Küçükken çok yaramazmışım annemin her iki kelimesinde bir bu cümleyi duyardım . Benim yüzümden çok çekmiş.
Küçükken annemin her bana bakışında beni istemediğini hissederdim . Tam benimsiyemediğini beni .
Daha sonraları bu cümlelerine de yansımaya başlamıştı .
O zaman anladım ki ben anneme mutsuzluğu hatırlatıyorum sadece.
Gün geçtikçe bunun bir çözüm yolunun olabileceğini düşündüm . Ve deli gibi kardeş istemeye başladım .
Belli ki bir başkası annemi mutlu edebilirdi .
Kardeşim doğduğunda annemin gözündeki ışığı gördüm .
"Odaya dolan ışıkla beraber oldukça mutlulardı .
Kardeşimide oldukça iyi davranıyordum .
Yemek yediriyor onunla oyunlar oynuyor canı ne zaman isterse gezdiriyordum .
"Ona sarıldığı gibi bana da sarılması için .
Ama o bana hiçbir zaman istediği mi vermedi .
Ben yine de kardeşim gibi olabilmek için çabaladım .
Ama bugün anlıyorum ki bütün çabam boşunaymış.
Annemle mutlu olduğum tek gün doğduğum gün gerisi hep mutsuzluktan ibaret demişti annesinin onu terkettiğini öğrenince kitaptaki küçük kız .
Oysaki hep annesinin öldüğünü zannedip kendini suçluyordu.
İçindekileri ben gitmeden önce teker teker döktü .
""Ve anladım hiç olan bir şeyi hep yapamazsın o hep hiçtir.""
Derinden etkilenmeyeli çok oldu derinlerim dolu çünkü .
Üzgünüm gitmek için geç kaldığım için
Üzgünüm bu kadar acı verdiğim için
Üzgünüm gereksiz yere zamanını yediğim için .
Üzgünüm yılın ilk karında gözyaşı bıraktığım için .
Üzgünüm gitme cesaretini bu kadar geç gösterdiğim için ...Yine bir yalnızlık pençesinde tutmuşsun kolumdan ,
Bırakman an meselesi ...
Ama ben sımsıkı kavramışım belini ,
Ağlamam bana acımanı sağlamış ,
İnlemelerim bu acıyı katlamış ,
Artık bırakabilirsin desemde bırakmayacaksın değil mi ?Çok iyi kenetlemişim seni bana
Uzak dur senin bu temizliğin beni daha da kirletir mi ?
Asıl senin bu kirin beni temizler.
Görememense senin acizliğin
Seni bu acizliğinle kabul edense tek benim
İlk görüştekine inanır mısın ?
Neye ?
İlk görüştekine .
İlk görüşte neye ?
AŞKA___Hayır demenin binbir mantığını anlıyorum
Ben iyiyim .
Ya sen kalbim ?
Suskun dilin ,
Yine suspus gözlerim .Çılgın yüreğim tek kişiye bağlanmak için gece nöbetinde *
Uykusuzluğunu bastırmak için kanımı çekmeye devam ediyor^
Sevgimi ...
Sevgiden söz etmek için çok küçüksün(!)
Sevginin yaşı yoktur bayım sadece zamansızlığı vardır .
O yüzden zaman hızlıdır .
Bir daha anı yaşamak için kısadır,Genç olanın yaşayamadağı şeyleri yaşlı olan yaşamıştır kaidesi bozmak için söylenmiştir.
Bu yüzden bayım saatimi hep kolye olarak kullanırım .
""Kalbim zamanını unutmasın diye.""
Doğru zaman doğmaz doğurulur .
Elinizden geleni yapın lütfen .
Ölüm anı hariç o doğurtulur .Bekleyin benide bekleyin koşuyorum tamam hızlıyım .
O o burda yok mu ?
Hayır .
Ben niye onun için buradayım o zaman .Hayır olamaz sana inanmıyorum .
Kafam karışık evet ama daha o kadar keçileri kaçırmadım .
Hadi gelin size bir şeyler ısmarlalayım.
Yalnızlık mı ?
yoo benim için sıkıntı değil peki ya sizin için (?)Benim sıkıntım ruhumun beslenmeyi kesmesi sadece .
Aç olan ağlar değil mi ?
Ağlamayı uzun zaman önce kesti.
Benim bütün korkum oyalandığı emziğini atması .
İşte o zaman son olabilir .Eğer siz bir şeyi gerçek bir kararlılıkla isterseniz
O bir şey zaten sizi bulur.
Bu yüzden bazı şeyleri bu kadar üstelememiz gereksizdir .
Bu üstelemenin gereksiz olduğunu anladığımızda zaten olgunlaşmışız demektir .Şimdi yine mi ağlayacaksın Hassan .
Yol mu yordu seni yoksa yolcu mu bu kadar .
Bırak aksın içinde bir
İkenler bir bir çölün olmayan suyuna .Yine mi kurudu göz pınarların senin .
Yol mu uzun yolcumu hadi görelim Hassan ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇÖLDE Kİ ADAM
De Todo"İnsanları zorlayan o küçük beyninide alıp git buradan !" Küçük adamın söylediği ilk cümleydi bu. Hayatla bağını koparmaya ramak kalmış bir adama karşı. Karşısındaki çehrenin bakışları hiçbir şekilde unutamayacağı keskinlikteydi. Hüznünün berraklığı...