Ik ben verliefd op hem geworden. Ik zag hem. Ik wil hem. Ook al weet ik dat het onmogelijk is. Hij is te oud en woont te ver. Hij is alles voor me. Ik help hem. En hij helpt mij. Voor zo ver we kunnen
Ik sloot de videochat af. Ik vind hem leuk. M...
Ik kwam thuis. Mijn polsen zaten onder het bloed. Ik rende naar de badkamer. Ik stak mijn armen onder de kraan. Vandaag was er een weer een dag achter de rug. Een dag vol gepest en gescheld. Ik heb zelfs iemand neergeslagen. Waarschijnlijk wist mijn voogd het al. Ik had strafstudie gekregen. Jammergenoeg de bende ook. De jongens op school trokken me mee uit de gang. Een stuk of vier jongeren die te laat voor hun les waren keken me aan. "Help me!" schreeuwde ik. Ze bleven gewoon kijken. Er kwam een kleine traan tevoorschijn. Ze duwden me de wc's in. De leider nam een mes uit zijn rugzak. De rest van de jongens hielden mijn arm vast tegen de lavabo. Ze lachten. Ze begonnen kleine sneedjes in mijn polsen te snijden. Ik probeerde me los te rukken. Ik schreeuwde. Een van de jongens sloeg me in mijn gezicht. "Niet schreeuwen." Ze gingen steeds verder tot aan mijn elleboog. Hij stopte. hij pakte mijn andere arm. Het bloed gutste van mijn linkerarm. Ze begonnen te snijden in mijn andere arm. Hij was nu ondertussen ook al aan mijn andere elleboog. Ik rukte me los. Een van de jongens pakte me bij mijn haar en trok me één van de wc's in. Ik kreunde. Hij trok hard aan mijn haar. Ik pakte zijn hand en duwde hem nu met zijn hoofd de wc in. Daarna kreeg ik een harde klap op mijn rug. Ik viel bewusteloos neer. Ik werd wakker in de ziekenboeg. Alles van de afgelopen dag flitste nu voor me voorbij.
"Waar ben je?" Ik hoorde mijn voogd naar beneden komen. Mijn ouders zijn gestorven in het huis waar ik vroeger woonde. Er brak een hevige brand uit. Nog steeds hebben ze nog niet kunnen achterhalen hoe de brand is onstaan. Ik woon met een voogd. Ik heb geen andere familieleden meer. Mijn nonkel zit in de gevangenis omdat hij mijn tante heeft vermoord en drugs nam. Mijn grootouders zijn al lang overleden. Ik heb geen andere tantes of nonkels. Behalve tante Margrit. Maar die is erg raar. Ze woond op het platteland. Langs een gewone asfalt weg. Een tweehonderdtal meter voor het huisjes staat er een bord: "einde beschaving." Vind ik eigenlijk wel grappig. Tante Margrit is een zigeuneres volgens mij. Ze maakt vreemde drankjes en woont vlak naast het donkerste bos van het dorp. Niemand mag erheen om de reden dat het moeras gevaarlijk is. Het zou niet de eerste keer zijn dat er toeristen verdrinken. Sommige zeggen dat mijn tante een heks is of dat ze haar ziel toen ze jong was verkocht had aan de duivel. Mijn tante is rond de vijftig. Misschien pesten ze me om de reden dat ze denken dat ik ook een heks ben. " Ben je in de badkamer?" hoorde ik Nana roepen. Ik noemde haar zo omdat ze verdacht veel leuk op die huishoudster van Peter Pan. En die hond die daar woonde had een leuke naam. Nana kwam de badkamer binnengestormd. "wat ben je aan het doen?" Mijn polsen zaten nog steeds onder de kraan. Nana kwam naar me toe. Ze nam de verbanddoos uit de kast. Ik haalde mijn polsen onder het water vandaan. "Alweer, die pesters." Ik knikte. Ze wikkelde mijn beide onderarmen in het verband. "Straks, gaan we eten. Kom je dan naar beneden?" "Ja, Nana", zei ik snel. Ik liep naar mijn kamer. Die lag zoals gewoonlijk over hoop. Mijn instrumenten stonden door elkaar. Mijn gitaarkoffer lag open. Mijn elektrische gitaar hing aan de muur zoals normaal. Ik haalde hem er altijd af als ik wilde spelen. Mijn piano stond in de hoek van mijn kamer. Mijn kamer was heel groot. Het was eigenlijk de volledige zolder. Ik ging achter mijn computer zitten. Ik negeerde alle berichten met pleeg zelfmoord. Ik keek mijn facebook nog eens na. Ook alleen maar dreigberichten. Niemand durfde eigenlijk naar mijn huis te komen. Het stond op een klein heuveltje aan het einde van een straat. Waarom zou iemand komen naar een horror huis waar een horrorkind woont. Die zijn familie heeft laten omkomen. Soms kwamen ze langs met de fiets en gooiden ze vlug stenen naar mijn raam en schreeuwden: "Heks! Duivelskind! Verkoop je ziel net zoals je tante!" Ik negeerde het. Ik was sterk buiten mijn huis. Maar was ik eenmaal op mijn kamer kon ik mijn tranen niet bedwingen. Nana wist wat ik meemaakte alleen ze wist dat ik er niet over wilde praten. En dat ze me met rust moet laten. Ik sloot facebook af. Ik ging naar wattpad. Ik keek naar mijn verhalen. Zoveel volgers had ik niet maar dat maakte niet uit. Ik vind het leuk om verhalen te verzinnen. Alhoewel sommige waar zijn. Maar dat weten de meeste gelukkig niet. Het maakt me ook niet echt veel uit hoeveel mensen het lezen. Ik zag dat ik een melding had gekregen. Iemand had me een bericht gestuurd. MoXi_gashter. Kende ik niet. "Bedankt voor het volgen", stond er. Ik dacht bij mezelf misschien kan ik een gesprek startten. Ik vind het leuk om met onbekende te chatten. Ook al kunnen er gevaren achter schuilen. Na een bericht keek op zijn profiel. F*ck! Hij is zeventien. Maar zijn verhalen zagen er wel leuk uit. Volledig pure horror. Ik las vlug een van zijn verhalen. A fake but real family. Schokkend. Maar interessant. Ik had een gevoel dat deze gast nog belangrijk voor me gaat worden. Niet lang daarna begon ons gesprek.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het begin van een boek is altijd saai maar lees eerst verder voor je zult oordelen. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Je zult wel zien. En misschien ben je wel verrast.
