MY MAD BOY [HOPEGA] | END

MY MAD BOY CH.15

PAINFUL 15

"หึ คุณพ่อสุดที่รักให้มารับตัวกลับบ้าน หมดเวลาเล่นแล้วมินยุนกิ"

เสียงกระซิบที่ข้างใบหูของคนตัวขาวทำให้ขนบริเวณต้นคอลุกชัน ยุนกิย่นคอหนีไรหนวดของชายแปลกหน้าที่สัมผัสโดนต้นคอด้วยความตกใจ ก่อนที่ชายคนนั้นจะหัวเราะออกมากับท่าทีของยุนกิ

"แกเป็นใคร ปล่อยนะ!"
ยุนกิแสดงอาการพยศด้วยการดิ้นไม่หยุดจนคนเหล่านั้นเริ่มโมโห
มือหยาบของชายแปลกหน้าอีกคนฟาดลงบนแก้มใสของคนตัวขาวอย่างแรงจนใบหน้าสวยหันไปตามแรงกระทำ

"ยุนกิ!"
โฮซอกพยายามสะบัดตัวให้หลุดออกจากพันธนาการแต่กลับไม่เป็นผล จึงทำได้เพียงแค่ยืนมองยุนกิค่อยๆทรุดตัวลงกับพื้นโดยที่ไม่สามารถเข้าไปช่วยอะไรได้

"สิ้นฤทธิ์สักที"
ชายร่างใหญ่สองคนพยุงตัวยุนกิให้ลุกขึ้นพร้อมกับทำท่าว่าจะหิ้วปีกคนตัวเล็กออกไปจากตัวบ้าน โฮซอกจึงรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายผลักชายที่ล็อคตัวเขาออกก่อนที่จะเข้าไปดึงตัวยุนกิจากคนพวกนั้นมาสู่อ้อมแขนของตัวเอง

"ยุนกิไม่เป็นไรนะ"
คุณหมอหนุ่มกอดร่างเล็กเอาไว้แน่นด้วยความหวงแหน คนตัวขาวที่ยังไม่หมดสติกลับไร้เรี่ยวแรงจนไม่สามารถยืนได้ด้วยขาของตัวเองทำได้เพียงแค่กอดโฮซอกเอาไว้ให้แน่นที่สุด

"อย่าให้พวกเขา อึก.. พาฉันไป ขอร้อง"
คนตัวขาวกระซิบที่ข้างหูของอีกฝ่ายอย่างอ่อนแรง ในขณะที่โฮซอกพยุงร่างของยุนกิก้าวถอยออกมาพร้อมกับตนจนหลังชนกับผนังบ้าน โดยที่มีชายแปลกหน้าล้อมอยู่ทุกทิศทาง

พวกเขาหมดหนทางหนีแล้ว..

ปากกระบอกปืนนับสิบถูกเล็งมายังจุดเดียวกันจนยากที่จะหาทางรอด โฮซอกกับยุนกิถูกต้อนจนจนมุมและไร้ทางสู้ เขาไม่สามารถทิ้งยุนกิเอาไว้แล้วเอาตัวรอดเพียงคนเดียวได้ในขณะที่ยุนกิก็ไม่สามารถหนีไปได้ด้วยตัวเองเช่นกัน