37.Bölüm

3.1K 122 7
                                        



Yakup'dan

Karnında ki müthiş ağrıyla dişlerimi birbirine bastırdım kendimi sıkıştığım yerden çıkarmaya çalışıyordum ama olmuyordu aklıma Ecem ve çocuklarımız geldi ben onları tek başlarına bırakamazdım çıkmam lazım gözüme kadar gelen akanı bile silmeye halım yoktu çok canım yanıyordu

Ahmet Zatsan

Arabayı normalde kullanmayan ben şimdi hız konusunda zirve yapmıştım yollarda şükür ki kimse yoktu biraz daha ilerledikten sonra iki arabanın nerdeyse birbiriyle bütün olduğunu gördüm kalbimdeki savcının tarifi yoktu Allahım yallvarırım oğluna birşey olmasın

Koşarken bi yandanda gözümden akan yaşları sildi ben bugüne kadar ağlamış insanı ağlattın Yakup Zatsan

Bizim arabanın yanına geldiğimde Yakupun gözlerinin açık olduğunu gördüm

"Yakup!!"

Başını yavaşça çevirdi nerdeyse kandan sol gözü yok gibiydi arabanın kapağını açtım direksiyonun karın bölgesine fazla baskı yaptığını gördüm Yakupun çekmeye çalıştım olmadı direksiyonu kırmam gerekiyordu tam elimi çekecekken elini elimin üstüne koydu ve

"B-baba"

"Şş yorma kendini "

"Kurtulamiycam biliyorum"

"Saçma sapan konuşma çıkarcam seni"

"Baba biliyorum ölcem... sende bu yaşıma kadar bişey istemedim ama şimdi iki şey istiycem onları yap olurmu yallvarırım"

Gözümdeki yaşları sildim ve

"Yakuup-"

"Ece-mi ve ço-cukları-mız sa-na ema-net ediyo-rum sa-kın onla-rı bırak-ma Ece-me onu ç-ok sevdiği-mi söy-le... ikin-ci olarak-ta ba-ba bi ke-re Oğ-lu-m der-mi-sin?"

Gözünden akan yaşlara ömrümü feda ederdim canından öteydi ama ben yüz verseydim bugünlere gelemezdi ona oğlum demeyi bende çok istiyordum

"Oğluum yallvarırım kendini bırakma çocuklarını karını düşün bırakma kendini yallvarırım bırakma kendini"

"Ba-ba can-ım çok yanı-yo"

"Bırakma oğlum bırakma kendini sen güçlüsün yapma bunu yalvarıyorum sana"

"Oğ-lum keli-mesi-ni duy-ma-yalı çok olu-yor-du ba-bam hakkını hel-al e-e-et"

Dedi başı yana düştü

"YAKUUUUUUP!!"

Yüzünü ellerinin içine alıp defalarca öptüm evladım elimden kayıp gidiyordu

"Ba-ba"

Diye bi ses geldi arkamı döndüğümde Ecemi gördüm gözleri şişmişti

"O-o Yakup değil de nolursun"

"Ece-mi götür-ün ambu-lan-sı ara-yın"

Dedim hıçkırıklarımın arasında

"Ha-yır hayır o- o Yakup ol-maz o-o be-ni bırak-maz ki de-mi em-re bırak-maz de-mi o de-ğil de emree!"

Emre sarıldı iki dizimin üstüne çöktüm

"Oğluuuuum bırakma bizi"

Diye bağırdım iki elimi dizime koydum ağlamaya devam ettim

Ecem yerden kalktı ve koşarak Yakupun yanına geldi

"Yakup aç gözlerini ben geldim aşkım şaka yaptım de... kerem abi Yakup sıkışmış gel çıkaralım canı yanıyordu onun baba kalk lütfen birşey yap canı yanıyor onun birinizde yardım edin canı yanıyor onun"

Zorla GüzellikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin