Time Check: 7:22
Nasalukuyan akong nag aayos ng mga gamit ko.. Aalis na kasi ako dito,, gaya ng pinag usapan namin ni meril kahapon,, kailangan ko ng umalis dito.. At Medyo magaling naman ang paa ko,, kaya, kaya ko na ang sarili kong umuwi ng boarding house...
Bumaba na ako,, at nakita ko na nasa kusina sila ni mam.. Ano ba gagawin ko?? Hihintayin ko nalang silang matapos kumain..
Lalakad na sana ako papuntang sala ng makita ako ni mam.. Godd! Kinakabahan ako,, galit pa din ba siya sakin??
"dallanciey,, bakit bitbit mo ang gamit mo?? saan ka pupunta??" sabi ni mam at lumapit sakin.. Patay!
"uhm,, m-mam,, aalis na po ako.." sabi ko,, at bigla siyang nagulat pero, napalitan agad yun ng lungkot...
"pasensya kana nung kahapon ha??,, nadala lang talaga ako sa galit,, kaya,, sana hindi yun ang dahilan kung bakit ka aalis.." sabi ni mam na nalulungkot? salamat naman at di na siya galit sakin! Bakit pagdating sa kanila,, lumalambot ang puso ko?? simpling pakiusap lang,, napapangiti na ako agad...
"okay lang po yun!! naiintindihan ko naman kayo eh,," sabi ko at ngumiti para mapanatag na ang loob niya..
"okay salamat!! alam ko namang mabait ka eh,, sana,, hindi na mangyari ulit yun.." sabi ni mam,, mahal na mahal niya talaga ang mga anak niya.. Sana..... nevermind!!
"ahh mam,, aalis na po ako,," paalam ko,, pero pinigilan niya ako..
"iha,, pwede bang magstay ka pa dito kahit,, this week lang??" tanong ni mam,, naguluhan naman ako,, diba kahapon,, gusto niya nadin akong paalisin dito?? bakit ganito pa hinihiling niya?? kasi,, hinding hindi ko to matatanggihan!! Pano na yung usapan namin ni meril?? Alam kong magagalit siya sakin... Pero,, bakit ba hindi ko matanggihan si mam??
Sasabihin ko nalang kay meril na sa susunod na linggo nalang ako aalis,, kasi,, hindi ko talaga alam kong bakit hindi ko matanggihan si mam eh!...
"ahm, sige po.." sabi ko,, at ngumiti naman siya ng malapad at huminga ng malalim...
"kain ka muna?? halika.. ako na ang magpapaakyat ng gamit mo.." Sabi ni mam,, at nagtawag na siya ng isang katulong para iakyat ulit ang gamit ko... Tsaka kami dumiretso sa kusina,, Pagkadating namin sa kusina,, nakita ko na nandoon si step, meril at ethan...
Heto na naman ang ngiti ni ethan... At teka,,, bakit ko ba to nararamdaman?? nakakainis!! Wala naman to dati ahh,, pag nakikita ko lang siya,, lumalakas ang heartbeat ko... At di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko... Ano ba talaga nangyayari sakin??
" iha, are you okay??" tanong ni mam,, natauhan naman ako ng tinanong ako... Shemay,, nakakahiya!! nakatingin lang ako kay ethan,, at nawala sa isip ko na may tao pala sa harapan ko... omygodd!!..
Tumango nalang ako kay mam,, bilang sagot.. at umupo ng nakayuko,, at ang masaklap,, kaharap ko pa si ethan... Nangyari lang to ang nararamdaman ko nung,, sinabihan ako ni ethan ng 'I Like You' Totoo kaya yun?? na gusto niya ako?? Iniisip ko din yun kagabi...
Habang kumakain kami,, biglang nagsalita si mam..
"ahm,, iha, ano nga pala ang pangalan mo?? matagal na tayong nag------" naputol ang sasabihin ni mam ng biglang nagsalita si meril... Parang pasigaw pa yun,, ang bastos naman...
"mommy,, papasok ka po ba??" tanong niya,, ang bait naman ng ngiti niya,, pero pag saakin,, parang demonyo ang ngiti niya..
"hmm,, oo anak,, bakit??" sagot ni mam kay meril.. Parang natuwa naman si meril..
"baka ma-late na po kayo.." sabi ni meril.. Ang bait niya talaga ngayon.. Good Girl... pero,, pag wala si mam,, ang sama niya.. Mapagpanggap!!
"ayy.. oo nga!! sige,, aalis na ako.. pasensya kana iha ha?? Ethan?? Sorry,, I need to go.. Salamat sa paghatid ng mga papeles.." paumanhin ni mam.. Ngumiti naman kami ni Ethan sa kanya..
"Alis na ako,, ipagpatuloy niyo lang ang pagkain,, ok??" sabi ni mam,, at nagmadaling umalis...
Ngayon,, kaming apat nalang ang natitira.. Maya maya,, nag excuse si step,, tapos na kasi siya kumain,, kaya,, umalis na siya at umakyat sa kwarto niya...
"Ethan,, uuwi kana ba??" tanong ni meril,, ang bastos niya talaga,, kumakain pa nga ang tao,, tas,, tatanungin niya kung uuwi na?? Kayo kaya ganunin?? Ano mararamdaman niyo??
"can't you see dallanciey?? I'm still eating!! Why are you asking like that??" tanong ni Ethan na medyo naiinis!! Actually,, di ako sanay na dallanciey ang tawag kay meril,, kapangalan ko kasi..
"okay! okay! pwede magsorry??" naiinis na tanung ni meril.. Mali naman kasi siya...
"ahm,, dallanciey?? can I date with you??" tanong ni Ethan,, di naman ako tumingin,, baka kasi si meril ang tinatanong niya... Kaya ayoko ng may kapangalan eh!!
Bigla namang nabitawan ni meril ang kutsara niya,, napatingin naman ako sa kanya...
"seriously?? sure ethan!! I'm going to date with you..." masiglang sabi ni meril,, pero ng tiningnan ko si Ethan,, saakin siya nakatingin.. Bakit ang grabe naman nito makatingin??...
~End Of Chapter 28~
A/N:
antagal ko ng di naka-update.. 😞 sorry.. pasokan na kasi,, kaya super busy ako dahil sa assignment.. hahaha..
Short update pa... peace✌:)
•Starlight Princess•
