Fall in love with a 17 year old boy (dutch)

10

Ik schrok wakker. Ik was helemaal bezweet. Ik had mezelf nog nooit zien sterven in een droom.

~wat vooraf ging~
***Ik zat op een bankje. Ik was verdrietig. Het begon te regenen. Het stormde zelfs een beetje. Ik trok mijn kap over mijn hoofd. In slechts enkele seconden was ik doorweerkt. Mijn armen zaten onder het bloed. Onder het bankje zag je een rode plas. Gemengd van water en bloed. Ik begon te huilen. Ik huilde ook bloed. Dat maakte me niet veel uit. Ik huilde normaal ook bijna altijd bloed. Ik was gebroken. Er stonden mensen voor me. Ze lachten naar me. Ik keek niet op. Ik wilde niet weten wie het waren. Kon ik dan vermoorde ik ze. Er is een iets wat me tegenhield: er is geen wifi in de gevangenis. En.... hij.... Toen ik aan hem dacht werd ik nog bozer. Ik balde mijn vuisten. Ik... weet niet wat ik wilde... Ik stond recht. Iedereen deinsde achteruit. Ik keek op. Ze schreeuwden. Ik hoorde woorden die varieerden van heks tot duivelskind. Tot mijn verbazing stond het hele dorp voor me. Iemand duwde me terug op het bankje.

Ik huilde. Ik huilde zo veel. Ze bleven lachen. Opeens duwde iemand de menigte opzij. Hij... de jongen waar mijn hart sneller van gaat slaan. Ik werd opgepakt. Ik lag in zijn armen. Met mijn handen voor mijn gezicht. Ik leunde tegen zijn borstkas. Hij rende weg door de menigte. Hij had een warme borstkas. En zijn hart ging op en neer. Ik stopte met huilen en viel in slaap. Ik weet wel wie mij had vastgepakt. Ik wilde het alleen niet weten. Hij had me pijn gedaan. Hij zette me neer. Hij ging vlak achter me zitten. Hij leunde tegen een grote boom. Een zwarte boom. Er zat veel mist rond de boom. Het voelde alsof hij iemand vasthield. Ik wilde mezelf loswringen. Maar ik had daar geen kracht voor. Ik keek om. Ik was klein vergeleken met hem. Wat logisch is hij is 17 en ik 14. Ik wilde zijn gezicht zien. Zijn gezicht dat ook bedekt was onder de tranen. Ik streelde over zijn hoofd en duwde zijn kap tegelijk weg.

Ik werd naar hem toe gezogen. Zijn gezicht raakte het mijne net niet. "Ik had je toch gezegd dat ik een monster ben.... Ik ben een demon.... Je zei het zelf ook." Had ik hem gekwetst. Ik drukte een kusje op zijn voorhoofd. Ik wilde hem zeggen dat dat niet waar was maar ik kreeg niets uit mijn mond. Ik huilde alleen meer. Ik wilde het zeggen ik kon alleen niet. Ik wilde hem kussen. Ik kon niet. Ik was zo dicht. Waarom deed ik het niet. Ik viel in slaap op zijn schoot.

Ik werd wakker het voelde alsof ik maar een seconde had geslapen. Er drupte iets op mijn hoofd. Ik keek omhoog. Ik zag een mega grote zwarte boom. En hij hing daar. Dood. Hij had zichzelf opgehangen. Ik kreeg geen adem meer. Dit is een droom. Dit is niet echt. Rond het lichaam zweefde er een geest. Volgens mij iemand die hem beschermde of zo. Hij nam zijn ziel mee. Het leek wel alsof die geest.... nee die zijn nooit verliefd. Dit is een droom. Ik keek achterom. Ik was bang en zocht een uitweg. Daar stond iemand. Met een kist... en een mes. Ik rende weg. Ik was nergens. Overal waar ik keek was er hoog steppegras. Ik was in paniek. Hij rende me achterna. Niet omkijken fluisterde ik tegen mezelf. Ik was in een horrorfilm gekomen. Ik stopte. Voor mij was er een enorm ravijn. Ik kreeg een mes voor mijn keel. Ik draaide mijn hoofd en keek om. Ik zag niets. Ik zag geen gezicht. "Ik bescherm Pieter. Altijd. En jij deed hem pijn. Wat jij hem hebt aangedaan doe ik jou aan." Ik hijgde. Voor het eerst was ik bang dat dit geen droom was. Hij duwde me op de grond. Zijn naam... van de jongen die ik leuk vind.... Pieter... het was het enige waar ik nog aan dacht. Ik voelde pijn. Hij sneed met het mes. Ik keek op. Hij deed het kistje open.

Ik wilde zien wat erin zat. Maar ik stopte met ademen. Ik leefde wel nog. alleen mijn ziel. Maar mijn hart klopte nog steeds. Waar weet ik niet.***

De zon kwam op. Gelukkig het was een nachtmerrie.

Ik heb die nachtmerrie dus echt gehad. En ik heb vaker nachtmerries. Ik droom de gekste dingen. Laatst had ik nog een nachtmerrie over mijn tweelingzus en ik. Zo ik hoop dat jullie tevreden zijn nu XD Ik heb mijn best gedaan om dit te schrijven en het was lastig. Het is lastig om dromen te verwoorden.