Бүлэг 22

1.2K 100 9
                                    

"Түүнд битгий саад бол, түүнтэй битгий ярь, бүр харах ч хэрэггүй, эс бөгөөс би чамайг олон мянган удаа нуглаж яг жижигхэн цаасан хүн-чоно болгочихно шүү."
- Cassandra Clare

"         - Cassandra Clare

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

Рори (Rory)

Снөүи яваад нэг сар болж байна.

Санаж байна.

Би хичээлдээ самбар луу харан суух ч толгойд минь мянган бодол эргэлдэж байлаа.

Түүнийг явах үед би түүнийг 'битгий яваач' гэж хэлэхийг хүссэн ч миний энэ тэнэг толгойноос болж хожимдсон. Одоо харин үүнийхээ шанга хүртэж байна.

Би түүнд хэлэх хэрэгтэй байсан юм. Би түүний буруу бодлыг цэгцлэх хэрэгтэй байсан юм.

Би түүнээс айгаагүй. Зүгээр л хэсэг хугацаанд балмагдаж цочирдсон.

Тэгтэл тэр....

Тэгтэл тэр намайг айсан гэж бодсон.

Хэн ч байсан тэгэж бодох л байсан.

Тэр ямар их айдаг байсан бол? Хүмүүсээс нуух түүнд ямар хэцүү байсан бол?

Би түүнд тусалж, өөрийгөө тойроод хана босгохоос сэргийлэх хэрэгтэй байсан юм. Тэгтэл би яасан хэсэгхсэн хугацаанд балмагдсанаас болж түүний хана миний авирч чадахгүй өндөр хад болж хувирсан.

Би түүнд туслах хэрэгтэй байсан юм.

"Рори чи сонсож байна уу?" гэх дуугаар би одоо цагтаа ирэхэд миний хажууд Жессика надруу харан сууж байв.

Тэр энд юу хийж байгаа юм бол?

"Яасан?" хэмээн асуухад тэр инээмсэглэн,

"Би манайд хэдэн цагаас ирэх юм?" хэмээв.

Би хэзээ тэднийд очино гээд хэлчихлээ.

"Би танайд очих бил үү?"

Тэр худлаа чангаар инээгээд,

"Тийм шүү дээ. Маргааш миний төрсөн өдөр болох гэж байгаа, тэнэгхэн минь.  Тэгээд би сургуулийн бүх хүүхдийг урьсан. Чи ирнэ гээ биз дээ?"

Чонын улиан (Дууссан)Место, где живут истории. Откройте их для себя