مديقاه فى حياته عشان كدا مخه رافض انه يفتكرها
ندى: طب وهو ممكن ترجعله الزاكره امتى
الدكتور: على حسب نفسية المريض وعلى حسب قبوله لانه يفتكر بس مينفعش يحاول يفتكر كل حاجه مره واحده لان كدا ممكن يعمل مضاعفات
ندى: طب هو يقدر يخرج امتى
الدكتور: هو جسديا كويس بس هيفضل اسبوع تحت المراقبه عشان نطمن على انظمته الحيويه لانه قعد فتره طويله فى الغيبوبه ممكن لما يبدأ يمشى يمشى بالعكاز لان رجله تقلت وهنشوف الاجهزه من جوا شغاله تمام ولا حصل خلل عشان كدا عايزك تبدأه تديله اكل وتشيله المحلول اوك
ندى: اوك يا دكتور ميرسى لتعبك
الدكتور: مفيش حاجه يا انسه ندى ده واجبى
ومشى الدكتور وندى رجعت لسيف تانى
سيف:الدكتور قالك ايه
ندى:............... وحكتله اللى الدكتور قال عليه بطريقه بسيطه اكتر
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
عند رنا كانت ماشيه فى الجامعه وسمعت حد ينادى عليها
بصت وراها لقت ولد من اللى معاها فى الدفعه
رنا: افندم يا استاذ ساهر اى خدمه
ساهر: لو سمحتى يا انسه رنا انا محتاج انقل المحاضره منك لانى غبت كتير والدفعه قالتلى انك بتلخصيهم حلو
رنا: بس انا بزاكر من الاسكتش
ساهر: انا بكتب بسرعه ممكن تتفضلى معايا فى الكفاتريا انقلهم بسرعه عشان مطضتريش تسيبى الاسكتش
رنا: بس انا مينفعش اقعد معاك لوحدى حتى وقفتنا دى متنفعش اتفضل حضرتك الاسكتش وروح الكافتريا وانا هبحث فى حاجه فى المكتبه عقبال ما تخلص
وادته الاسكتش ومشيت
راحت رنا المكتبه وعملت البحث وخلصته
وراحت الكفاتريا لقت ساهر لسه بيكتب وقفت عنده
رنا: ها يا استاذ ساهر خلصت
ساهر: خلاص قربت اخلص
راحت جابت رنا نسكافيه وقعدت على الترابيزه بس بعدت بالكرسى
وبعد شويه ساهر: اتفضلى يا انسه رنا وميرسى اوووى
سمعه واحد بيقول بصرامه: قصدك مدام رنا
رنا بصت وراها: مازن
مازن كان وشه احمممر وباين عليه انه متعصب
مازن: ايوه يا مدام رنا مازن اسف ان كنت قطعت عليكم القعده الحلوه دى اطلبلكو 2 لمون بالمره
رنا: انت بتقول ايه
مازن: بقول على القعده الرومانتيكيه اللى كنتى قعداها انتى والاستاذ
رنا: لااا ده انت شكلك خرفت
واخدت الاسكتش من ساهر ومشيت وسابته
هو حاول يروح وراها بس ساهر مسك ايده
ساهر: هى دلوقتى متعصبه ومش هترضى تكلمك
مازن بصله بغضب
ساهر: الانسه رنا
راح مازن بصله بعصبيه تانى
ساهر: احم اقصد مدام رنا مكانتش تستاهل الكلام ده
مازن: واحد جه اقى مراته قاعده مع واحد فى كافيتريا الجامعه لوحدهم عايزنى اعمل ايه اسقفلهم واقولها برافو
ساهر: انت كدا طلعت الراجل الهمجى اللى جواك قعدت ترمى بالكلام من غير حتى ما تسألها
مازن:يسلام وهتقولى ايه بأه ان شاء الله
ساهر: كانت هتقولك........... وحكاله اللى حصل
《《《《《《《《《《《《《《《《《《《
مريم كانت ماسكه الدبله وبتفكر فى مهند مره واحده الباب اتفتح
مهند بابتسامه: انا قولت من الاول اصلا انك بتموتى فيا عارف انى واد عسل وقمور بس مش لدرجه انى اخدك من الدنيا كدا
مريم كل ده بتبصله بصدمه وبعد كدا هو اللى جابه لنغسه
مريم: مهند انت ازاى تدخل كدا وازاى مش تتصل وتقول انك جاى ولما جيت ليه مش خبط
مهند: بسم الله الرحمن الرحيم الاجابه هى مصر
مريم بصتله بغضب طفولى وادتله ضهرها وابتسمت
مهند: يا خلاسى عليه يا ناس وهو متعصب عسل
وقرب منها وقعد يزغزها
مريم بعدت عنه
مريم: مهند انت ازاى تعمل كدا
مهند ببراءه اطفال: انا حملت ايه يحنى
مريم: انت ازاى تزغزنى كدا
وبعد كدا وقفت كلام وشهقت بصدمه
مريم: يا لهوى انا من غير حجاب اخرج بره بسرعه وغمض عنيك
مهند: انتى يا بت مرووشه ولا اتجننتى ولا مخك فوت ولا انتى كدا من الاول وانا اضحك عليا ولا ايه
مريم: ليه كل ده جاوب بس غمض عيونك الاول
مهند: اغمض عينى ايه يا حاجه انتى مراتى
مريم: ايه ده انا مراتك ازاى انت شربتنى حاجه اصفره ومضتنى على الورقه لااا يبقى كدا الجواز باطل وجواز مهند من مريم باااطل يا حلولى
مهند: نعم يا روح طنط امال انا كتبت على مين امبارح
مريم: لحظه واحده هو مش كان حلم
مهند: لا حول ولا قوة الا بالله متجوز واحده لسعه لا يا ست انا مش لاعب سلامو عليكو
وجه يخرج مريم مسكت ايده
مريم: ايه ياض انت ماصدقت تخلع ولا ايه
مهند مسك ايدها اللى مسكت بيها ايده ولفها ورا ضهرها وخلاها تديله وشها
كانت قريبه منه اوووى
مهند: فى واحده تقول لجوزها ياض
مهند ميعرفش ان مريم من ساعة ما لفها وهى مش فى الدنيا اصلا
مريم: ها
مهند ابتسم وباسها من خدها بوسه سريعه
مهند: يلا سلام يا قمرى انا كنت جاى اشوفك قبل ما انزل الشغل يلا باااى
وباسها تانى
مهند: الا قوليلى يا ميرو هو ايه رأيك فى لون عيونى بتحبى الازرق ولا لا
مريم بهيمان: تهبل
مهند ضحك على منظرها وباسها لتالت مره وخرج
مريم وقفت شويه وبعد كدا فاقت من الصدمه لبست الاسدال بتاعها بسرعه وخرجت للمطبخ جابت ازازه مايه ساقعه وراحت البلكونه
لقت مهند هيركب عربيته
مريم: مهند
مهند بصلها وابتسم: نعم
مريم: انا نسيت حاجه
مهند باستغراب: ايه
مريم: نسيت اودعك
راحت فتحت ازازه المايه ودلقتها على راسه
مريم: كدا خلاص يلا سلام وخلى بالك من نفسك باى
ودخلت وعلى وشها ابتسامة نصر
€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€
روفيده كانت لسه لابسه الاسود
أنت تقرأ
انت عمرى
Lãng mạnحياتى لم تبدا الا بعد حبى لك وعيناى لم ترى الا بعد رؤيتى لك لم ينطق لسانى الا عندما صرحت لك بحبى فانت عمرى
