Ne demekti nefes almak?
Veya her nefes alan yaşıyormu sayılır?
Aşk güven ister mi?
Güvenmeden de sever mi insan?
Peki ya bu iki aşığın sonu mu geldi?
Hadi bunların cevaplarını bulalım.
Aşk güven ister derler ya aslında istemez insan güvenmeden de sever şüpheleri olsada görmezden gelir eğer gerçekten seviyorsa hatalarıyla kabul eder sevdiğini.
Sevdiğiniz birini kaybettiğinizde ölmek istersiniz çünkü boş gelir herşey birlikte dolaştığınız sokaklar gittiğiniz mekanlar mağazalar dar gelir o geniş ve ferah yerler bi an da mezar olu verir nefes almak anlamsız gelir artık yanınızda olmayan sevdiğinize ihanet gibi gelir yaptığınız her eylem sarf ettiğiniz her cümle.
Peki bu doğru mu?
Bence sevdiğin aşık olduğun biriyse bu söylediklerim bile az
Yattığı yatak giysileri makyaj malzemeleri parfümleri takıları ayakkabıları herşey bi yana numara bana en çok o koyardı
Rehberi açıp sevdiğim kadın diye kaydettiğim insanın üstüne defalarca tıklayıp onun açmasını beklerken içimde hala yeşeren umut kırıntıları
"Aradığınız numara kulanılmamakt-"
Devamını dinlemeden kapattım hep
Çünkü canım yanıyor o sahne gözümde canlanırdı hep son kelimelerini tamamlayamadı
Çaresizlik benim peşimi 18 yıldır bırakmadı sevdası gönlümde yok olacağına aksine daha alevlendi bitmek bilmiyordu özlemim
Onu seviyordum tüm kalbimle özlüyordum tüm hücrelerimle.
En kötüsü de sevdiğin insanı beklemek.
Kalbi atıyor teni hala sıcak yüzünde hala o hüzün gözlerinin rengini unutmuştum çok özlüyordum ama tuhaf olan uyanmıyodu
Sevdiğim kadını kendi elimle bu hale getirdim kendime olan nefretim o kadar büyüktü ki
Oğlumun bu aşk acısını çekmemesi için kendim eğitim kurallarım vardı
Aşık olma.
Kadınları sevme yarı yolda bırakırlar.
İhanet ederler
Ve bunun gibi bi çok cümleyle kadınlara düşman ettim de denebilir
Sevmemeli .
Öfkeye mahkum ettim sevgimi.
Şimdi uyansa ellerimi tutsa gözlerime baksa sevdiğini söylese ne yaparım bilmiyorum ama bir yemin ettim ki dönemem
Ona uyansa bile sevgimi göstermiycem unutmuşum gibi yapıcam onu beklediğimi bilmeyecek
18 yılın içerisinde Eymende geldi
Evlenmişti sevmediği halde.
Çünkü kız hamileydi ve komik olan şey kızı oldu ve adını Ecem koydu hala duyguları vardır o geldiğinde ben saklanırdım görmesin diye.
Çünkü evdeki hiç kimse Ecemin komada olduğunu bilmiyordu sadece ben ve Eymen şimdi kafaniz karıştı biliyorum size kısa bi özet geçeyim
...
Geçirdiğimiz kazadan sonra 1 ay hastane de yattım Ecemin komada olduğunu çıktıktan sonra öğrendim ve tabiki ilk işim onun yanına gitmek oldu Ecem için eski evimize hastane malzemeleri olan bi oda hazırlattım ve sahte bi cenaze ile ölümünü duyurdum.
Ailesi yıkıldı ailem de öyle en çokta babam emre Sıla etkilendi kerem ve yoncayı saymıyorum bile.
Ecem ölemez diye bağırışlar çığlıklar kulağımdaydı.
Bizim düğünde ki fotoğraflarımızla doluydu ev babam öyle istiyordu çocuklar annelerinin bilsin deyip duruyordu ilk duyduğunda
"O daha çok küçük"
Diye bağırıp hıçkırıklar içinde kalmıştı ilk kez bu denli üzüldüğünee şahit olmuştum.
Eymen bi çok kez intihar girişiminde bulunmuştu psikolojik destek almıştı faydası yoktu bi kez ziyarete gitmiştim elinde Ecemin fotoğrafı çökmüş bi vaziyette görünüyordu
"Uçurumum"
Deyip başını duvara vuruyor du ilaçlarını kullanmıyordu ve hergun ayrı bi iz bırakıyordu vücudunda
"Gitti... Uçurumum... Gitti... Beni sevmeden gitti"
26 yaşında ki adam 40 yaşından büyük duruyordu benden farksızdı ama benim tek artım elini tutup sıcaklığını hissediyordum
Bu hali içler acısıydı ve dayanamayıp 2 yıl sonra ona anlattım şok olmuştu
"Biliyordum... "
Dedi ve sarıldı ittim
"İkimiz bilicez sadece. Eğer birinden duyarsam onu da alıp giderim"
Diye tehdit ettim
