Δυο χρόνια

Part.5

Ντριν..ντριν...ντριν... Η ώρα είχε πάει 6 και το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει. Σηκώθηκα γρήγορα γρήγορα απο το κρεβάτι το έστρωσα και πήγα να φάω. Έκατσα λιγο να δω τηλεόραση και κατα τις 7:00 πήγα να ξυπνήσω τον Γιάννη. Αφού σηκώθηκε εγω πήγα μέσα στο δωμάτιο μου για να ετοιμαστώ. Η ώρα είχε περάσει και 8 έπρεπε να ειμαι έτοιμη. Θα πήγεναμε στην θάλασσα για βόλτα όποτε δεν χρειαζόταν να βάλω κάτι επίσημο ή κάτι αρκετά καλό. Όμως έπρεπε να βάλω κάτι ωραίο. Έπρεπε να ειμαι ωραία σήμερα. Θα τους έβλεπα μετα απο 4 χρόνια....αχ τι να βάλω; Θα έρθουν σε λιγο τα παιδιά και θα φωνάζουν πάλι ότι αργυρά. Έβαλα τελικά ένα σκισμένο σορτσάκι, μια μπλούζα που γράφει "take my hand and run" και τα σταρακια μου. Έβαλα λιγο μάσκαρα και άφησα κάτω τα μαλλιά μου. Είχαμε πει ότι μπορεί να κάναμε και βραδινό μπάνιο όποτε είχα βάλει το μαγιό μου σε περίπτωση που μπούμε. Ήμουν έτοιμη. Πρώτη φορά στην ώρα μου και ανυπομονούσα να έρθουν τα παιδιά για να δω τον Κρις και τον Χανς. Δεν αργούσαν πολύ. Ήρθαν. Ήταν πάλι όλοι εκεί..εκτός απο τον Κρις και τον Χανς. Απογοητευτικά όταν δεν τους είδα, αλλά δεν το έδειξα στα παιδιά.
Β- πάμε;
Ε- μισό να έρθει και ο Γιάννης και φύγαμε.
Σ- Εισαι εσύ έτοιμη και δεν είναι ο Γιάννης; Πως έγινε αυτο;
Ε- Δεν ξέρω
Γ- έλα παιδιά.Ετοιμος! Πάμε;
Θ- πάμε.
Ο- πάμε κατευθείαν θάλασσα ή πάμε μια βόλτα πρώτα και μετα;
Β- ότι θέλετε.
Χ- πάμε κατευθείαν ρε
Ε- ναι
Ο- όπως θέλετε.
Φτάσαμε στην θάλασσα και όλοι είχαν μπει μέσα.Ολοι εκτός απο εμένα. Καθόμουν έξω στην άμμο και κοιτούσα τα αστέρια. Και περίμενα τον Κρις. Δεν ξέρω γιατί ήθελα τοσο πολύ να τον δω.. Μετα απο λιγο ήρθαν στην παραλία τα δυο αγόρια απο την καφετέρια. Ο μελαχρινός με κοίταζε συνέχεια..σαν να ήθελε να μου πει κάτι. Τότε είδα τον Βασίλη να βγαίνει απο την θάλασσα και να πήγενει να τους χαιρετήσει. Τότε τον φώναξα και τον ρώτησα "ποιοι είναι αυτοί;" Και αυτο που μου είπε δεν το πίστευα...με τίποτα.
Β- ο Κρις και ο Χανς είναι ρε δεν τους θυμάσαι;
Ε-Τι λες ρε; Ούτε καν. Δεν είναι αυτοί.
Β- ρε βλαμενη σπίτι μου μενουν..τα ξαδέρφια μου είναι. Θα τους ξέρεις εσύ και οχι εγω;
Ε- Μα ρε δεν τους θυμόμουν έτσι.
Β- το ξέρω έχουν αλλάξει πολύ.
Ε- ο Κρις ποιος απο τους δυο είναι;
Β- ο μελαχρινός
Ε- Α όκευ.
Μου είπε και πήγε και ξανά βούτηξε. Τότε,αφού ειχα μείνει μόνη μου ήρθε και με πλησίασε ο Κρις.
Κ- Γειαα.
Ε- Γειαα
Κ- τι κανείς;
Ε- μια χαρα εσύ;
Κ- καλα και εγω.
Ε- ωραία.
Κ- να σου πω κάτι αλλά δεν θα με παρεξηγήσεις..
Ε- ναι ρε συ ότι θες.
Κ- μικρή θυμόμουν πως σε φώναζαν Ευλαμπία. Και μου έλεγε τώρα η μάνα μου θα πάμε να δεις και την Ευλαμπία που είχατε μεγάλωσει μαζί.. Ε και ναι περίμενα να εισαι καμία χοντρή με σιδεράκια και πολύ άσχημη.. Αλλά εσύ έχεις γίνει πανέμορφη.
Ε- χαχαχαχ..η αλήθεια είναι ότι μικρή ειχα πολύ παραπάνω κιλά..αλλά πριν δυο χρόνια ξεκίνησα βόλεϊ και έτσι τα έχασα. Και όσο για τα σιδεράκια..φοράω.
Κ- ναι αλλά σου πηγαίνουν. Και τώρα γιατί σε φωνάζουν Εύα και οχι Ευλαμπία;
Ε- δεν μ αρεσε και το έκανα Εύα.
Κ- καλα έκανες.
Ε- χαχαχ..μάλλον.
Κ- εσύ δεν ήσουν στην καφετέρια που με κοίταζες καλα καλα;
Όταν μου το είπε αυτο κοκκινησα.
Ε-εε..ναι
Κ-η φίλη σου που είναι;
Ε- την Σοφία θα λες..δεν είναι φίλη μου ξαδέρφες ειμαστε. Μέσα στην θάλασσα είναι.
Κ- Α ωραία.
Ε-ναι...λοιπόν εγω πάω να βούτηξω..εσείς δεν θα μπείτε;
Κ- θα μπούμε.
Είπε..αλλά ήταν με τα ρούχα. Δεν φόραγαν μαγιό. Δεν έδωσα σημασία και πήγα και έκατσα στα ρηχά. Ήταν βράδυ και φοβόμουν να μπω πιο μέσα. Ήρθε και η Σοφία και έκατσε δίπλα μου.
Σ- ρε αυτά είναι τα μανάρια απο την καφετέρια!😱
Ε- Το ξέρω..και μάντεψε ποιοι είναι..
Σ- δεν ξέρω λέγε.
Ε- ο Κρις και ο Χανς.
Σ-ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ;!
Ε- οχι.. Ο Κρις είναι ο μελαχρινός και ο Χανς ο ξανθός.
Έτσι όπως μιλούσαμε, βλέπουμε τον Κρις και τον Χανς να γδύνονται και να μπενουν μέσα με τα μποξεράκια..(είχαν υπέροχα σώματα😍)
Ε- ρε αυτά είναι τρέλα😂
Σ- ναι ναι..είπε αφού είχε πορωθει στο να κοιτάει τους κοιλιακούς τους.
Κ- ΕΥΑ ΕΛΑ ΜΕΣΑ!
Είχε πάει πολύ βαθιά και εγω φοβόμουν.
Ε- για κανένα λόγο.
Του είπα και έκανε μακροβούτι μέχρι εκεί που ήμουν.
Κ- θα έρθεις με το καλό ή με το κακό;
Ε- να μην έρθω δεεεν;
Κ-οχι.
Ε- δεν έρχομαι.
Με πήρε αγκαλιά και με πήγε μέσα. Με κράταγε ακόμα..δεν με άφηνε.
Ε- ΑΣΕ ΜΕ ΚΑΤΩ. ΦΟΒΑΜΑΙ.
Κ- 1) μην φωνάζεις. Και 2) έχεις εμένα.
Ε- ναι και άμα έρθει κανένας καρχαρίας θα με προστατέψεις.
Κ- ρε Χαζη ξεκολλά. Στα δυο μέτρα δεν έρχονται καρχαρίες.
Ε- έρχονται αλλά ψάρια. Άσε με να βγω έξω.
Και έτσι όπως πήγα να τραβηχτω για να με αφήσει με τράβηξε προς το μέρος του και ήρθαμε παρα πολύ κοντά. Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.. Οι δυο μας μέσα στην  θάλασσα κάτω απο το φεγγάρι.... Τα παιδιά είχαν πάει σε ένα μαγαζί που είναι λιγο πιο πάνω απο την θάλασσα...