15

64 7 0
                                    

Ik liep met Sara het huisje uit. Ik had mijn boog bij me en Sara's rare maskers. We gingen vlug haar videoclip opnemen. En daarna zouden we de stad intrekken. Ik dacht de hele tijd aan hem. Ik hinkelde over de stenen in de rivier. Sara filmde letterlijk alles. Ik ben geen reality ster maar nu voelde het precies zo. Net zoals dat ik gestalkt werd. Na zes uur opnemen ging ze editen. Het was ondertussen al middag. We waren extra vroeg opgestaan. Vlak voor zonsopgang om precies te zijn. We waren opgestaan al zingend. En dan moest mijn kleine debiele vriendje nog eens een hilarisch liedje doorsturen. Dat we natuurlijk de hele ochtend doorzongen.

"Ik rammel." zei Sara. "We kunnen wat gaan eten in de stad. Ik heb alleen geen geld bij." "Geen zorgen ik wel", lachte ze terwijl ze het geld voor mijn neus slingerde. Ik griste het briefje uit haar handen en rende weg. "Nu is het van mij!!!" riep ik haar achterna. Voor ik het wist had ze me ingehaald. Ik ben nooit de snelste geweest. Maar de sterkste daarintegen wel. Ze nam mijn hand vast en ik vloerde haar. Wel zachtjes straks breekt ze nog wat. Ok ik ben niet zacht handig. Ik tilde haar terug recht. We liepen terug naar het huisje. "Het gaat echt nog een eeuwigheid duren tegen dat we in de stad zijn", klaagde ik als een drie jarig kind. Ze lachte. "Misschien vinden we wat vervoer onderweg naar de bushalte." Ik keek haar aan alsof ze net van een andere planeet kwam. "Wie komt hier nu met de auto of wie komt hier überhaupt." Nu moest ze haar lach echt wel inhouden." Misschien woont er wel iemand in dat straatje vlak voor dat bordje met 'einde beschaving'." "Misschien maar dat is nog een kilometer wandelen", antwoorde ik. "Wel waar wachten we nog op." Ze sleurde me mee de weg op en nam de leiband van mijn mega husky. 

Na een half uur te hebben gezongen als een gek op straat kwamen we bij het bordje. "Ok gaan we rechtdoor tot aan de bushalte of slaan we in en kijken we naar ander vervoer", vroeg ze. Ik pakte een muntstuk uit mijn zak. "We kunnen een risico nemen", grijnsde ik. "Ik kan het ook zonder muntje." Ze grijnsde terug: "Prima we slaan in." Op geen honderd meter stond er oude boerderij. 'Te koop'. "Misschien hoorde die gast ons aanlopen en verhuisde hij snel", grapte Sara. "Ha ha, heel grappig", zei ik sarcastisch. Zo te zien staat het nog niet lang leeg. De kippen lopen overal rond, er ligt een schaap dood in de wei. Waarschijnlijk uitgehongerd. De geiten zaten op het dak. En de ganzen legden eieren in de dakgoot. Volgens mij is hij nog maar een dag weg en laten ze alles hier achter. Het doet me denken aan het verhaal van tante Margrit. Zij was geboren op zo'n boerderij in Frankrijk. We liepen naar achter in de stallen. Die waren opengebroken. Er stonden twee pikzwarte paarden. "Denk jij wat ik denk",  grinnikte Sara. "We kunnen het proberen. Ik heb nog nooit op zo'n beest gereden." "Ik wel", lachte ze en voor ik het wist zat ze al op het paard. Ik liep naar voren. Zodat ik het beest beter kon zien. Ik keek voor me. "Oh gadverdamme!!" Sara draaide het paard en keek achterom. "Oh, zo zielig." Nu weten we waarom de paarden niet wegrenden. Er lag een dood veulen. Graatmager. De twee zwarte paarden waren waarschijnlijk de ouders. 

Ergens vond ik het zo zielig. Ik besloot er niet verder aan te denken. Alles hier was ten dode opgeschreven. Ik sprong op het paard. Ik was zo onhandig. Sara leerde me meteen hoe ik moest stappen en weet ik veel wat. Ik vind dit nog enger dan achterna gezeten te worden dan een creepy clown om middernacht. Ach ja beter dan niets zeker.

Hey sorry was wat druk heb net mijn drie miljoen school taken afgewerkt. Niet dat ik school niet leuk vind hij is gewoon beter dan mijn vorige school. Ook al heb ik veel meer werk. En ik wist niet dat ik zo gespamt ging worden omdat ik dit weekend niet schreef omdat ik een leven heb. Zaterdag had ik verschil marathons met vrienden zoals gamen en naar die mierzoetige twilight serie kijken. Ok die eerste twee films zijn best goed nu nog de rest. En zondag was was oma jarig. En mijn familie is belangrijk voor me. Zo hoop dat jullie genoten Xd #interesting life (not)

Fall in love with a 17 year old boy (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu