MY MAD BOY [HOPEGA] | END

MY MAD BOY CH.6

PAINFUL

6

"อ๊ากกกกกกกกกก!!"

เพล้ง!

ปัง! ปัง!

"ยุนกิเปิดประตู"
ฝ่ามือหนาทุบประตูห้องน้ำถี่รัว หลังจากที่ได้ยินเสียงร้องของคนตัวเล็กและเสียงของตกแตกดังออกมาจากภายในห้องน้ำ

"ฮึก.. อย่ามายุ่ง"

"ยุนกิ.."

"ฉันมันสกปรก ฮึก.. อย่ามายุ่งกับฉัน"

"อย่าคิดทำอะไรโง่ๆนะ"
คุณหมอยกเท้าแนบกระประตูห้องน้ำพร้อมกับยันสุดแรง ถีบกระแทกซ้ำๆจนกลอนประตูด้านในหลุดออก ร่างบางนั่งเปลือยท่อนบนอยู่ที่พื้นห้องน้ำ ข้างกายมีเศษแจกันที่แตกละเอียดกองอยู่ ข้อมือขาวเอ่อล้นไปด้วยของเหลวสีแดงสด โฮซอกคว้าผ้าขนหนูผืนเล็กมากดซับเลือดจากบาดแผลที่ถูกคมของแจกันกรีดเป็นทางยาว ใบหน้าหวานที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำตาเงยขึ้นสบตาคุณหมอ แผ่นอกขาวปรากฎร่องรอยสีกุหลาบที่แม้จะจางไปบ้างแล้ว แต่มันก็ยังคงเด่นชัดบนผิวขาวน้ำนมของยุนกิ

"อย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจไหม!?"
โฮซอกจับไหล่เล็กของยุนกิพร้อมกับเขย่าเพื่อเรียกสติ แต่อีกคนกลับมาร้องหนักมากกว่าเดิม ทำให้โฮซอกอดไม่ได้ที่จะดึงยุนกิเข้ามากอดพร้อมกับกดหัวทุยแนบกับแผ่นอกของตัวเอง

"ไม่ทำร้ายตัวเองอีกได้ไหมครับ.. หมอขอเถอะนะ"

"ฮึก.."

"ชีวิตคุณมีค่าเกินกว่าที่จะมาตายในห้องน้ำที่โรงพยาบาลบ้านะ รู้ไหม"
คุณหมอพูดติดตลกเพื่อเรียกรอยยิ้มเล็กๆ จากคนในอ้อมกอด

"เราจะผ่านเรื่องเลวร้ายพวกนี้ไปด้วยกันนะยุนกิ"
ร่างบางพยักหน้ารับเบาๆ พร้อมกับยกมืออีกข้างขึ้นปาดน้ำตาอย่างลวกๆ

"ฮึก.. ขอโทษ"

"มีหมออยู่ข้างๆ ไม่เหงาแน่"
โฮซอกส่งรอยยิ้มอบอุ่นไปให้ยุนกิก่อนที่มือหนาจะดึงชุดคลุมอาบน้ำลงมาจากราวและคลุมร่างขาวเอาไว้