Doubting Love Again (Vervolg Falling In Love Again) || Luke Hemmings || GESTOPT

6. Afscheid & Ariana Grande?

'Ik laat je nooit meer los.' Giechelt Luke kinderlijk terwijl hij me dichter tegen zich aan trekt. We liggen opgekrult op de bank voor de televisie. Het geluid van een één of andere gevechts scène uit de actie film die we aan het kijken zijn, klinkt zachtjes op de achtergrond. Om eerlijk te zijn heb ik geen idee welke film we aan het kijken zijn. Luke heeft hem uitgekozen, wat ik niet erg vind. Mijn aandacht was helemaal voor hem. Films kan ik altijd nog kijken, maar zo met Luke op de bank zitten... kan ik hierna dus sowieso anderhalve maand niet meer. Ik zucht bij die gedachten. Luke's lippen drukken zachtjes kleine kusjes op mijn kruin. 'Waar denk je aan?' Vraagt hij mompelend met zijn lippen nog steeds tegen mijn kruin. Mijn fingers spelen onzeker met de knoopjes van Luke's geruite blouse. 'Ik-uh... Ik ga je missen.' Antwoord ik zacht en kijk niet naar hem op. Luke verplaatst zijn arm die om mijn middel lag, verder naar boven. Zijn hand vindt zijn weg naar mijn nek. Hij zucht zacht en trekt me nog dichter tegen zich aan zodat ik mijn gezicht in zijn borst kan verbergen. 'Heel erg.' Voeg ik er met een krakende stem aan toe. 'Ik jou ook.' Fluistert hij terug terwijl hij met zijn andere hand troostend over mijn rug wrijft. Ik adem zijn geur diep in. Waarom kan ik de tijd niet stil zetten? Vraag ik mezelf in gedachten af. Luke's aanwezigheid is altijd precies wat ik nodig heb. Zelfs nu krijg ik nog steeds vlinders in mijn buik door hem. Ik kan er niks aan doen, maar het gebeurd gewoon en het voelt zo fijn. 'Ik hou van je.' Fluistert Luke voordat hij me weer een kus op mijn kruin geeft. Ik voel mijn wangen gloeien. Mijn vingers glijden omhoog naar zijn hals terwijl ik naar hem opkijk. 'Die woorden klinken zo mooi als jij ze zegt.' Giechel ik. Luke's witte tanden verschijnen weer wanneer hij lacht, net zoals de kuiltjes in zijn wangen. Ik leg mijn rechter wijsvinger op het kuiltje in zijn wang waardoor Luke's lach nog breder wordt. 'Ik hou van kuiltjes.' Fluister ik met mijn ogen op zijn wang gericht. Een klein lachje ontsnapt uit Luke's mond. 'Ik hou van jou.' Antwoordt Luke met de nadruk op "jou". Grijnzend kijk ik hem aan in zijn helder blauwe ogen. 'Die nadruk deed je expres hé?' Lach ik plagerig. Natuurlijk weet ik dat hij graag hetzelfde wil horen uit mijn mond en dat ga ik ook wel zeggen, maar het is grappig om hem even te plagen. 'Zeker.' Fluistert Luke wanneer onze voorhoofden elkaar aanraken. 'Ga je mijn liefdes verklaring nog beantwoorden mevrouw Greenwood?' Grapt hij na een paar seconden stilte. Plagerig duw ik mezelf ietsjes van hem af. 'Hmmm.... daar moet ik even over nadenken hoor.' Luke's grijns wordt breder. 'Weet je dat zeker? Misschien moet ik je helpen nadenken door je te kietelen.' Snel schuif ik verder van mijn vriendje vandaan en trek mijn benen op tot aan mijn kin. 'Als je het waagt.' Waarschuw ik. Luke kruipt lachend naar me toe en begint me te kietelen in mijn zij. Meteen probeer ik me te verzetten tegen zijn aanval, maar door de opkomende lachbui val ik achterover op de bank waardoor Luke vrij spel heeft. Hij klimt boven op me en gaat door met kietelen. 'Hou je al van me?' Vraagt hij op een gemene toon. Hij steekt lachend z'n tong naar me uit. Ik schud mijn hoofd, niet in staat om mijn stem te gebruiken door het lachen. 'Zeg dat je van me houd... Misschien stop ik dan.' Lacht hij. Ik duw tegen zijn borst om hem van me af te krijgen, maar het heeft geen enkel effect. 'Oké, oké, ik hou ook van jou!' Geef ik eindelijk op, maar Luke stopt niet met kietelen. 'Je zei dat je zou stoppen!' Roep ik verontwaardig. 'Ik zei misschien.' Plaagt hij. Ik pak hem bij de kraag van zijn blouse en trek hem naar me toe zodat onze lippen elkaar weer vinden. Meteen stoppen Luke's handen met kietelen. Met één hand naast mijn hoofd houdt hij zich overeind, zijn andere hand ligt op mijn heup. 'Was dat overtuigend genoeg voor je.' Giechel ik tussen het zoenen door. Ik voel luke's mond onkrullen tot een grijns tegen mijn lippen. 

 ~~~

'Dus dit is het dan voor nu.' Zucht ik en bijt op mijn onderlip terwijl ik me naar Luke omdraai. Er wordt omgeroepen dat ik kan gaan boarden voor mijn vlucht terug naar Sydney. Mijn hand zit nog steeds in die van Luke. Zwijgend kijk ik ernaar. Over een paar minuten, misschien zelfs seconden, moet ik hem los laten. En warme hand tilt mijn gezicht op zodat ik weer in twee blauwe ogen kijk. 'Het komt goed. Ik zal je zoveel mogelijk bellen, sms'en, facetimen, alles en dan is die anderhalve maand zo om.' Verzekerd Luke me. Ik voel me verdrietig vanbinnen, maar als ik daaraan toe geef nu, zal het alleen maar moeilijker worden om door de gate het vliegtuig in te gaan. 'Ja, weet ik.' Glimlach ik zwakjes. Megan was een uur geleden al vertrokken naar Nederland. Niet alleen Luke, maar ook Megan, Calum, Michael, Ashton, Liz, iedereen zal ik gaan missen, maar ik heb geen andere keus dan nu op het vliegtuig stappen. 'Hey hey, niet zo beteuterd kijken Ariana Grande! Geef papa Hood eens een knuffel.' Lacht Calum om me op te vrolijken. "Ariana Grande" was zijn nieuwe bijnaam voor mij geworden in de afgelopen dagen. Ik vond het wel grappig dat hij me zo noemde en dus is dat blijkbaar mijn nieuwe bijnaam... ookal lijk ik totaal niet op Ariana Grande. Mijn hand laat even die van Luke los om Calum stevig te omhelzen. 'En Cliffaconder dan?' Vraagt Michael met een pruillip en uitgestrekte armen. Snel geeft ik Michael en Ashton ook een dikke knuffel. 'Ik ga jullie missen.' Zeg ik en probeer te glimlachen. 'Oh hell, groeps knuffel!' Giechelt Ashton waarna iedereen zijn armen om me heen slaat. Het was grappig hoe deze jongens zo knuffelig zijn... en gek... op een leuke manier. 'Awhh.' Zucht ik lachend. De jongens laten me weer los en ik went me weer tot Luke. 'Dan ga ik maar.' Fluister ik en ga op mijn tenen staan om Luke gedag te zoenen. Zijn armen vinden hun vaste plek om middel weer en drukken me zachtjes tegen hem aan. Ik probeer vol op te genieten van deze kus, maar de gedachte van afscheid maakt het ongemakkelijk. Na een paar minuten breek ik de kus dan eindelijk af en ga weer plat op mijn voeten staan. 'Ik hou van je.' Glimlach ik. Langzaam glijden Luke's armen van mijn middel. Hij glimlacht terug. 'Ik nog meer van jou.' Het verbaast me wat voor effect deze jongen op me heeft. Hij laat me dingen voelen die ik nog nooit gevoeld heb en geen idee heb waarom ik ze voel, maar ik denk dat ik het wel leuk vind. Ik zeg iedereen voor de laatste keer gedag en draai me om naar mijn gate. 'Aria! Wacht even!' Ik verstijf. Langzaam draai ik me om en zie de jongen die ik als laatst had verwacht om hier te verschijnen naar ons toe rennen. Luke stapt dicht naar me toe en slaat bezitterig zijn arm om mijn middel. Harry komt recht voor ons tot stilstand en zucht. 'Het spijt me van die avond bij de bar en het spijt me dat ik je dat nu pas zeg.' Hijgt hij. Verrast kijk ik hem aan. 'Ehh... oké, ik snap het, je was dronken.' Zeg ik twijfelachtig. Waarom belde hij me niet gewoon om dat te zeggen? Ik vind het raar dat hij naar het vliegveld is gekomen om zich te verontschuldigen. Sowieso ken ik hem amper. Ergens achter in m'n hoofd doet het me denken aan die keer dat ik mijn excuses aan Luke aanbood op het vliegveld in Sydney. Dat was anders. Ik wilde Luke zeggen dat ik ook van hem houd. Harry daarentegen is... amper een vriend. De situatie verward me een beetje. 'Zeg alsjeblieft dat het weer goed is tussen ons?' Vraagt Harry onzeker. Ik knik en glimlach. Harry zucht opgelucht en kijkt op naar Luke die me strak tegen zich aan houdt. 'Jou ben ik ook nog een excuses verschuldigt. Echt sorry, man. Zoals ze al zei, ik had veel gedronken en het was echt niet mijn bedoeling om aan je meisje te zitten.' Om de één of andere manier voel ik dat Luke het niet helemaal gelooft, maar dat is onzin. Harry had echt geen verkeerde bedoelingen. 'Ja is goed, gast. Als je maar weet dat ze van mij is.' Probeert hij er een grap van de maken. Ik trek mijn wenkbrauw op door die opmerking. Waarom die opmerking? Het was toch al duidelijk? En Harry lijkt me niet het type om ook maar iets in zijn hoofd te halen. Harry en Luke lachen even. 'Uhh... Ik moet nu echt gaan.' Zeg ik wanneer ik over mijn schouder naar de gate kijk. Luke draait zich naar me toe en trekt me nog dichter tegen zich aan om me vervolgens weer te zoenen. De kus voelt heel intens en hij houdt best lang aan. Wanneer Luke zich eindelijk terug trekt en me los laat, neem ik voor de aller laatste keer afscheid en loop richting de gate. Die laatste kus was vast en zeker bedoelt om Harry extra duidelijk te maken dat ik Luke's vriendin ben en hij me niet kan afpakken... ofzo. Wat een stom gedoe. Ik heb het wel vaker gehoord dat jongens heel bezitterig zijn wanneer ze voelen dat een andere jongens een oogje op hun vriendin hebben. Ik rol met mijn ogen. No way dat Harry kans maakt. Hij is vast wel een aardige jongen enzo, maar ik hou van Luke en dat zal zo blijven. Maar het was niet nodig om het zo in z'n gezicht te wrijven, zeg ik in gedachten terwijl ik terug denk aan Luke's intense kus. Ik zucht vermoeid. Jongens....