37

2.3K 279 12
                                    

MINGYU POV

"KO JUNHEE!" aku hempaskan pintu rumah. Minhee aku tinggalkan di rumah omma aku.

"Kenapa? Minhee luka ke?" Dia berlari dari tingkat atas menuju kearah aku.

"AKU DAH CAKAPKAN! JANGAN PUKUL ANAK AKU! MENTANG-MENTANG AKU CAKAP JANGAN PUKUL, KAU PERGI CUBIT DIA SAMPAI LENGAN DIA LEBAM! KAU FIKIR AKU BODOH KE HAH SAMPAI TAK TAHU KAU CUBIT DIA?!" aku tampar dia kemudian aku tarik rambut dia kasar. Kesah apa aku dia nangis. Yang penting aku dapat balas balik apa yang dia buat kat anak aku.

"M-maafkan saya, gyu... S-saya tak dapat kawal kemarahan saya semalam..." dia cuba lepaskan tangan aku dari rambut dia. Aku kuatkan lagi tarikan aku.

"KAU BERUNTUNG SEBAB AKU MASIH BAIK, JUNHEE..." aku lepaskan rambut dia. Dia menangis teresak-esak.

JISEUL POV

Aku masih tak boleh lupa kesan cubitan yang ada kat lengan Minhee tadi. Junhee buat anak dia sampai macam tu sekali? Tak kesian ke kat anak sendiri?

"Hesh. Yang aku menyibuk fikir hal rumah tangga orang ni dah kenapa?" Aku ketuk kepala ku perlahan.

"Omma. Ajar Woon yang ni," panggilan Woon menghentikan perbuatan aku.

"Sini omma tengok,"

S.COUPS POV

Minggu depan harijadi Woon. Genap 4 tahun dah anak aku. Tak sangka dia besar secepat tu.

"Weh! Minggu depan harijadi Woon. Aku ingat nak buat party kat rumah aku. Datang eh. Aku jemput korang je," aku bagitahu member seventeen yang lain.

Guess what? Seorang pun takde yang endahkan aku. Semua sibuk main henfon.

"Orang dah tahulah," tiba-tiba Vernon bersuara. Aik? Dah tahu?

"Yelah, Coups hyung. Kami siap set kat calendar lagi," Hoshi kemudian menyampuk.

"Lagipun, hyung lupa ke yang tiap-tiap tahun kami beli hadiah untuk Woon tiap kali harijadi dia?" The8 pandang aku. Lepastu dia hadap henfon balik.

Apa yang dorang tengok tu sebenarnya?

Takkanlah dorang tengok... Gosh! Adik ipar aku belum cukup umur untuk tengok benda tu.

"Oi! Baik korang cakap dengan aku apa yang korang tengok kat henfon tu," aku memegang sudu kopi. Siap acah-acah nak pukul kepala dorang lagi.

Mereka pandang aku sekejap kemudian menunjukkan henfon masing-masing.

Ouh... cari hadiah yang sesuai untuk Woon.

"Ouh... hehe. Sorreh. Baidaweh, thank you... aku tahu daddy-daddy Woon orang yang pemurah serta baik-baik belaka..." aku puji ikhlas dari hati aku. Gosh. Terharu aii.

"Kami memang baik and pemurah... hyung je tak," Wonwoo duduk jauh dari aku sebab aku dah angkat sudu nak baling kepala dia.

"Siapa cakap aku tak pemurah? Tak baik?" Aku pandang mereka sorang-sorang.

"Tengoklah lepas ni... kopi kita, dia suruh kita bayar sendiri... tapi kopi dia, kita yang bayar," Seungkwan jeling aku. Eh si gedik ni. Aku tampar kang.

"Aku sokong! Aku sokong!" DK sengih kat Seungkwan. Ni lagi sorang.

Aku acah merajuk. Aku pusingkan kerusi aku kebelakang.

"Aku hyung korang tahu. Selama beberapa tahun aku korbankan zaman bujang aku hanya untuk luangkan masa dengan korang. Aku bagi korang kerja kat pejabat bapak aku walaupun korang belum cukup umur. Korang nak beli makanan tu, aku beli. Nak beli makanan ni, aku beli. Korang sakit, aku yang hantar pergi klinik. Korang sambut harijadi, aku bagi korang buat party kat rumah aku walaupun last-last aku kena upah pembantu untuk bersihkan rumah aku. Apalagi yang kurang aku buat? Macam ni korang balas jasa aku selama ni? Apa aku tak cukup baik ke? Tak cukup pemurah? Hah?" Ada nada sayu dihujung ayat aku. Tak kesian ke kat hyung korang ni.

Krik krik.

Aik? Kenapa dorang takde bunyi? Aku pusingkan kerusi aku kat meja tadi, tapi aku tengok Jeonghan je yang tinggal. Bertuah betul dorang ni. Aku habiskan air liur bercakap, dorang boleh pulak pergi macam tu je? Jahat.

"Hyung. Dah-dahlah tu. Aku nak tutup cafe ni. Member lain semua dah pergi mall nak belikan hadiah untuk Woon. Aku pun nak pergi jugak..." Jeonghan dah nak kunci pintu cafe. Aku berjalan dengan perlahan-lahan kearah pintu tersebut. Best betul dapat adik-adik macam tu.

"Jom pergi," Jeonghan ni memang kan? Saja je nak naik kereta aku. Konon nak jimat minyak lah. Habis minyak aku tak payah jimatlah?

LIES || K.M.GTempat di mana cerita hidup. Terokai sekarang