Kumam

{ 16 BöLüM }

Keyifli okumalar...

☆ a dokunmayı unutmayın :)

Sabah garip bir mide bulantısıyla kalkmışdım. Bir hafta geçmişdi ve dün gece Baran Zümrüt'ün yanındaydı. Zümrüt'de sessizde bu bir hafta boyunca. Hızla ayağa kalkdım ve banyoya koşdum. İçimde ne var ne yok çıkarmışdım.

Elimi yüzümü yıkayıp kendime geldiğimde üstümü giyindim. Odadan çıkacakken odaya Baran daldı. "Günaydın "diyip dudaklarıma yapışdı. Karşılık verirken belimden tutup beni yatağa götürdü. Utanarak onu biraz kendimden ittim ve "Baran aşağı inmeliyim"dedim.

"Bana ne"diyip bırakmayıp gülümsedi ve sonra elini cebine sokup bir kutu çıkardı. "Bunu sana aldım. Doöru evlilik yüzüğün var ama gerçek evliliğimiz yeni başladı"diyip desenli yüzüğü diger elime takdı. "Teşekkür ederim"dediğimde alnımdan öpdü. Elimden tutarak beni aşağı indirdi.

Şu bir hafta içinde bunu farketmişdim. Sürekli benimle ilgileniyor. Şu bir haftada bir sürü şey aldı bana. Acaba Zümrüt'e de almışmıdır diye düşünmeden edemiyorum.

Kaynanam masada yine o konuyu açdı. "Yeni biriyle evlenmelisin"dediğinde üçümüzde ona ters bakışlar attık. Baran kesdirip atarak "Hayır!"dedi sinirle. Yılmaz ağa "Her gün aynı konuyu açma kadın. Artık Baran evlenmek istemiyor anlamıyormusun? Birak biraz zaman geçsin. Allah yardımcımız olur"dedi ama yelloz "Yaşı geçiyor. Ben torun istiyorum"diye tutturdu.

Yılmaz ağa sabır dilercesine nefes alıp verdi ve kahvaltısını etmeye devam etti. Ondan sonra sessizlikdi. Bu gün pazar olduğundan herkes evdeydi. Kadınlar da mutfakda. Sofranı toplayıp akşam için yemek yapmaya başladığımızda burnuma kavrulmuş soğanın kokusu doldu. Bir anda midemin kalkmasıyla hızla alt kattaki banyoya koşdum.

Yediklerimin hepsi çıkmışdı. Kendime aynadan baktığımda solgun gözüküyordum. Üşütmüşdüm galiba ya da....hamileydim. Bir anda kısık gözlerim açılmışdı ve kendime aynadan baka kalmışdım. Sahi 4 gün önce regl olmalıydım ama olmamışdımda. Aynadan kendime bakarken bir anda gözlerim doldu.

Ya gerçekden hamileysem. Elimi yüzümü yıkayıp hızla dışarı çıkdım. Bana hamilelik testi lazım ama kim alır ki benim için onu. Baran'a söyleyemem. Hem utanırım hem de ya hamile değilsem? Heveslenmesini istemiyorum.

Mutfağa girdiğimde Aynur teyzenin liste yazdığını gördüm. Galiba pazara gidiceklerdi. Mutfakda Zümrüt ve Nergis teyzede vardı ama Zümrüt'ün duymasını istemiyorum.

"Aynur teyze bir bakarmısın"diyip dışarı çardağa geçdim. O da arkamca gelip "Ne oldu güzel kızım"dedi. Elinden tutarak "Teyzem dışarı mı çıkıyorsun?"dedim. Başın sallayıp "Evet"dediğinde "Teyzem senden bana bir şey almanı istiyorum"dedim ve endişeyle ona bakdım. "Söyle kızım"dediğinde sessizce kulağına "Bana hamilelik testi lazım"dediğinde hemen sevincle ve şaşırarak elleriyle ağzın kapadı. "Allah'ım inanamıyorum"diyip sevincle sarıldı.

"Tam bilmiyorum ama reglim geçikdi ve sürekli midem bulanıyor"dediğimde "Ben hızla gidiyorum o zaman"dedi. "Lütfen kimseye söyleme. Belki de değilim"dediğimde saçımı okşayıp "Merak etme kızım"diyip yanımdan ayrıldı.

1 kaç saat sonra eve geldiklerinde çalışanlar arabadan alınanları mutfağa getiriyordu. Titreyerek Aynur teyzeni bekliyordum. Aynur teyze bana hızla yaklaşıp küçük paketi elime tutuşdurdu ve "Benim işim var kızım. Haberi bana da söyle"dedi vü gülümsüyerek yanımdan ayrıldı. Teşekkür bile etmeme izin vermemişdi.

Hızla odama çıkıp banyoya girdim. Kağıtın arkasın okudum ve olduğu gibi yapdım. Heyecandan titrerken 4 dakika geçmişdi. Ellerimi falan yıkadım ve gözüm teste takıldı. Gördüğüm şeyle çığlık atasım vardı. İki hatt vardı. İnanamıyorum hala hamileyim. Ben hamileyim.

Barana nasıl söylemeliyim. Bedenimin sıcaklığı artarken banyoda volta atıyordum. Testi falan toplayıp hızla çöpe atdım. Bu akşam benim yanımda olucak. O zaman söylerim. Acaba çok sevinir mi. Banyodan çıkıp kendimi yatağa attım.

Ellerimi açıp bir güzel yayıldım yatağa. Hala inanmış değilim. Yatakda dönüp dururken elimdeki yüzük takıldı gözlerime. Çıkarıp dikkatle bakarken içinde Baran ♡ Ezo yazıyordu. Gülümsüyerek yüzüğü parmağıma geri takdım.

Konağın kapıları gürültüyle açıldığında dışarıdan sesler yükseldi. Yatakdan koşarak cama yaklaşdım.

Hızla camdan aşağı baktığımda Zümrüt'ün babasın gördüm. Sesler buradan net duyuluyordu. "Eğer yine kuma getireceksen Ezo'nu evine gönder. 3 tane kadın olmaz"dedi.

Neden benim taşım herkesin başına düşmüş gibi. Size ne benim hayatimdan. Neden benim hakkımda kararlar veriyorlar. Ben neyim peki onlar için. Sadece bir kukla mı? Bıkdım artık olanlardan.

Baran sinirle "3 cu bir kız daha istemiyorum"dedi. Sesler karışırken bende koşar adımlarla aşağı indim. Yanlarına gittiğimde tüm gözler bana dönmüşdü. Dik durarak "Murat ağa"dedim. Bana baktığında "Benim gitmem gerekmiyor. Ben hamileyim! Eğer birinin gitmesini istiyorsanız kızını alda git!"dedim.

Duyduğum saygıdan dolayı eğilmesini bildiğim gibi,saygıdan anlamayını,dik durup devirmesini de bilirim elbet!