Dallanciey at the multimedia..
Dalawang linggo na ang lumipas ng ilibing si mama at si phanie.... At ito ako ngayon,,, nasa kwarto nagmumukmok!!
Maya maya,,, mag aayos ako,,, may tumawag kasi dito kanina.. Abogado daw!! May ipapaliwanag daw siya sakin mamaya... Ayaw ko namang humarap sa kanya na ganito ang muhka ko...
8am pa naman eh,,, 9am pa naman siya dadating!! Kaya,, humiga muna ako at umiyak!! Ayaw tumigil eh!! Pinipigilan ko,, pero lalong dumadami... Kaya,, hinahayaan ko nalang...
Nakakulong ako sa kwarto ko ng dalawang linggo.. Baba lang ako kapag kakain.. Mabuti at madaming stock ng pagkain dito...
At sa dalawang linggong lumipas,, wala akong ginawa kundi,, matulog,, at umiyak habang tulala... At nung isang araw,, nakausap ko si Ethan,, kinamusta niya lang ako.. Pagkatapos nun,, hindi na siya nagparamdam!! Ayos lang yun!! Busy din kasi ako sa,,,,,, pag iyak....
Pinunasan ko na ang luha ko at pumuntang banyo para ayusin ang sarili ko...
Pagkatapos kong mag ayos ng sarili,, ay bumaba ako.. Habang pababa ako sa hagdan,, may biglang kumatok sa pinto.. Napahinto ako... Wala namang ibang nakakaalam ng pass code sa gate ahh!! Hindi kaya,, sila mama yan??
Bigla akong tumakbo pababa ng hagdanan at excited na binuksan ang pintuan.. Pagbukas ko,, bigla akong nanlumo... Isang babae ang bumungad sakin!!..
Bigla naman siyang pumasok habang ako tulala sa gate... Pano niya nalaman ang pass code ng gate?? At sino siya?? Alam ko si mama at si phanie lang ang nakakaalam ahh!! Kasi diba?? Bahay namin to?? Panong,,,,
"hindi ka pa ba papasok??!! Ano pang hinihintay mo diyan??!!." mataray na sabi ng babae.. Bigla akong napalingon at nakita kong nakaupo siya sa sofa..
Lumapit ako sa kanya,, at umupo sa harapan niya...
"sino po kayo?? Ano pong kailangan niyo sakin??.." tanong ko..
"Ako si Ericca Delgado... Secretary at abogado ako ng nanay mo... At nandito ako para ipaliwanag sayo,, ang tungkol sa kayamanan na mapapamana mo!!.." sabi niya.. Bat ang taray niya??.. Galit ba siya??..
"Una palang,, ibinigay na ng nanay mo sa akin ang papeles para sa pamana mo!!.." dagdag niya pa.. Pamana?? Hindi ko naman kailangan yan!! Wala na sila mama... Dapat sabay kaming hahawak niyan!!
"ahh,, hindi ko na po kailangan yan... Wala naman na sila mama..." sabi ko.. Para saan pa yun diba??.. Wala naman akong dahilan para hawakan yan!!
"Kailangan mong tanggapin na wala na sila!! Hindi ka ba nag iisip??!! Tingnan mo yang sarili mo,,, maga ang mata at ang laki ng eye bag!! Kong magmumukmok ka lang,,, wala kang makuluha!!! Kung patakbuhin mo ang kompanya niyo,, edi natuwa pa ang nanay mo!! Kung ako ang nanay mo,,, hindi ako matutuwa sa ginagawa mo!!" galit na sabi ng babae... Nanatili nalang akong tahimik... Tama din naman kasi siya...
"Kaya,,, sa ayaw at sa gusto mo,,, tatanggapin mo to!! Pawis at pagod ang sinakripisyo ng nanay mo dito!! Mahal na mahal niya to!! Pinaghirapan niyang palaguin to!! Kaya,, hawakan at patakbohin mo ito!!!.." sigaw niyang sabi... Tumango naman ako... Naiintindihan ko naman siya... At tama talaga siya,,, kailangan kong hawakan ang kong ano man ang negosyo ni mama,, dahil pinaghirapan niya ito...
Mabuti nayun!.. Para sa sarili ko at kila mama...
Lumapit sakin si tita Ericca at hinawakan ang baba ko at hinarap sa kanya...
"kailangan mong tanggapin okay?? Kahit mahirap kayanin mo!! Para sa sarili mo!! Huwag kang bulag at tatanga tanga!! Gumising kana!! Siguro sapat na ang dalawang linggo sa kakaiyak mo??.. Kaya umayos kana!! Kailangan mong maging matatag!!! okay??.." seryosong sabi ni tita Ericca...
