Doubting Love Again (Vervolg Falling In Love Again) || Luke Hemmings || GESTOPT

16. Studio & Fans

Luke's POV

'Krijg net een sms van Mikey.' Gaap ik. 'Hij is alweer bij Tess en komt niet opdagen voor de opnames.' Meteen nadat ik dat zeg beginnen Calum en Ashton te protesteren. 'Alweer?! Jezus ik wordt er niet goed van!'

'Dat kan ie niet maken! Hij maakt ook deel uit van deze band!'

'Ja what the fuck?!'

Ik ben te moe om in het protest mee te gaan en leun met mijn hoofd tegen het raam van de auto. Het glas voelt koud en is een nog beetje vochtig. De stemmen van Calum en Ashton vervagen een beetje wanneer ik mijn ogen dicht doe. Net als ik het gevoel krijg dat ik langzaam in slaap aan het vallen ben dringt er een hard dreunend geluid mijn oren binnen. Mijn ogen schieten open en geïrriteerd ga ik rechtop zitten. 'Ashton! Zet die klote radio uit!' Roep ik boven de scheurende gitaren van Geen Day uit. Calum die in de bijrijdersstoel naast de drummer zit draait zijn gezicht naar me toe. Een vervelende grijns verschijnt op zijn gezicht. 'Wat zei je?! Moet ie harder?!' Roept hij terug, alsof hij me niet gehoord heeft. Nog voor ik iets terug kan roepen strekt Calum zijn hand al uit naar de volume knop van de radio. 'Zet hem maar uit Cal, Lukey is niet zo in de stemming.' Zegt Ashton die vervolgens zelf de radio uitzet. 'Hoezo dat?!'

'Je merkt toch dat hij moe is, het is pas zes uur in de ochtend.' Verdedigt Ashton me. 'Ja dus? Iedereen houdt van Green Day, dus wat is je probleem?'

'Luke is geen ochtend persoon en in feiten... ben ik dat ook niet, dus de radio blijft uit.' En daarmee maakt Ashton een einde aan de discussie. Ik zucht en leg mijn hoofd opnieuw tegen het raam aan. We zijn onderweg naar de studio. Gisteravond belde onze favoriete muziekproducent ons op met het idee voor een nieuw nummer. We hebben al heel veel geschreven met John Feldmann en hij is echt een toffe gozer. Ondanks dat ik moe ben heb ik veel zin om met hem samen te werken vandaag. 'Hé Ash, kun je langs een Starbucks gaan ofzo?' Brom ik slaperig. Ashton kijkt me door de achteruitkijkspiegel aan en geeft me een klein knikje.

Een paar minuten later stap ik uit voor een kleine Starbucks op de hoek van een straat waar ik nog nooit eerder ben geweest. Het is verassend rustig, wat me wel bevalt. Met mijn jas hoog dichtgeritst tegen de kou, loop ik naar binnen. Ashton wilde gewoon zwarte koffie, Calum Hot Chocolate Classic..., herhaal ik in gedachten de bestelling. Bij het noemen van de Hot Chocolate Classic voor Calum schiet me iets te binnen. Ik glimlach bij de herinnering.

'Hmmm, deze Hot Chocolate is echt goddelijk!' Hoor ik haar nog zeggen. Haar bruine krullen vielen iets voor haar gezicht toen ze een tweede slok nam. Een lichte blos verscheen op haar wangen. Een tijdje zei niemand iets en was het enige geluid afkomstig van de slokken die we namen. Ik maaktte de opmerking dat het raar was dat we warme chocolade melk aan het drinken waren in de zomer. Na die opmerking begon Ashton haar vragen te stellen.

Met een zucht loop ik naar de balie. Ik heb al een paar dagen niets van Aria gehoord. Waarschijnlijk heeft ze het gewoon te druk met haar toetsen en surfsessies met Olivia, wat ik haar niet kwalijk kan nemen. Ondanks dat voel ik een verlangen om haar stem op z'n minst te horen. Het liefst wil ik haar hier bij mij hebben, maar dat kan alleen als ze al haar toetsen goed maakt. En juist daarom bel ik haar niet. Ik leidt haar alleen maar af van het leren als ik dat wel doe. Ik kijk op naar de jongen achter de balie. 'Goede morgen, wat mag het zijn?' Vraagt hij beleefd. Vermoeid wrijf ik in mijn ogen en geef de bestelling door. 'Één zwarte koffie en twee Hot Chocolate Classic.' De jongen schrijft het op en gaat, nadat ik betaalt heb, meteen aan de slag. Niet veel later tikt er iemand op mijn schouder. Ik draai me om naar een blozend meisje van vermoedelijk veertien jaar. 'Uhmm hey Luke, mag ik misschien op de foto met je?' Vraagt ze verlegen. Aan haar zwarte trui met het 5SOS logo erop is duidelijk te zien dat ze een fan is. Automatisch glimlach ik. 'Tuurlijk.' Opgelucht haalt het meisje haar telefoon uit haar broekzak en zet de camera aan. Ik ga naast haar staan, leg een arm om haar heen en glimlach naar de camera. We nemen een aantal verschillende foto's en daarna bedankt ze me. 'Super bedankt voor je tijd.' Glimlacht ze. 'Geen probleem. En trouwens... ik vind je trui echt geweldig.' Die opmerking laat haar blozen. 'Ik vind jou band geweldig, dus we zitten op één lijn.' Lacht ze. Automatisch lach ik met haar mee. Net als ik iets wil zeggen wordt mijn naam geroepen en zie ik dat mijn bestelling klaar is. Snel pak ik de papieren zak van de balie waar het drinken in zit en draai me weer terug naar de fan. Ik wil afscheid nemen, maar zij is iets sneller. 'Uhmm mag ik je iets vragen?' Vraagt ze op een onzekere serieuze toon. 'Vraag maar raak.' Antwoord ik. Het meisje pulkt zenuwachtig aan de mouw van haar trui. Even kijkt ze naar de grond en daarna weer op naar mij. 'Gaat het wel goed met Aria? Ik bedoel er zijn namelijk een aantal foto's verschenen en artikelen, maar ik twijfel of ze de waarheid spreken.' Even kijk ik haar uit het veld geslagen aan. Waar heeft ze het over? Foto's en artikelen over Aria? Een nerveus gevoel kriebelt ineens in mijn maag. 'Wat bedoel je? Welke artikelen?' Het meisje is duidelijk verrast door mijn onwetendheid. Ze kijkt me bijna schuldig aan alsof ze spijt had dat ze die vraag gesteld had. 'Uhmmm de uhh, ik heb een tijdschrift hier in m'n tas.' Mompelt ze terwijl ze haar rugzak van haar schouder af laat glijden. Langzaam opent ze hem en haalt er een dik tijdschrift uit. Onder de grote titel van het blad schreeuwd een dikke zwarte kop om gelezen te worden.