BİZİM ÇETE Bİ GARİP ABİ!

_Burak_

Tatlı uykumdan telefon sesimle uyandım. Arayan annemdi;
-Oğlum arkadaşların uyandı mı?
-Bilmem ki ben de telefon sesiyle uyandım.
-Peki bir gidip Ayça'nın odasına uyanık mı diye bakar mısın oğluşum?
-Peki anne . Şimdi odasına gidiyorum. Uyanık değil. Aynı bir Melek gibi uyuyor... Ama 3. Dünya savaşı varmış gibi gözüküyor. Beri yere uçmuş..
-Oğlum? Sen Ayça'dan hoşlanıyor musun?
- Yok... yok yok yok ondan değil.... kim uyusa melek gibi olur hem o benim yakın arkadaşım ya ondan yani. Hem ne oldu, sen beni niye aradın?
-Oğlum zaten şaka yapıyorum olur mu öyle şey. O senin kankan. Hemen de inandın hee nskdhsoshjjsos.
-Oha anne sen random atmayı nerden öğrendin? Daha da ilginçi sen reel hayatta random atmayı nerden biliyorsun? Birgün bana da öğret. Neyse... beni niye aramıştın?
-Oğlum, Ayça'nın annesiyle dün konuştum. Bodruma taşınması gerekiyormuş. Babaannesi ölmüş. Son isteği Ayça'nın Bodrumda yaşamasıymış. Babası ve annesi gidemez. Çalışıyorlar. Bu yüzden hepiniz ona destek için gidiyorsunuz. Kahvaltıda söylersin onlara.
-Tamam anneciğim bay bay
-Baybay oğluşum benim canım benim oyy benim yakışıklı oğlum kendine mukayet ol tamam mı seni çok öpü-

Telefonu suratına kapattım. Bu faslı hiç sevmiyorum. Duş alıp salona indim. Ayça hariç herkes uyanıktı. Buse enfes patetes kızartmalarından yapmış.
-Arkadaşlar ben gidip Ayçayı uyandırıyorum.
Dedi Buse ve koşarak yukarı çıktı. Biz de kahvaltımızı ettik. Tam son patatesi alıcakken Ayça elimden kaptı ve hapır hupur yedi. Sinirli sandığım bakışımı ona yönelttim, o da korkmuş olucak ki yapmacık bir tavırla Kıraç 'a sarıldı sonra "Ben hiç öyle bişey yapar mıyım?" dedi Kıraç da evet diyince alışkın olduğumuz toplu gülme krizine girdik. Gülme krizimizi "Öhöm!" Diyerek bozdum ve konuşmaya başladım.
-Bodrum'a taşınıyoruz
-Ne?
-Ne?
-Ne?
-Ne?
-Ne?
-Ne?
-Ama niye ki?
en zekimiz Yiğit yine zekice bir soru sormuştu.
-Halay çekicez gelcen mi? ALLAM YA!
Her zamnki alekta movik kafasında olan arkadaşım Ayça ;
-Harbiden mi? Olleyyyyyuuuyuy!!!
Diye bağırdı. Ve halay çekmeye başladı.
- Ya bi dur kızım kurtlu musun!
-Ee halay çekçez dedin...
-Babaannenin son isteği Bodrum'da yaşamanmış. Ve bizde mecburen seninle geliyoruz. Kocaman bir villaya taşınıcakmışız!
Hep bir ağızdan"OLLEY!!!!"