Δυο χρόνια

Part.1

-Σοφία! Ξυπνά πρέπει να πάμε για ψώνια. Αύριο το μεσημέρι φεύγουμε και δεν έχουμε πάρει ούτε κάν ένα μαγιό! Σήκω!
- Καλα μωρε μην φωνάζεις. Σηκώνομαι.
- Άντε! Λοιπόν εγώ πάω να ντυθώ και να φάω όταν ξυπνήσεις έλα κάτω.
- Καλά. Θα έρθει και ο Γιάννης;
-Όχι ρε, σιγά μην ξυπνήσει αυτός απο τις 10 για να πάει για ψώνια.
-Σωστά.
Πήγα στο δωμάτιο μου, έβαλα ένα τζιν σορτσάκι, μια μαύρη μπλούζα, τα μαύρα βανς μου,έδεσα ένα καρό πουκάμισο στη μέση μου, έκανα τα μαλλιά μου κοτσίδα και κατέβηκα κάτω να φάω. Μετά απο 5 λεπτά, είχε ντυθεί και κατέβηκε κάτω η Σοφία. Έφαγε, πήραμε λεφτά και φύγαμε. Στο δρόμο καθώς περπατούσαμε, το έφερε η συζήτηση και μιλάγαμε για τους Γερμανούς που θα ερχόντουσαν μετά απο 4 χρόνια.
Σ-Μαλάκα, φαντάζεσαι να μας εμφανιστούν τίποτα μανάρια;😂
Ε- Ούτε καν ρε συ. Αφού τους θυμάμαι. Χάλια ήταν. Νταξει θα έχουν αλλάξει αλλά και πάλι ποσό πολύ να έχουν αλλάξει;
Σ- Όντως. Αλλά και πάλι άσε με να ονειρεύομαι😂😭
Ε- Α καλα εσύ έχεις προβλήματα!😂 Δεν πρόκειται να βρεις γκόμενο στο χωριό.
Σ- Το ξέρω αλλά να έχουμε και μια ελπίδα😂
Ε- Μπενουμε εδώ να δούμε για μαγιό;
Σ- ναι
Μετά απο 4 ώρες γυρίσαμε σπίτι και φτιάξαμε την βαλίτσα μας. Αφήσαμε έξω τα ρούχα που θα φοράγαμε στο ταξίδι και αυτά που θα φοράγαμε σήμερα το απόγευμα όταν θα βγαίναμε. Πήγαμε κάναμε μπάνιο και πέσαμε για ύπνο. Δεν κοιμηθήκαμε πολύ αφού μετά απο 1 ώρα μας ξύπνησε ο αδερφός μου με τον φίλο του γιατί πεινάγαν και η μαμά έλειπε απο το σπίτι.
Γ- Εύα, θα σηκωθείς λίγο γιατί θελουμε να μας βοηθήσεις σε κάτι σημαντικό;
Ε- τι έγινε;
Γ- έλα κάτω και θα δεις
Ε- άσε με νυστάζω.
Τότε με πήρε αγκαλιά και πήγε να με κατεβάσει απο τις σκάλες.
Ε- ΑΣΕ ΜΕ ΚΑΤΩ! του φώναξα.
Γ-θα έρθεις κάτω να μας φτιάξεις δυο ομελέτες;
Ε- για κανένα λόγο;
Γ- Ε τότε δεν σε αφήνω. Είπε και πήγε να κατέβει την σκάλα
Ε- Θα φωνάξω ότι με χτυπάς και θα μας ακούσει όλη η γειτονιά..και η Μαρία. ( η Μαρία είναι μια κοπέλα που μένει ακριβώς στο απέναντι σπίτι και αρέσει στον Γιάννη εδώ και 5 μήνες)
Γ- δεν θα το κανείς!
Ε- κοιτά με-.^ΒΟΗΘΕΙΑ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕ ΧΤΥΠΑΕΙ. Βοηθειααα!!
Γ-θα φωνάξω την φιλοζωική να σε μαζέψει.
Ε- την αστυνομία θες να πεις.!
Γ-Όχι. Η αστυνομία ασχολείται με ανθρώπους.Εσυ είσαι ουρακοτάγκος.
Ε- Θα πήρα απο τον αδερφό μου.
Γ- μμ..και καλα αστεία.
Ε-Έλα άσε με κάτω
Γ- θα έρθεις να μας φτιάξεις δυο ομελέτες;
Ε- θα έρθω. Άχρηστε. 17 χρόνων γομάρι ούτε μια ομελέτα δεν ξέρεις να φτιάχνεις. Θες να πας και διακοπές μόνος σου. Άμα πας μαζί με τον Πέτρο στο εξοχικό του τι θα τρώτε;
Γ- θα παραγγέλνουμε.
Ε- και τώρα δεν μπορούσατε να παραγγείλετε;
Γ- τώρα ήταν σπίτι η αγαπημένη μου αδερφούλα και τα θελουμε τα λεφτά γιατί θα βγούμε μετά
Ε-ωχ Θεέ μου. Ευτυχώς αύριο πάω στην γιαγιά.
Γ- αυτό λέω και εγώ. Ευτυχώς:)
Ε- Άι στο διάολο.
Γ- έλα σ αγαπώ. Είπε. Με αγκάλιασε και με φίλησε στο μέτωπο.
Κατεβήκαμε κάτω και πήγα να τους φτιάξω δυο ομελέτες να φάνε.-.-
Σ- Γιατι φωνάζατε καλα και με ξυπνήσατε; Τι έγινε;
Ε- πείνασαν τα βλαμμένα και ήθελαν να τους φτιάξω ομελέτα. Είπα καθώς έφτιαχνα την ομελέτα με νεύρα.
Σ- Α καλα. Ρε σε μισή ώρα πρέπει να είμαστε πλατεία.
Ε- το ξέρω. Άντε ετοιμάσου, τελείωνω και εγώ και έρχομαι.
Σ- όκευ
  *χτυπησε το κινητό μου*
Ε-ναι;
Λ- έλα μωρό μου τι κανείς;
Ε- Α έλα Λευτέρη εσύ είσαι;! Φτιάχνω να φάει κάτι ο αδερφός μου και ο φίλος του.
Λ- ωραίος είναι;
Ε- ποιος;
Λ- ο φίλος του αδερφού σου.
Ε-ωχου ρε Λευτέρη με τις ζήλιες σου. Τον Πέτρο τον βλέπω σαν αδερφό μου ξεκόλλα πια!
Λ- καλα μωρε μην νευριάζεις. Τέλος πάντων σε ποσό θα είστε εδώ;
Ε- σε κανα μισάωρο.
Λ-ωραία σε περιμένω.. Σ'αγαπω
Ε- γεια
Λ- ξέχασες κάτι
Ε- και εγω^^
Είπα και έκλεισα το τηλέφωνο. Ξέχασα να σας πω ότι έχω αγόρι. Τον λένε Λευτέρη και τα έχουμε τρία χρόνια σχεδόν. Αύριο κλείνουμε τα τρία χρόνια. Γι αυτό και θα φύγουμε μεσημέρι. Ήθελα να είμαστε μαζί στην επέτειο μας. Τρία χρόνια είναι αυτά. Αλλά ζηλεύει πολύ. Ότι και να κάνω ζηλεύει. Ακόμα και τον αδερφό μου ζηλεύει και δεν ξέρω ποσό θα το αντέξω αυτό. Τον αγαπάω δεν λέω. Και πολύ μάλιστα αλλά με κουράζει όλη αυτή η ζήλεια του.
  Πήγα τις ομελέτες στον αδερφό μου και τον Πέτρο και έτρεξα πάνω να ετοιμαστώ.
Έβαλα ένα τζιν μια απλή μπλούζα τα σούπερσταρ έφτιαξα τα μαλλιά μου μια αλογοουρά και βάφτηκα ελαφρά. Η Σοφία ήταν έτοιμη όποτε πήραμε λεφτά και φύγαμε.
Η πλατεία είναι 20 λεπτά με τα πόδια και είχαμε αργυσει..ως συνήθως.
Όταν φτάσαμε τα παιδιά είχαν μαζευτεί ήδη όλα. (Στην παρέα μας ήταν και ο Λευτέρη)
Ήρθε ο Λευτέρης ,με αγκάλιασε και με φίλησε. Η Σοφία πήγε και έκατσε με τα παιδιά και εμείς πήγαμε μια βόλτα μόνοι μας.
Λ- θα μου λείψεις. Μου ψιθύρισε..
Ε- και εμένα. Είπα και έσκυψε και με φίλησε.

Περνούσαμε τόσο ωραία όταν είμασταν μόνοι μας. Δεν θέλω να τον χάσω με τίποτα. Να μην ήταν τόσο πολύ ζηλιάρης όμως..δεν λέω και εγώ τον ζήλευα πολύ, αλλά όχι και στο σημείο να ζηλεύω την αδερφή του.!
Μετά απο αρκετή ώρα πήγαμε στα παιδιά.
Νίκος- καλώς τα πιτσουνάκια μας. Μαα θυμηθήκατε;
Ε- έλα Νίκο κόψε
Μας το έλεγαν συχνά αυτό επειδή απο όταν τα φτιάξαμε καθόμασταν πετισσοτερο μόνοι μας παρά με την παρέα.
Λ- όντως ρε μαλάκα καταντάς σπαστικός.
Ν- εγώ ρε έχω γίνει σπαστικός ή εσείς που μας έχετε παρατήσει όλους και μας γράφεται στα αρχιδια σας;
Ελένη- έλα παιδιά σταματάει εδώ. Που θα πάμε τελικά; Για σουβλάκι ή πίτσα;
Ν,Λ, Ανδρέας,Μητσος- ΣΟΥΒΛΑΚΙ!
Ελ- κορίτσια θέλετε να πάμε για σουβλάκι;
Ε- ναι ρε συ έτσι κι αλλιώς με το σουβλάκι θα χορτάσουμε.
Σ- σωστά!
Ελ- δεν θέλετε πιτσα;
Ε,Σ- Όχι
Ελ- καλα
Τέλος πάντων πήγαμε φαγαμε και μετά απο μια ώρα εγώ και η Σοφία φύγαμε.