67. Bölüm

1.6K 79 5
                                    

Yakup'un sözüyle herkes gülmeye başladı ve Suat amcamda cevap gecikmeden geldi

"Ben gelime son model bi araba alıcam ve torunumun a' dan z' ye butun masrafları benim üstüme olacak "

Bu lafın ardından kocam yine susmadı ve ortalık kızışsın diye "ooo" diye bağırdı ve Ahmet babama döndü

"Sendeyiz Ahmet bey"

"Bilemedim ne yapsam"

Dedi ve dirseklerini masaya dayayıp düşünmeye başladı

"Valla baba ben bilmem ilk iki torunu buz sana verdik ve üçüncü de yolda "

"O zaman Emre kerem Yakup ve Suat 1 ay tatil iş konusunda tek bir telefona cevap vermeniz gerek olmayacak ilk bi hafta babamlardayız sonra alın karınızı keyfinize bakın daha sonra Sıla benden de sana bi ev kendiniz seç beğen fiyatı kafana takma ayrın artık evinizi "

"Ee"

"Ha bide gelinim senle özel bi konuşma yapalım"

"Peki baba"

Dedim Yakup tek kaşını kaldırarak baktı ve

"Hani bana"

Diye sordu masada ki herkes gülmeye başladı

"Sana yok gelinime var"

"Baba ya"

"Oğlum çok konuşma yemeğini ye"

"Neyse gençler siz yeyin ben gidiyorum"

"Nereye"

Diye sordun bu anı karar beni şaşırttı doğrusu

"Ne zaman dan beri hesap verir oldum"

"Sen kendine gel bi önce... Askerlik arkadaşınla konuşmuyosun"

"Sende kendine gel karşında ne annen nede baban var"

"Ne diyon sen ya"

Deyip ayağa kalktım oda karşıma dikildi

"Ecem çık önümden"

"Çıkmıyorum"

"Sinir etme beni-"

"Yakup hemen yerine otur"

"Gitcem baba işim var"

"Karına söyle ne işin var"

"Ona hesap vermiycem"

"Noldu size birden"

"Onu Yakup beye sor Emre"

Beni tek eliyle hafif itti ben ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum bu hareketi beklemiyordum

"Ecem"

Yonca ve Sıla yanıma geldi elimi kaldırdım ve kendim kalktım ve gözümdeki yaşı silip Yakup a baktım

"Sanada bu yakışırdı bundan sonra ciddi anlamda bitti bir daha sakın yanıma yaklaşma bana"

Dedim ve kapıya doğru ilerlemeye başladım gözümdeki yaşı tekrar sildim kalbim ciddi anlamda acıyordu

Bi el kolumu sıkı şekilde kavrayıp kendine çekti ve göğüsüne çarptım canım ikinci kez yakıyordu

"Çek elini üstümden"

"Hayır"

"Bırak dedim demi"

"Boktan bi sebepten dolayı gitmene izin vermem"

"Yeter artık canımı yakma"

"Hesap sormayı kes o zaman"

"Bak işte anlaşamıyoruz ben hesap sorarım merak ederim. Sende bunu istemiyorsun üstelik canımı yakıyorsun bitsin uzatma"

"Bi hiç yüzünden bitirme kelimesini ağzına alma!!"

"Ses tonuna dikkat et"

"Etmezsem"

"Sen hep böyle kalacaksın dengezsiz geri kafalı kaba oysa Eymen-"

"Eymen ne"

"Bir yıldır yanımdaydı bir kere bile sesini yükseltmedi benim canım yanmasın diye çaba sarf etti anlıyormusun çünkü o beni gerçekten sevdi senin tam tersine"

"Kes sesini"

"Ben büyük bi hata yaptım ve seni seçtim lanet olsun sana evet dediğim güne-"

Lafımı kesen yine Yakup Zatsan dan gelen bi tokatı

"Bitti anlıyormusun bitti bundan sonra bu evde yaşamıycaz sana çok yüz verdim ben "

"Yakup git sakinleştirmeden gelme!"

Dedi Ahmet Babam ve beni kolunun altına aldı aile şok içindeydi benimde onlardan bi farkım yoktu korku dolu gözlerle Yakup a bakıyordum hangi cesaretle onları söylemiştim inanın bilmiyorum

"Baba karışma"

"Git dedim Yakup"

Diye yüksek sesle uyardı beni arkasına çekti

"Baba çekil yoksa-"

"Yoksa ne?"

"Babaa"

"O hamile bilmem farkında mısın"

Bu cümleden sonra elim karnıma gitti

"Baba çekil"

"Çekilmiycem"

Beni kolumdan tuttu ve birden çekti bu hareketiyle beni kendine çekti

"Bir daha sakın bana baba deme Yakup bundan sonra bi baban yok"

Dedi bu cümlesi beni cidden üzmüştü benim yüzümden araları tam duzeldi derken tekrar bozuldu

"Boş muhabbet yüzünden mi"

"Gelinimin ve torunumun hayatı söz konusuysa boş olmuyo"

"Öyle mi"

"Öyle"

Son kelimeleri bulanık gelmeye başladı ve vücudum uyuşmaya başladı.

Sıla Zatsan

Olanları gözlerim ve ağzım bi karış açık izlerken gözüme Ecem çarptı gözleri baygın baygın bakıyordu baştan aşağı süzdüm üzerindeki beyaz pantolonu kırmızıya dönüyordu korkuyla

"Ecem!!"

Diye çığlık attım

Birden yere yığıldı ve gözleri kapandı

"Ecem"

Dedi kerem ve yere oturup yüzünü avuçlarının içine aldı

"Ecem kendine gel! Sıla ambulansı ara"

Dedi fakat yaptığım tek şey donmuş gözlerle izliyordum

"Sılaa!!"

Kendi çocuğumu kaybettiğimde böyle kap gelmişti ve uyuşmuştum gözümde o an canlandı tırnaklarımı avuc içime geçirdim ve dişlerimi sıkarak Eceme sıktım gözlerimi ve diğer herkesle ilgimi kestim

Kerem Zatsan

Sıla ya defalarca bağırmama rağmen dönüp bakmıyordu bile sadece Eceme bakıyordu Yonca hemen telefonu aldı ve ambulansı arıyordu

Herşey herkes birbirine girmişti Ecemin benim ellerimin içinde olan yüzüne baktım ve

"Lütfen dayan o acıyı yaşama Ecem özür dilerim inan bana şaka yaptığınızı düşündüm durduramadım Yakupu durdurmalıydım"

Ağlıyordum çünkü bi anne ve bebeği gözümün önünden gidiyor...





Zorla GüzellikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin