1. Mr. Cliché & Mrs. Cliché

991 48 6
                                    

Aria's POV

Een koud briesje haalt me uit een fijne droom. Ik hou mijn ogen nog steeds dicht terwijl ik met mijn andere zintuigen dingen begin waar te nemen. Een heerlijke geur komt mijn neus binnen die me nieuwsgierig maakt naar zijn afkomst. Een zacht sissend geluid klinkt op de achtergrond wat ik niet goed kan plaatsen. Een rilling over mijn rug door het koude briesje dat zachtjes over mijn huid blaast. Waarom heb ik het koud? Waar is de geruststellende warmte die me gisteravond zo makkelijk zorgeloos in slaap had weten te krijgen? Ik beweeg mijn hand over de koude, lege plek naast me. Mijn ogen schieten open. Hij had gezegd dat hij niet zou gaan! Een golf van paniek en teleurstelling overdonderd me. Waarom is ie weggegaan? Is hij van gedachten verandert? Ik staar even naar de lege helft van het bed naast me. Mijn ogen vallen langzaam op het open raam. Het gordijn hangt er half voor en waait mee met de koude wind die de kamer in blaast. Is hij uit het raam gesprongen?! Dat kan niet, dat zou hij nooit doen. Snel gooi ik de dekens, die half over me heen lagen, van me af en spring uit bed. Nog een rilling. Aarzelend loop ik naar het open raam. De straat waar het hotel aan staat ziet er normaal uit. Niet speciaal druk, niet speciaal rustig. Zachtjes doe ik het raam dicht. Waar is hij? Waarom is ie niet hier, bij mij? Even blijf ik uit het raam staren tot ik de warme heerlijke geur weer opmerk. De geur is bekent, maar toch kan ik hem niet plaatsen. Weer werp ik een blik op de rechter helft van het bed waar Luke gisteravond nog had gelegen. Ik zucht. Gisteravond lijkt wel een droom. Zou hij me echt verlaten hebben? Net als ik "Ja" op mijn onuitgesproken vraag wil antwoorden klinkt er een kletterend geluid niet ver van me vandaan, gevolgd door een luide "Fuck!"

Mijn hart smelt even bij het horen van de stem. Even gaat er een geruststellend gevoel door mijn lichaam tot ik me realiseer dat er een hard kletterend geluid had geklonken. De geruststelling maakt plaats voor bezorgdheid. Ik loop verder de kamer in, richting de kant waar het geluid had geklonken. Er is niets vreemds te zien aan de zitkamer. Ik merk de heerlijke geur en het sissende geluid weer op en realiseer me dat het vanuit de keuken komt. Nieuwsgierig loop ik naar de dichte keukendeur en leg mijn hand op de deurklink. Ik trek de deurklink naar beneden en duw de deur langzaam open. De geur en het geluid versterken zich en ik stap de keuken binnen. Luke staat aan het aanrecht aan de andere kant van de keuken met zijn rug naar me toegedraaid. Zo te zien heeft hij me niet horen binnen komen. Ik hoor stromend water en ga ervan uit dat hij bij de wasbak staat. 'Luke, wat doe je?' Ik schrik van mijn eigen krakende ochtendstem. Luke maakt een sprongetje van schrik en draait zich om. 'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken.' Giechel ik. Luke grijnst. 'Ahh, je hebt mijn verrassing verpest.' Zegt hij terwijl hij naar me toe loopt. 'Sorry.' Fluister ik terwijl hij zijn armen om me heen slaat en me zachtjes tegen zich aan drukt. 'Nu ik het toch al verpest heb, kun je me vertellen wat je aan het doen was?' Hij geeft me een klein, zacht kusje op mijn voorhoofd en stapt dan iets naar achter om me aan te kunnen kijken. 'Hummm.... oké goed dan. De bedoeling was om je te verassen met een lekker ontbijt op bed, maar dat is dus niet gelukt.' Zegt hij glimlachend. 'Dat is echt heel cliché weet je dat?' Zeg ik lachend en geef hem een zacht duwtje. 'Wat is dat toch met meiden en clichés? Als het in films of boeken gebeurd lijken ze er geen genoeg van te krijgen en in de reality vinden ze het maar niks.' Grijnst hij. 'Ik zei dat het cliché was, niet dat ik het niet leuk vind.'

'Oh, dus je vindt het toch wel leuk?' Zegt Luke plagerig en steekt zijn tong uitdagend naar me uit. 'Wat was je aan het maken meneer Cliché?' Vraag ik en steek mijn tong plagerig terug naar hem uit. Verrast trekt hij zijn wenkbrauwen op en zijn mond vormt een gespeeld beledigde "o". 'Pannenkoeken, of is dat soms té cliché voor aanstaande mevrouw Cliché?' Werpt hij plagerig terug. Ohw, hij is hier goed in! 'Aanstaande?' Vraag ik grijnzend. Ik weet dat hij een grapje maakte, maar ik heb gewoon even zin om hem wat erger terug te plagen. 'Ben je iets van plan dan?'

'Jij bent echt erg weet je dat?' Grinnikt hij. We kijken elkaar voor een minuut grijnzend aan tot me iets te binnen schiet. 'Wat was dat kletterende geluid daarnet eigenlijk?' Luke lijkt ook wakker te schrikken en kijkt snel naar zijn rechterhand. 'Oh ja, ik brandde me aan de pan en toen liet ik hem vallen. Ik hield hem even onder de kraan tot jij het genezingsproces verstoorde.' Antwoord hij. 'Krijg ik er nu een kusje op?' Voegt hij er met een pruillip en smekende puppy ogen eraan toe. Ik schiet in de lach en pak zijn uitgestoken hand vast. Dit doet me denken aan al die keren toen ik klein was en pijn had. Ik rende altijd gelijk naar mama en vroeg, net als Luke, met een pruillip, smekende ogen en uitgestoken hand of ze het beter wilde kussen. 'Waar heb je je gebrand?' Vraag ik nog steeds lachend. Luke grijnst. 'Hier.' Antwoord hij en wijst naar zijn lippen. Hij is echt goed in dit uitdaagspelletje, denk ik giechelend. Of zal ik zeggen: flirtspelletje. 'Oh wauw, dus je kan koken met je lippen. Bijzonder.' Zeg ik expres om hem te plagen. 'Kom nou maar gewoon hier.' Lacht hij voordat hij me naar zich toe trekt en zijn lippen op de mijne drukt.

A/N:

Zwijmel, zwijmel, zwijmel!

Eerste hoofdstuk van Doubting Love Again. Ik vond het gewoon nodig/leuk om met een zwijmel hoofdstuk te beginnen :D

Laat me weten wat je ervan vond in de comments en please vote en share. :-)

Heb dit hoofdstuk zeker 7 keer na gelezen om het te controleren haha :)

Ik weet trouwens niet of ik veel zal update op al mijn verhalen deze week, omdat ik 6 toetsen en 2 boekverslagen heb in de komende week en door mijn trip naar Londen heb ik nog 3 dagen om daar iets aan te doen... DDDDD': School haat mij gewoon. En ik haat school nog meer :-)

Hopelijk vonden jullie het leuk en bedankt voor de 751 reads op Falling In Love Again!

Vraag om een dedication te krijgen (dus dat ik het volgende hoofdstuk aan jou opdraag) *als het dedicate dingy het doet* :

-Wat hoop je dat er gaat gebeuren?

Antwoord in de comments! :D

Xxx

StoryTimeWith

Sasha

Doubting Love Again (Vervolg Falling In Love Again) || Luke Hemmings || GESTOPTWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu