Kumam

{ 18 BöLüM FiNaL }

Bölüm hazır olduğundan hemen yayimlayayık dedik.

Keyifli okumalar...

Sabaha kadar benimle kalmışdı. Gözlerimi açdığımda bile yanımdaydı. Aklıma geldi de Zümrüt'de böyle yapmışdı. Ödeşmiş oluyoruz o zaman. Gözlerimi kapatıp ona sarıldım. Bir kaç dakika sonra kendisi uyanıp benim saçlarımla oynuyordu.

Gözlerimi açıp "Günaydın"dedim. Alnımdan öperek "Günaydın"dedi. Güclü kollarıyla beni sarılarak "Hayret neden kalmaya çalışmıyorsun?"dedi. Ona bakarak "Hiç canım istemiyor"dedim.

Gülümsüyerek "Eski Ezo'dan eser yok. Böyle olacağını bilsem kocalık görevimi en baştan yapardım"dediğinde kafamı göğsüne yaslayıp ona göstermeden utanmaya devam ettim.

Eliyle karnımı okşayıp "Bu gün nasıl benim oğlum"dedi ve doğrularak karnıma bir öpücük kondurdu. "Keyfi yerinde"dediğimde beni de öpdü.

"Hadi kalk Ezo benim oğlum acıkmış"diyip beni kucağına aldı. Yatakdan indirip yere koyanadek öpmüşdü. Ahahahah cidden çok seviniyorum. Gitmedi o pis yılanın yanına. Yere bırakdığında banyoya girip rutin işlerimi halletmişdim.

Banyodan çıkıp üstümü giyindim. Sonra Baran'ın kiyafetlerinde toplayıp koltuğa bırakdım. Yatağı toplarken Baran'da üstün giyindi. Birlikde el ele aşağıya indik.

Sofrada oturan Zümrüt'e bakdığımda gözlerinin kızardığını gördüm. Yavrum sende kendi geçmişimi görüyorum ben. Lakin geleceğin benim gibi olmuycak. Kahvaltıdan sonra o işe ben evde kaldım. Odama çıkıp hikayeni yazmaya başladım.

Sonra aşağı inip biraz yardımcı oldum çalışanlara ama izin vermiyordular. Kendime çay yapıp geçdim bende salona.

Biraz orada uğraşınca canım sıkılmışdı. Bir anda Zümrüt belirdi karşımda. Lanet evde erkekde yok ki. Ya bir şey yapmaya kalkırsa. İki elinde masaya koyup bana taraf eğildi. "Ezo mahvedeceğim seni"diyip güldü ve yanımdan ayrıldı. Tırsmadım değil hani.

'Sıkıyorsa gelde mahvet'diyemedim malesef. Hamileyim ve strese girmek istemiyorum. Daha çoçuğum 1 aylık. Kıyamam ki ona. Karnımı okşayıp çayımı içdim. Zaten bir şey yapdırmıyorlardı evde bende günümü odamda ve wattpad'de geçiriyordum.

En sonunda akşama kadar uyudum. Uyandığımda yanımda Baran vardı. Gözlerin kapatmış uyuyordu. Saate bakdığımda 10 olduğunu gördüm. Bende hızla onu kucakladım. Uyandırmamalıyım. Uyanırsa kesin Zümrüt'ün yanına gider.

İçimdeki kötü kız uyanmışdı ve beni benden çıkarıyordu. Acayip kıskanıyorum ne yapayım. Strese mi gireyim. Eğer Baran onun yanına gitmeye çalışırsa karnımın acıdığını söylerim o da benimle kalır. Ahahah lan ne oldu bana böyle.

Sabah olunca uyandım ama yanımda Baran yokdu. Baran yokdu? Baran nerede? Beni koyup da o yılana gitmiş olamaz dimi. Gözlerim dolurken yatakdan kalkdım. Banyoya taraf yürürken kapı açıldı bir anda. Bir bakdım Baran çıkdı. Yanıma gelip "Ne oldu sana?"dediğinde ne diyeceğimi bilemedim ve "Kabus gördüm sadece"dedim. Alnıma öpücük kondurup "Korkma sadece bir rüya"dedi.

"Benim bu gün erken gitmem lazım işe. Bir şey olursa ara beni"diyip dudağıma kısa bir öpücük kondurdu ve odadan çıkdı.

Bir anda neşem yerine geldi be. Gitmedi o yılana. Tabi ben bırakıp gidilecek kadınmıyım. Kıyamadı bana işde. Üstümü giyinip odayı topladım ve odadan çıkdım. Çıkdığımda Zümrüt'le karşılaşdım. Ellerin kalbinin üstünde birleşdirip kapısına yaslanmışdı.

"Senin yüzünden kocam 2 gündür yanıma gelmiyor"dediğinde bende onun gibi ellerimi kalbimin üstünde birleşdirdim.

"Yani?"dedim bir kaşımı kaldırarak. "Herşeyimi çaldın benden"dedi. Kafamı kaşıdım ve hafif gülümsüyerek ona "Hatırlıyormusun Zümrüt,sen bana bir anlaşma önermişdin. Baran benim,sevgisi senin diye. Düşündüm de artık Baran da benim,sevgiside"diyip yanından geçerek merdivenlere taraf yürüdüm. Sinirden kuduruyordur. Adım gibi eminim. Merdivenleri tam inecekken,sırtımda hissetdiğim baskıyla dengemi kaybettim.

Her tarafım acırken gözlerim kapanmışdı...

Gözlerimi açdığımda hastanedeydim. Elim hemen karnıma gitti. "Bebeğim"dedim elimi karnıma götürerek. Gözlerim dolarken sağ tarafımda duyduğum ses ile oraya döndüm. "Bebeğimiz iyi merak etme. Çok şükür uyandın"dedi Baran.

İçim rahatlarken bir anda aklıma beni Zümrüt'ün aşağıya itmesi gelmişdi. Ağlayarak "Baran o yapdı. Beni o itti"diye ağladım. Beni sakinleşdirmeye çalışarak "Biliyorum. Seni iterken Gündüz ve Miraç görmüş"dedi ve devam etti.

"Artık hayatımıza giremiycek"dediğinde ona bakdım. "Ne yapdın ki ona?"dedim. Elimden tutarak "Yurt dışlna gönderdim"dedi...

Gitmişdi artık. Bende hastaneden çıkmışdım ve artık neşem acayip yerindeydi. Seviniyordum. Mutluydum,mutluyduk. Artık Baran'ı kimseyle paylaşmıyordum.

9 ay sonra 1 tane oğlumuz oldu. İsmini Mirhan koyduk. Herşey çok iyi gidiyordu. Artık aramıza kimse giremez,mutluluğumuzu kimse bozamaz.

Wattpat'de hikayenin son bölümünü yazarken heyecanlıydım. Umarım herkes sevdi bu hikayeni. Ama ben iyi bir ders çıkardım.

Kumam gelmeseydi biz böyle olamazdık. Bazen olayları tetiklemek için 3 cu kişiye ihtiyac olur. Kader işde...

Merhabalar arkadaşlar. Umarım bu hikayeni de sevdiniz. Gerçekden çok uzatamıyorum hikayeni. En uzun yazdığım hikaye Vampir ve Mafya oldu.

Şu romantik tarzı hikaye yazmak bana göre değil sadece denemek istemişdim. Ben komedi yazmayı severim ve yeni bir komedi daha yazmaya karar verdim.

Tabi bununda ismini Vampir ve Mafya koyduk. Diger Vampir ve Mafya serisinden bağımsızdır.

Olivyadan beter bir vampirle karşınızdayız :)

Keyifli okumalar..