Το επόμενο πρωί ξύπνησα απο τις 7 ήωρα. Κατα τις 8 θα πήγενα για μπάνιο με τον Λευτέρη. Κατέβηκα κάτω ετοίμασα πρωινό και πήγα να δω τηλεόραση. Η ώρα είχε πάει 7:40 και πήγα να βάλω μαγιό και να φτιάξω τα πράγματα που θα χρειαζόμουν στην παραλία.
Αντηλιακό✔️
Γυαλιά✔️
Πετσέτα✔️
Δεν επερνα ποτέ κάτι παραπάνω. Μόνο τα απαραίτητα. Μετά απο λίγη ώρα ήρθε και με πήρε ο Λευτέρης και φύγαμε. Στη διαδρομή πεινάγαμε και σταμάτησε ο Λευτέρης να πάει να πάρει κάτι να φάμε. Την ώρα που ήταν μέσα στο μαγαζί (ευτυχώς) με πήρε τηλέφωνο ένας ξένος αριθμός. Δεν μου πέρναγα κανένας απο το μυαλό. Μόνο η θεία μου που μένει Αμερική αλλά εκεί ήταν βραδυ.
~σήκωσα το κινητό~
Ε- Hello?
?- Hallo Ewa wie geht's?
Ε- I don't speak German, who are you?
?- Ο κρις ειμαι. Δεν με θυμάσαι;
Ε-Ο Κρις; Που έρχεσαι στο χωριό; Ο Γερμανός;
Κ- ναι
Ε- και που βρήκες τον αριθμό μου;
Κ- Τι σε νοιάζει;
Ε- δεν με νοιάζει,αλλά Νταξει. Και που έμαθες τόσο καλα ελληνικά; Εσύ ούτε το γεια δεν ήξερες.
Κ- πήγενα σε ελληνικό σχολείο και πρόσεχα στην τάξη..ε και έμαθα.
Ε- Α μάλιστα.
Κ- Ναι.Θα έρθεις φέτος στο χωριό;
Ε- εννοείτε.! Εσύ;
Κ- Και εγώ θα έρθω φέτος.
Ε- ο αδερφός σου; Ο Χανς;
Κ- Θα κατέβει και αυτός
Ε- Ωραία. Μου λείπετε ρε συ
Κ- και σε εμάς.
Είδα τον Λευτέρη να έρχεται και έπρεπε να κλείσω γιατί θα μαλώνανε πάλι.
Ε- λοιπόν Κρις πρέπει να κλείσω
Κ- γιατί απο τώρα;
Δεν του απάντησα και το έκλεισα γρήγορα.
Λ- με ποιον μιλούσες;
Ε- με τον ξάδερφο μου που σου είχα πει, που μένει στην Γερμανία; Θυμάσαι;
Λ- ναι...τι ήθελε;
Ε- άμα θα πάω στο χωριό
Λ- δεν το συνεχίζω γιατί θα μαλώσουμε.
Δεν ξέρω τι με έπιασε εκείνη την στιγμή. Είχα νευριάσει τόσο πολύ μαζί τους.
Ε- ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΛΩΣΟΥΜΕ; ΕΠΕΙΔΗ ΜΙΛΗΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ; ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΛΕΥΤΕΡΗ ΔΕΝ ΣΕ ΑΝΤΕΧΩ ΠΙΑ.! Φώναζα σαν υστερική και όλος ο κόσμος μας κοίταζε. Δεν άντεχα άλλο μαζί του. Αισθανόμουν ότι η ζήλεια του με έπνιγε. Ήθελα να ειμαι ελεύθερη να κάνω ότι γουστάρω και να μιλάω σε όποιον θέλω χωρίς να φοβάμαι για το αν θα μαλώσω μετά με τον Λευτέρη.
Λ- ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΑΝΤΕΧΕΙΣ; ΕΧΕΙΣ ΒΡΕΙ ΑΛΛΟΝ;
Ε- ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΣ ΘΑ ΒΡΩ!
Λ- όχι Εύα συγγνώμη. Σε αγαπάω και πεθαίνω στην ιδέα να σε αγγίζει κάποιος άλλος. Συγγνώμη.
Είπε και έκανε κίνηση να με φίλησει.
Απομακρύνθηκα. Τον συχαινομιυν πια. Δεν ξέρω πως. Αλλά απο την μια μετά στην άλλη μου την έδωσε και τον σιχάθηκα. Δεν τον άντεχα πια.
Ε- Όχι Λευτέρη. Δεν κατάλαβες. Χωρίζουμε.
Λ- Γιατι;
Δεν του απάντησα και έφυγα. Άρχισα να κλαίω. Δεν ειμαι αναίσθητη. Είχα περάσει με αυτο το άτομο τρία χρόνια απο την ζωή μου.
Λ- Είναι μακριά το σπίτι σου απο εδώ. Περίμενε θα σε πάω εγώ. Φώναξε.
Δεν ήθελα να με δει να κλαίω. Και συνέχισα να προχωράω. Τότε άκουσα τον ήχο απο το μηχανάκι του και άρχισα να περπατάω πιο γρήγορα.
Με είχε πλησιάσει και σταμάτησε μπροστά μου. Σκούπισα τα δάκρυα μου και του είπα "τι θες;" Με νεύριασμενη φωνή. "Εσένα" μου απάντησε. Και κατέβηκε κάτω και με αγκάλιασε. Άρχισα να κλαίω περισσότερο και δεν μπορούσα να σταματήσω.
Λ- Σε παρακαλώ. Μην κλαις. Δεν χρειάζεται να κλαις. Αφού το ξέρω μ αγαπάς γιατί το κανείς αυτο τώρα;
Ε- Ναι Λευτέρη σε αγαπάω. Σε αγαπάω παρά πολύ. Έχω περάσει μαζί σου 3 ολόκληρα χρόνια. Είμασταν μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα. Και τότε που σε είχα δει να φιλιεσαι με την Κατερίνα,σου στάθηκα. Δεν είπα τίποτα. Έκανα υπομονή. Θυσίασα τον εαυτό μου γι αυτή την σχέση...για εσένα, για εμάς. Δεν γύρισα ποτέ μου να κοιτάξω άλλο αγόρι. Όποιον και να έβλεπα μου φαινόταν άσχημος μπροστά σου. Ήσουν τα πάντα για μένα Λευτέρη..αλλά δεν αντέχω άλλο με την ζήλεια σου. Θέλω να ζήσω την ζωή μου.
Λ- Ποτέ με είδες με την Κατερίνα;
Ε- αυτο έχει σημασία τώρα;
Λ- όχι..και γιατί ήμουν; Γιατί παρελθόν;
Ε- γιατι τελείωσε Λευτέρη. Τελείωσε.
Λ- αφού το λες και μόνη σου. Με αγαπάς.
Ε- σε αγαπάω αλλά δεν θέλω να ειμαι μαζί σου. Δεν θέλω την ζήλεια σου.
Λ- θα αλλάξω.
Ε- όχι Λευτέρη δεν θα αλλάξεις. Το ξέρουμε και οι δυο. Μπορούμε να μείνουμε φίλοι αν θες...
Λ- θέλω.. Αλλά όχι τώρα..
Ε-όπως θες.
Πήρα τα πράγματα μου και συνέχισα τον δρόμο μου.
Λ- ΠΕΡΙΜΕΝΕ!! Φώναξε και σταμάτησα.
Λ- θα σε πάω εγώ σπίτι. Είναι μακριά. Ανέβα πάνω.
Ανέβηκα και κατα τις 11 φτάσαμε σπίτι μου.
Ε- ευχαριστώ..για όλα.
Λ- και εγώ.
Κατέβηκα και πήγα να ανοίξω την πόρτα όταν κάποιος μου τράβηξε το χερι. Γύρισα πίσω και με φίλησε.
Ε- τι κανείς εκεί;
Λ- το τελευταίο μας φιλί... Είπε και συνέχισε να με φιλάει.
Σταμάτησα εγώ και μπήκα στο σπίτι μου.
Βάλαμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο, καθήσαμε λίγο και μετά ξεκινήσαμε το ταξίδι μας.
YOU ARE READING
Δυο χρόνια
Teen Fiction"Δεν τελείωσε,τίποτα δεν τελείωσε. Υποσχεσου μου θα με περιμένεις να γυρίσω...υπόσχεσου." Μου είπε και με αγκάλιασε. Τότε δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα μάτια μου καθως του έλεγα το υποςχομαι.Και εκεινος φαινόταν, είχε βουρκώσει.Αλλα ποτέ δεν εκλε...