Бүлэг 31

1K 97 7
                                    

"Би түүнийг гэмтээхгүй гэж сүүлийн арван таван минут уйлж буй хүн-чоныг ятгасан. Миний амьдрал надад ч хүртэл хэтэрхий сонин болж байна."
                  - Ларелл К. Хамилтон

Снөүи (Snowy)

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

Снөүи (Snowy)

"Зүгээр үү?" хэмээн би түүний орны хажууд байх сандал дээр суулаа.

"Одоо гайгүй болох байлгүй дээ. Их удаж байна. Гэхдээ эмч удахгүй зүгээр болчихно гэсэн," Рори хажуу талруугаа харан инээмсэглэв.

Би түүнрүү харан инээмсэглэн духан дээр тавьсан алчуурыг нь аван усанд базан буцаад тавилаа.

Намайг тэднийд анх ирсэн үед түүний бие зүгээр байсан ч маргаашнаас нь эхлэн муудаж алхах ч тэнхээгүй болсон.

"Чамгүй сургууль нэг л чимээгүй ч юм шиг," гэхэд тэр инээмсэглэн,

"Угаасаа шүү дээ. Над шиг хүнгүй газар чимээгүй л байна даа. Би угаасаа мэднэ," хэмээн хэлчихээд дахин хэд ханиав.

"Би чамд багш нарын өгсөн даалгарыг болон хичээлүүдийг авчирнаа."

"Чи миний төлөө хичээлээ хийх гэж үү?" тэр их л гайхан асуухад би толгой дохиж санал нийллээ.

Бид хоёр хичээл дээр болсон зарим жижиг сажиг зүйлс ярьсаар түүний цонхоор нар уулны цаагуур орон алга болов.

"Чи одоо гэртээ харь. Орой болчихлоо," хэмээн Роригийн ээж орж ирлээ.

"За," гээд би босон Роригийн хацар дээр үнсээд,

"Маргааш уулзья," хэмээн хэлээд ээж нь намайг гаргаж өгөхөөр болов.

"Чи маргааш ирээд хэрэггүй ээ," гэж ээж нь надад гэнэт хэлэх нь тэр.

Би түүнрүү гайхан харвал тэр инээмсэглэн,

"Түүний ханиад муудаад байна," гэж надад хариулав.

"Гэхдээ гайгүй болоод байх шиг байсан шүү дээ."

"Гэхдээ эмч гайгүй болно гэсэн. Тийм болохоор чамд халдчихаж магадгүй. Тийм болохоор юм өгмөөр байвал надад өгчихөж байгаарай," гэлээ.

Чонын улиан (Дууссан)Место, где живут истории. Откройте их для себя