Το επόμενο πρωί σηκώθηκαμε 11:00, πλήθηκαμε, φάγαμε πρωινό και καθήσαμε στην αυλή με την γιαγιά μου και συζηταγαμε με την γιαγιά μου, καθώς περίμεναμε τον Γιάννη να ξυπνήσει. Σηκώθηκε (επιτέλους!). Έφαγε, βάλαμε τα μαγιό μας και ετοιμάστηκαμε για την παραλία.
Τα παιδιά είχαν κατέβει ήδη. Είχε 40 βαθμούς και μπήκαμε κατευθείαν στην θάλασσα. Ήταν όλοι εκεί. Ο Θοδωρής, ο Θάνος, η Χριστίνα, η Ολγα, ο Μαρίνος και ο Βασίλης..ήταν όλοι εκτός απο τον Κρις και τον Χανς. Μου είχε πει πως θα έρθει.. Που είναι;
Δεν άντεξα άλλο και πήγα να ρωτήσω τον ξάδερφο του.
Ε-ρε βασιλη τα ξαδέρφια σου δεν θα έρθουν φέτος;
Β- έχουν έρθει, αλλά σήμερα έκατσαν σπίτι. Θα βγούνε μαζί μας το απόγευμα. Γιατί ρωτάς; Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι.
Ε- μην σκέφτεσαι βλακείες. Απλά απο ενδιαφέρον.. Φίλοι μου είναι.
Β- ναι ναι..
Ε- κόψε.. Είμαστε απλά φίλοι.
Β- Νταξει κάλε σε πιστεύω. Ρε εσύ έχεις ομορφύνει και έχεις αλλάξει παρα πολύ. Τα παιδιά δεν παίζει να σε γνωρίσουν.
Ε- ευχαριστώ;!
Θ- παιδιά ελάτε. Θα παίξετε Games?
Ε- ναι ερχόμαστε!
Β- ΝΑΙΙΙΙ
Σ- λοιπόν εγω θα ειμαι με την Εύα.
Β- και εγω με τον θανο.
Θ- εγω με τον Μαρίνο
Χ- και εγω με την Ολγα.
Ε- ωραία βρίσκουμε συνθηματικά και ξεκινάμε.
Αρχίσαμε το παιχνίδι και κάναμε όπως πάντα κάναμε βλακείες και πέρασε η ώρα. Έπρεπε να πάμε σπίτι. Γυρίσαμε σπίτι κάναμε μπάνιο φάγαμε και πέσαμε κατευθείαν για ύπνο.
YOU ARE READING
Δυο χρόνια
Teen Fiction"Δεν τελείωσε,τίποτα δεν τελείωσε. Υποσχεσου μου θα με περιμένεις να γυρίσω...υπόσχεσου." Μου είπε και με αγκάλιασε. Τότε δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα μάτια μου καθως του έλεγα το υποςχομαι.Και εκεινος φαινόταν, είχε βουρκώσει.Αλλα ποτέ δεν εκλε...
