Δυο χρόνια

Part.14

-πλευρά Ευας-
Πέρασαν οι ώρες και μας πήρε ο ύπνος στο κρεβάτι. Το επόμενο πρωί σηκώθηκα απο τις φωνές της γιαγιάς για να φάμε πρωινό. Πήγα μεσα στην κουζίνα και είχαν ερθει οι γονείς μου. Χάρηκα αρκετά που τους είδα. Τωρα που είχε ερθει η μαμά μου θα με βοηθούσε κάπως. Να μην ειμαι τοσο στεναχωρημένη. Πάντα με βοηθούσε. Κάτσαμε όλοι μαζι στο τραπέζι και μας σέρβιρε η μαμά τα πανκεικς που είχε φτιάξει. Ηταν τα αγαπημένα μου. Αλλα σήμερα δεν κατέβαινε τίποτα. Θυμόμουν τον Κρις συνέχεια. Ολα αυτά που είχαμε περάσει. Και κοιτούσα το πιάτο μου στεναχωρημένη στριφογυρνοντας το πιρούνι.
Μαμά- Εύα μου γιατί δεν τρως;
Ε- δεν πεινάω..
Μπαμπάς- εσυ και δεν πείνας..μάλιστα. Για λέγε τι έγινε;
Γ- έφυγε ο Γερμανός.
Πετάχτηκε ο Γιάννης. Ο πατέρας μου είχε μαλώσει με τον μπαμπά του Κρις πριν απο πολλα χρονια. Στην αρχή ηταν πολυ καλοί φίλοι αλλα μετα δεν ξερω τι έγινε μεταξύ τους και μάλωσαν. Πάντως μισούσαν ο ένας τον άλλον.
Μπαμπάς- και τι σε νοιάζει εσένα Εύα που έφυγε το κωλοπαιδο;
Ε- Μπαμπά ο Κρις ειναι μια χαρα παιδί. Και φυσικά και με νοιάζει. Φίλοι ειμαστε.
Μπαμπάς- δεν σου έχω απαγορεύσει και εσένα και του Γιάννη να μην μιλάτε με αυτά τα παιδιά;
Ε-ναι..
Μπαμπάς- ωραία λοιπόν. Εσυ τι ακριβως δεν είχες καταλάβει;
Ε- Μπαμπά επειδή έχεις μαλώσει εσυ με τον κύριο Γιώργο δεν θα την πληρώσω εγω και ο Κρις!
Είπα και σηκώθηκα απο το τραπέζι και έτρεξα στο δωμάτιο μου.
Μπαμπάς- Ούτε καλημέρα δεν θα τους λες.! Φώναξε.
Πολυ ωραία. Ηταν που ηταν σκατα τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα.
Σ- τι έγινε κάλε γιατί φωνάζατε;
Ε- ο πατέρας μου.
Σ- τι έγινε παλι;
Ε- Έμαθε οτι κατι έτρεχε με εμένα και τον Κρις... Είπα κλαίγοντας.
Σ- ωχ..κατάλαβα.. Και τωρα;
Ε- "ούτε καλημέρα δεν θα τους λες" είπα ειρωνεύοντας τον πατέρα μου.
Σ- Θα το μάθει και ο δικός μου και θα γινει χαμός..:/
Ε- Γιατι ρε βλάκα επειδή έχουν μαλώσει οι πατεράδες μας με τον μπαμπά του Κρις και του Χανς θα την πληρώσουμε εμεις;
Σ- Ξερω γω μωρε..
Ε- πολυ ωραία..
Σ- θα το έχουν ξεχάσει μέχρι να ξανα έρθουν...συν οτι θα μπορούμε να πάμε μόνες μας διακοπές..
Ε- οντωσσς
Σ- είδες😉
Μας διέκοψε την συζήτηση το κινητό μου..
Ε- μήνυμα! Φώναξα
Σ- απο ποιον;
Ε- ο Κρις! Είπα και άρχισα να χοροπηδάω σαν τρελή και να τρέχω μεσα στο σπίτι.
Σ- σιγά μωρη τι σου ειπε;
Ε- "καλημέρα" είπα με ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά λες και μου είχε τάξει τον ουρανό με τα άστρα.
Σ- εγω οταν σου λεω καλημέρα δεν κανείς έτσι.. Ειπε κοροϊδευτικά.
Ε-μμμμ!
Σ- Αντε θα απαντήσεις;
Ε- Α ναι
"Καλημέρα"
"Τι κανείς;"
"Καλα εσυ"
"Μια χαρα"
"Πάντα καλα"
Το είδε αλλα δεν απάντησε.. Μπορεί να είχε δουλειά..σκέφτηκα..θα μου απαντήσει πιο μετα..
Ηταν η πιο ωραία καλημέρα που μου είχαν πει. Δεν ξερω γιατί αλλα με το που είδα το όνομα του αισθάνθηκα τοσο χαρούμενη. Ενώ είχαμε μιλήσει και άλλες φορές με μηνύματα και τετοια. Δεν ξερω γιατί αλλα ηταν τοσο ξεχωριστή αυτή η καλημέρα..
Σ- απάντησε;
Ε- οχι..
Σ- ε καλα μπορεί να έχει δουλειά. Ή μπορεί να μην αισθάνεται καλα επειδή δεν ξέρει ορθογραφία και να ντρέπεται..
Ε-  σιγά μωρε. Λες και με νοιάζει εμένα που το καλημέρα το έγραψε με "ι". Εγω να μιλάμε θελω.
Σ-καλα ναι. Αλλα..
Ε- τέλος πάντων..πάμε;
Σ- μαγιό δεν θα βάλουμε; Έτσι πάμε για τόπλες;
Ε- γιατί οχι;😂
Σ- πάω να βάλω μαγιό και έρχομαι
Ε- Οκκ..βασικά εγω δεν θα έρθω
Σ-γιατί;
Ε- δεν έχω όρεξη..
Σ- γιατί κάλε;
Ε- ε δεν έχω..
Σ- καλ εγω πάω
Ε- άντε
Σ- σίγουρα;
Ε- ναι ρε
Σ- καλα..
Ειπε και έκλεισε την πόρτα. Δεν ξερω τι με έπιασε.. Την μια στιγμή πέταγα απο την χαρα μου και την άλλη ήμουν σκατα. Εξαιτίας του! Δεν τον κατηγορώ..εκείνος τωρα το πιο πιθανό να είδε καμία..Αν και δεν θελω να το σκέφτομαι..:/
~Πλευρά Σοφίας~
Καθώς πήγαινα προς το σπίτι με πήρε τηλέφωνο ο Χανς..Αμέσως μου έπεσαν κάτω κλειδιά κινητά..τα πάντα!Νομιζω ακόμα κοιμάμαι και βλέπω όνειρο.Καποιος να με τσιμπήσει για να ξυπνήσω..Αμέσως οταν επανήλθα σηκώσα το τηλέφωνο
Σ-Ναι;
Χ-ελα
Σ-που να έρθω;;
Χ-εδω που ειμαι
Σ-λιγο δύσκολο :(
Χ-άμα θες ολα γίνονται
Σ-μπορεί να αργήσω λιγο
Χ-θα σε περιμένω
Σ-όσο κι αν χρειαστεί;
Χ-ΟΣΟ κι αν χρειαστεί!!
Ειπε και έκλεισε ξαφνικά το τηλέφωνο. Φακ.! Δεν έχω σήμα..πφφ..τέλος πάντων θα τον παρω εγω οταν θα βρω σήμα. Πήγα σπίτι έβαλα μαγιό και πήγα στην θαλασσα. Ηταν ολα τα παιδιά εκει.! Η παραλία για πρώτη φορά είχε τοσο πολυ κόσμο.Αλλα εμένα για κάποιο λόγο μου φαινόταν άδεια..Αμέσως θυμήθηκα τον Χανς που βούταγε απο τον ψηλό βράχο..για κάποιο λόγο του αρεσε τοσο πολυ να βουτάει απο αυτόν τον συγκεκριμένο βράχο. Όποτε πήγαινα πιο αργά απο τον Χανς τον έβρισκα εκει..Σημαρα όμως δεν ηταν..Δεν αισθανόμουν καλα και σκέφτηκα να γυρίσω πισω..αλλα με το που πήγα να φύγω είδα την Εύα να έρχεται.
Σ- Τωρα ερχόμουν πάνω
Ε- Γιατι;
Σ- ε δεν αισθανόμουν και τοσο καλα.
Ε- σιγά. Δεν θα χάσουμε τα μπάνια μας εξαιτίας τους. Ειναι μια συνηθισμένη μερα.
Σ- Εισαι καλα;
-πλευρά Ευας-
Ε- ειμαι! Της απάντησα. Ειμαι παρα πολυ καλα..
Σ- Σίγουρα;
Ε- ναι..είπα κάπως δυστακτικα..η αλήθεια ειναι πως ούτε εγω ήξερα αν ήμουν καλα. Ήμουν;