Herkes masada oturmuş babamı bekliyor du bende elimdeki telefonu cebime atıp dikkatle etrafımı süzdüm Ecem suratı asık ellerini bağlamış oturuyordu bende masanın altından ayağına bastım birden sıçradı bu ani hareketinden dolayı Amcam
"İyi misin kızım?"
Diye sordu oda bana gözlerini kısarak baktı ve
"İyiyim amcacım"
Dedi bende sırıtmaya başladım aslında ona hala sinirliydim ama böyle durması canımı sıkıyordu
"Herkes toplanmış"
"Seni bekliyorduk abi"
"Başlasaydınız"
"Bize büyükleri beklemek gerektiğini öğrettiler Ahmet Zatsan"
Masaya otururken bana baktı sıratarak cevap verdi
"Bizede babalarımıza adıyla hitap etmemizin bi saygısızlık olduğunu öğrettiler paşam"
Güldüm ve başımı iki yana salladım
"Başlayalım hadi"
Herkes yemeye başladı arada bir kaç cümle geçiyordu sadece...
"Gençler size bir haberim var"
"Babam bi haber verecekse hayırlı bi haber değildir"
Emrenin lafına gülmeden geçemedim
"Hayırlı bi haber oğlum"
"Söylesene amca merak ettim"
"Bugün-"
"Ecem hanım size bi zarf geldi"
Elif'in sesi amcamın cümlesini bölmüştü dikkatimi oraya verdim ve elife seslendim
"O zarfı bana getir"
"Ama efendim Ecem hanıma geldi"
"Elif ver bana"
Dedi Ecem ve elinden alıp açtı.
Bana olan itaatsizliği artık canımı sıkıyor du
Yüzünde olan duygu karmaşası ile merak duygum arttı
"Kimden"
Cevap veremedi ve eliyle ağzını kapatı bende hızla masadan kalkıp yanına gittim elindeki kağıt aldım ve okumaya başladım...
"B-bu gerçek mi"
Ecem ayağa kalktı ve bana bakmaya başladı bende şaşkın gözlerle ona.
"Bize de söyler misiniz artık"
"E-ecem söylesin"
"Ne münasebet sen söylemelisin sana yakışır"
İkimizde paslaşıyorduk resmen
"Yakup "
"Baba"
"Ecem"
"Baba"
"İkinizde hemen söyleyin"
"Sıla hamile 8 haftalık"
Ecem bi çırpıda söylemişti ve herkes donup kalmıştı omuzumla hafif ittim
"Bunların yarısı yaşlı öyle mi söylenir?"
O da hafif bi gülümsemeyle
"Çok konuşma karında hamile fazla şiddet göstermek istiyorsan 8 ay beklemelisin"
"S-sen de mi"
İkinci şoku geçiren aileme baktım ve sırıtmaya başladım
"Emre ve Keremi yalnız bırakmak olmaz dı"
Herkes bi anda çığlık atıp birbirine sarılmaya başladı
"İkinizide tebrik ederim kızlarım umarım hayırlı evlat olur sizlere"
"Teşekkürler yengecim"
Ecem biraz alışkan bi tavırla karşılık veriyordu daha öncede başından geçmişti ama Sıla hala üzerindeki şoku atlatamamıştı
"Çok iyi hoş oldu aileye 3 yeni aday geliyor"
"Biri erkek diğer ikisinin cinsiyetini öğrenmek zaman alacak biraz"
"Acemiliği geçtik artık usta olduk ha"
Herkesin morali tavandı ama Sılanın ve keremin üzerinde ki bu soğuk hava benim ciddi anlamda moralimi bozuyordu onlar çocuk istemiyor muydu
"Sıla ve kerem sizin derdiniz ne sorabilirmiyim?"
"Anlamadım"
"Sıla sen hamilesin ve bi bebeğiniz olacak suratınız beş karış"
"Yakup haklı çocuklar iyi misiniz siz?"
"Baba ben hala inanamıyorum "
"Oğlum sorun ne"
"İlk çocuğuma ihanet gibi geliyo sevinmek"
"Nasıl?"
"Onun haberini aldığımda cidden çok mutlu olmuştum hatta havalara uçuyordum"
"Ee"
"Ama o benim yüzümden öldü... Ya bu da benim yüzümden-"
"Saçmalama abi "
Diye öfkeyle konuştu Emre hepimiz şaşırmıştık çünkü Emrenin ses tonu hiç bu kadar yükselmezdi
"O şerefsiz bir daha bizim ailemiz zarar veremez"
"Bilmiyorum Emre cidden bu seferde benim yüzümden Sıla ya veya bebeğe bişey olursa kendimi affetmem"
"Kerem biz varız bi bok yapamaz hem sen ne ara bu kadar korkak oldun"
"Korkaklık değil mesele Yakup... Sadece zarar gelmesini istemiyorum"
"Gelmiycek zaten"
Masada ki gerginlik yüksekliyordu
"Sakin olun lütfen... Olumsuz düşünceleri çıkarın aklınızdan Sıla yeniden hamile ve ikisininde her zaman istediği dileği oluyor... Onlara anne baba diye seslenecek bi bebekleri oluyor... Neden bunu kutlamak yerine burda tartışıyoruz"
"Ecem haklı bugün onların günü keremin üstüne gitmeyi kesmelisiniz"
Bende ayağa kalktım
"O zaman gezmeye gidiyoz hesaplar keremde"
"Bende Yakup ne zaman yakupluğunu yapcam diye düşünüyordum"
Herkes gülmeye başladı Sıla da dahil...
