PAPATYAM

SİX

-seni seviyorum ve birlikte olmamıza hiç bir şeyin engel olmasını istemiyorum yani evet kacalim burdan götür beni.
- hazır ol yarım saate oradayım.

Eşyalarımı hazırlamak için dolabımı açtım içinden işime yarabilecek kıyafetler aldım. Ve düşünüyorum da herşeyi bırakıp gidebilecekmiydim emin değilim ama seviyorum ve evet onun için herşeyi yapardım.

Önce anneme bir mektup bırakmalıydım en azindan son bir veda iyi olur diye düşündüm. Elime kalem ve kağıt aldım ve yazmaya başladım...

Anne biliyorum benden nefret ediyorsun ve bundan sonrada yapacağın tek şey bu olacak eminim ama artık benimde istediklerimi yapma ve istediğim gibi yaşama zamanım geldi sırf escinselim diye benden nefret edemezsin biliyorum bir zaman sonra sende beni anlayıp affedeceksin ama bazı şeyler için çok geç çünkü gidiyorum ben asik olduğum kadınla beraber gidiyorum buralardan belki sen değilsin ama senin saçmalık dediğin kişi benim yanımda bana kol kanat geriyor bana güven veriyor ve o benim her zaman yanımda belkide çok fazla vaktimiz yok birlikte olmak için ama onu bu az süreçte çok mutlu edeceğime inanıyorum ve sen benden ne kadar nefret edersen et ben seni hala çok seviyorum lütfen bu yaptığım için bana çok kızma...

Her ne kadar ağlayarak da yazsam gitmek için hazırdım artık. Hazirlanmam çok uzun sürmedi şimdiden bavulum dolmuştu bile birden kapanın çaldığını duydum. Kapı kilitli olduğu için annem içeri giremedi bende kapıyı açmadım.

- aç su kapıyı nisa
- ne var anne beni yanlız bırak
- sadece okuldan arkadaşların gelmiş ve seni soruyorlar onlara görüşmek istemediğini söyledim ama çok ısrarcı arkadaşların var
- uyumuş falan de kimseyi görmek istemiyorum

Ne işleri var ki burda alt tarafı bir gün gelmedim ve beni bu kadar sevdiklerini sanmıyorum kesin yine bişey olmuştur. Kendi kendime konuşurken korna sesi duydum bu büyük ihtimalle selin di hemen camdan dışarı baktım.

Evet bu selin ve bana gelmem için işaret yaptı hemen daha önceden hazırladığım carsaflarla aşağı indim bu biraz tehlikeliydi çünkü evimiz 4. Katta. Yavaş yavaş aşağı inemeye çalıştım gayet de başarılıydı. Selin hızlı bir seiilde arabanın kapısını açıp beni ve bavulu araba bindirdi sanki bunu yapmayacak gibiydim annem beden her ne kadar nefret de etse onu bırakmak zor gibiydi ama bunu yapmaktan vazgeciremezdi.

- Şimdi ne olacak nereye gidiyoruz.
- Aklımda suan çok bi plan yok o yüzden bir arkadaşımın evi boş plan program yapana kadar orada kalırız sonrasına da bakarız artık.
- bunu benim için yapmış olduğuna hala inanamıyorum.
-Senin için herşeyi yaparım nisa bunu unutma ve biz saçmalık değiliz tamamiyle gerçek ve özeliz bunu sakin unutma herzaman senin yanında olacağım bizi ayıran sadece ölüm olabilir.
- seni o kadar çok seviyorum ki durup düşündüğüm zaman iyiki seninleyim diyorum.
- bende, bende öyle seni o kadar çok seviyorum ki herşeyden çok çok fazla seviyorum keşke herşey daha güzel olsaydı senin için inan herşeyi yaparım herşeyi, ve kimse seni benden alamaz ancak bunu ecel yapabilir. Seni bu kadar geç bulmuşken hayatta bırakmam bırakamam bunun olmaması için herşeyi yaparım seni herşeyden çok seviyorum güven bana.

Araba bir anda stop yaptı sanırım bir arızası vardı selin sinirli bir şekilde arabadan inip kaputu açtı anlama çalışıyordu ama cokta anladığı söylenemez yani normal daha 18 yasindayiz şurada.

- yardım cağırmamız gerek
- buna vaktimiz yok annem çoktan mektubu bulmuştur ve kaçtığımızı anlamıştır.
- ne yani bide ona mektup mu yazdın sen?
- evet en azindan bir veda yi hak ediyor
- ne sacmaliyorsun sen sabah olanları unuttun herhalde
- bunda kızacak ne var bu kadar alt tarafı bir mektup işte
- anlamiyorsun nisa o kadın senin canını acıttığı halde ona karşı hala bu kadar Iyi olman canımı sıkıyor sence de bu biraz saçma değil mi ha?
- bu konu hakkında tartışmak istemiyorum zaman kaybediyoruz nereden yardım buluyorsan hemen bul yoksa daha eve varamadan yakalayacağız.
- ıhh peki bir iki tanıdığım var hemen bulurum birilerini merak etme