The best thing they never had

Chapter 7

Charlie's POV:

It has been a while . . .

Since . . .

I saw Sasha . . .

Everytime i see her my heart is just.. parang kumikirot?
Sasha I still love you but i have to move on already..

It has been months since you broke my heart.
Every night I look at our old photographs that we once took at the carnival's booth kung saan mo ako sinagot.

Nagreread pa nga ako ng mga text messages natin or di kaya sa messenger.
Ang sweet pa natin noon.

I messaged you kasi nagbabasakali akong may pag-asa pa.

Ako: Sash..
Siya: Charl, ayaw ko nang pag-usapan pa.
Ako: Sash, give me another chance please.
Siya: I'm tired. Bye

She went offline.

I just hoped for her to be mine again. Charlie you have to move on.

I was staring at the window when mom called me out because we have a visitor.

"Anak, nandito na si Tita Julie at Tito Tom mo"

Oh yes, I forgot we are having a family dinner tonight together with my childhood friend Chemmie. It has been a while since we had seen each other. But at that time when I was a kid I never really knew what Chemmie's real name was or even ang apelyedo niya.

When I got down to my surprise it was Akemi . .  .
Parte pala siya ng Cerviente.

Siya pala si Chemmie..

"Chem? Akemi?" tanong ko sa kanya.

"Gummy? Charlie?" sagot niya.

Yup, Gummy ang tawag niya sa akin kasi nga mahilig ako sa gummy worms.

"Iho, it has been a long time since nagkita kayo ni Chemmie" sabi ni Tita Julie sabay yakap sa akin ng napakahigpit.

"Oo, nga po eh it has been 10 years. Nung pumunta po kayo sa England 5 years ago at hindi po kami nakapagbisita sa inyo sa Quezon City kahit ang umuwi rin kayo kaagad dahil nagkasakit si Daddy nun." sabi ko naman kay Tita.

"Ang importante Iho ay nagkita na kayo uli kahit ilang taon na ang nakalipas. Ehh ang babata nyo panoon at lumipat rin kayo dito sa Makati kaya hindi namin kayo macontact." Sabi ni Tita na nakangiti sa akin.

"Oh cha, kumain na tayo at marami pa tayong catching up to do." Sumbat naman ni Mommy kasi alam niyang gutom na gutom na talaga ako.

Nagka chikahan sila tita pagkatapos namin kumain. Si Chemmie naman pumunta sa Garden namin at umupo sa may swing na naka earphones.

Lumapit ako sa kanya..

Ako:Chemmie.. kamusta ka na? Di ko alam Akemi pala ang totoo mong pangalan.
Siya: Okay lang Gummy. Haha Namimiss ko ang swing sa park ng Quezon kaso nga lang lumipat kayo kaya hindi na tayo nakapaglaro nung umuwi kami.
Ako: Ehh bakit hindi ba pwedeng maglaro tayo ngayon? Chem, ang ganda mo na ngayon. Baka may boyfriend kana ngayon? Ayee.
Siya: Bola. Ehh ikaw nakapag move on kana ba kay Sasha?
Ako: In the process Chem kailangan ko talaga makapag move on eh at hindi ko na sasabihin ang pangalan niya. Swear.
Siya: Sabi mo yan ha! Libre mo ako kapag hindi yan matutupad.
Ako: Free kaba bukas? Foundation week naman so walang klase.
Siya: check ko lang phone ko ha. Well, wala naman akong lakad bukas :)
Ako: Roadtrip tayo?
Siya: Saan? Tagaytay :)
Ako: Sure tagaytay para mabalikan natin ang mga memories natin.

Patuloy kami sa pag-uusap ni Chemmie hindi pala talaga siya nagbago. Siya parin yung kababata ko na ang lakas tumawa at ang masayahin kahit na paminsan-minsan mapagkakamalan siyang suplada. Nakatitig lang ako sa kanya habang nagkukuwento siya sa naging buhay niya sa England ng may na tandaan ako..

-FLASHBACK-
10 years ago.. (8 years old)

"Charlie, may gusto ka kay Chem noh?" Sabi ni kuya sa akin.
"Huh? Ehh, no kuya noh!" Nagdedeny ako mahirap na.

"Eh bakit itinatabi mo sa pagtulog mo ang unan na binigay ni Chem sa yo?" Kinukutya niya talaga ako.
"Remembrance kuya. Malapit na pupunta si Chem sa England baka hindi ko na siya makita." sabi naman ng bata na Charlie.

"Nako, gaganda talaga yang si Chem pag uwi niya dito. Maaagawan ka pag hindi mo sinabi sa kanya ang totoong nararamdaman mo." Tumatawa si Kuya habang nagsasalita.
"Sasabihin ko naman sa kanya eh pag big ba kami." sagot ko naman sa kanya.

Nung hapon na yun naglaro kami sa treehouse na tinayo ni daddy para sa amin.

"Chemmie?"

"Yes Gummy?"

"Mamimiss kita."

"Ako rin :)"

Niyakap niya ako ng napakahigpit na parang kinikilig ata ako ng mga panahong yon.

"Babalik ka pa ba?"

"Oo, Gummy after 5 years." sabi niya sa akin habang pinapakita niya ang drawing niya within fiver years.

"Promise mo sa akin yan ha!"

"Promise! :)"

Nagpinky swear kami noon at tinaga ko sa kahoy ang initials na CG :)

Palatandaan na yun ang proof ng promise namin sa isa't isa na magkikita kami five years after.

To be continued.