Kelebeğin Uykusu

Yok Oluş

Yok oluş...

Firtinalar koparan bir denizin arasinda korkmadan , urkmeden daha da dogrusu umursamadan suruklenmektir.. Baska bir deyisle yok olus seruvenidir.. Kendini kaybetmiktir bir bakima.. Yeri gelir yoklugunun icersin de kaybolur gidersiniz.. Yeri gelir kendinizi kaybedersiniz. Sahi siz hic kendinizi yokmus gibi hissettiniz mi ?
Eger hissetmis iseniz , bir hos geldin deyin ozaman sizofreni ruhunuza.. Yok olusun koynuna dusmussunuz siz artik.. Delirmenize ramah kalmis demektir. Ama , artik geceleri sever hale geleceksiniz.. Dusunmek ve delirmek icin cok zamaniniz olacak ama sabahlar olmayacak.. Daha erken saatler de uyumak isteyeceksiniz.. Artik ruyalar aleminde yeni dunya sizi bekliyor olacak.. Ama hep alisik oldugunuz yuzler , unutamadiginiz kisiler sizleri orada bekliyor olacak.. Her gozunuzu kapadiginiz da yani basinizda olacaklar .. Ama delirmenin en guzel yani da bu iste. Her gozunu kapadigin da sıkıldıgın dunyadan bir nebze de olsa uzaklasip , kendi hayal dunyani orada kurmak..
Yarim kalmis ask dunyanizi ruyalariniz da susleyeceksiniz.. Ve artik bir yok olusun yorulmuslugu icersin de umursamaz ve bir okadar da iyi niyetli bir hal alacaksiniz.. Artik butun sevgiler size yalan gelmiye baslayacak ve en kotusu de bir ihanetin kollarinda siz yok olacaksiniz..

Ama ne yazik ki baskasini incitmeyip , kendisini kiran kisiler teker teker bu yok olusun icersine dahil olacaklar.. Oysa ki askin sairleri , siirlerini sahipsiz birakirlar mi hic.. Bir yok olusta hangi siir tekrar tekrar yazilip okunabilir ki.. İlla bir aski anlamak icin , yitirmeli mi insan kendini bu denli seveni.. Sahiden gok yuzu bu kadar maviyken , insanlar neden bukadar siyaha calmis ki kendini.. Neden bu kadar insan yalnizken , bu kadar insan yalniz.. ? Bu sorulara nezaman bir cevap bulunur ki..

Dusunsenize , balik onca cinsi arasinda tutup bir martiya asik oluyor.. Bir baligin katiline duydugu aski , sevdasi... Ne kahredici bir durum öyle degil mi.. Ama bu ask bir kelebegin omurü kadar degilmidir.. Yok olus boyle bir seydir iste. Bazen terk edilistir.. Bazen de kabullenis. Ama sonuc yok olustur.. Ve oyle bir bosluktur ki , yok olustan da ote...
Artik asklar , yitik sevdalar pazarinda satilirken yok pahasina , bize de fotokopi asklar kalmaz mi.. ?

Ve artik yuregimizin tozlu rahlari arasina kaldırırız , askimizin en masum sevgisini ve karsisin da yuklendigimiz ihanetleri.. Ve ne yazık ki yine vicadanımızla öderiz bu yok oluşları..