Kelebeğin Uykusu

Yitirmeden anlamaz insan !

Yitirmeden anlamaz insan !

Gece saat 03:20..
Ben seni düşluyorum.. Bir bakıma hayallerimi süslüyorsun.. Günesin yaydığı şevkatle seni bir daha seviyorum.. Ellerimiz birleşiyor sanki bir kötülüğü yok edercesine.. Göz göze geliyoruz o güzel atmosferin içersinde.. Rüzgarda yayılan kokun ve dağılan saçların bir kez daha beni benden alıyor.. Sen çok güzel seviliyorsun , ben çok güzel seviyorum.. Güneş batmaya yakin.. Manzaraya dalıyoruz gizliden.. Ellerin ellerimde gözlerin zihnimde..
Sen ağlıyorsun...
Masumiyetinin inceliğinde gözünden düşen yaslarla.. Anlam veremiyorum bu ağlayışa.. Sen devam ediyorsun.. Yitirmeden anlamaz insan ! Diyorsun.. Korkuyorum kim kimi yitirmeden anlamaz diyorum.. Ellerimi daha siki tutuyorsun ama kendini tutamıyorsun.. Hıçkırıklarında boğuluyorsun adetaa.. Yitirmeden anlamaz insan ! Kim olabilir ki diyorum kendimce.. Saçlarının kokusunu içime içime doyasıya çekiyorum.. Seni yitirdim ben simdi seni daha iyi anlıyorum diyorsun.. Beni yitirmedin ki ben burdayım diyorum.. Hayır diyorsun..
Gözüm takılıyor kız kulesine. Deniz öyle güzel sarıyor ki etrafını , kıskanırcasına.. Belki bir gemiden , belki bir martıdan.. Kıskanıyor iste her ne olursa ondan.. Gözümden bir damla yas yere düşüyor.. Bende ağlıyorum.. Meğerse ben ölmüşüm...
Meğerse ben kısa uykuya değil ebediyete uğurlanıyorum.. Ölüm uykusuymuş bu.. Sen hayal değil yani başımdasın ve ben senden gidiyorum.. İste gün tamda simdi batıyor.. Yaşanmışa yaşanmamışa dair ne varsa güneşle birlikte batıyor... Ben sana veda edemiyorum.. Gözlerindeki şiirlerime veda edemiyorum.. Düşünsene bir sair nasıl veda edebilir ki şiirlerine.. Bir şiirde , bir ben yokluğunda senin için yazılır mı.. Kahroluyorum.. Hangi şair bu denli güzel anlatabilir ki gözlerini.. Hangi şair şiir ederki seni hecelerin de.. Yanağım dan öpüyorsun.. İste tamda bu an göz yaşların karısıyor tenime .. Yağmurunda ıslanıyorum en afillisinden.. Ağlama diyemiyorum , bende seni öpemiyorum çünkü ben ölüyorum... Yok oluşumda bir sen kalıyorsun arkamda.. Bakıyorum bakıyorum doyamıyorum.. Evet yitirdin simdi beni.. Keşke , keşke yitirmeden sevebilseydin beni.. Artık , simdi bir şiirsin kalbimde.. Kendine iyi bak derken uğurluyorum kendimi ebediyete...
Unutma... Yitirmeden sevebilmeli insan..