𝐁𝐋𝐈𝐍𝐃 𝐋𝐎𝐕𝐄

𝓬𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 13 ✔

Third persons POV

" How's my son? " Rose asked.

" as for now. He is stable " the doctor answered her question.

" I need you to do his operations this week " Rose said.

" but ma'am. By doing this operation there will be a chance that he won't make it "

" I don't care. I need you to do this as soon as possible. Were catching a flight to Italy next week. "

" we can just do the operations in Italy? I have a friend that can do the operation to your son. "

" that's good . "

" I'm gonna call him later, I will just update you madame"

" OK " Rose said simply.

Maine's POV

" Alden? "

" hmm? "

" anong plano mo kapag nakakita kana? "

" Hindi ko pa alam eh " sabi niya. Sasagot na sana ako, pero biglang bumukas ang pinto.

" Hey guys " sabi ni Jerald.

" may sasabihin ako sa inyo. " sabi ni Sam.

" ano naman ang sasabihin mo? " tanong ko Kay Sam.

" it's all about the operation of Alden " sagot naman ni Ruru.

" may plano ka na? " tanong ko.

"Oo, Alam mo naman na may rest house si James sa Tagaytay diba? " sabi ni Sam.

" Oo, naman " sagot ni Alden.

" doon muna tayo. Atsaka lalabasin ka namin mamaya " sabi ni Sam.

" ha? " nagtatakang tanong ni Alden.

" may nurse na papasok dito mamaya. Maine alalayan mo sa Alden palabas. Ako ang bahala sa cctv camera. Sina Jerald at James naman ay naghihintay sa basement. Doon na kayo didiretso. " sabi ni Sam.

" teka, kilala ba natin ang nurse? " tanong ni Alden.

" Oo, pupunta si Nadine dito mamaya. "

" sige "

Sam's POV

" ok na ba tayo mamaya? " tanong ko sa kanila. Nandito kami sa sasakyan.

" Oo... Handa na tayo. " sabi ni Jerald.

" teka.. Ok na ba yung sa cctv camera? " tanong ko.

" oo. Kinausap ko na ang kaibigan kung si Diego. Siya ang nagbabantay sa mga cctv camera. " sabi ni James.

" dapat hindi yun makita ni tita " sabi ko.

" wag kang mag alala. Lalabasin din natin si Alden dito. " sabi ni James.

" sana nga... " sabi ko.

A few hours later.......

Maine's POV

"Maine? " tawag sa akin ni Alden.

" bakit? "

" mamahalin mo ba ang isang katulad ko na bulag? "

" Oo naman. Wla naman sa kapansan ang habol ko sayo. Hindi rin kita minamaliit sa kung sino ka. Hindi rin ako naawa sayo " sabi ko Kay Alden.

Totoo ang mga sinabi ko sa kanya. Natuto akong magmahal, Dahil sa kanya. Hindi ako naawa sa kanya. Sa bawat oras na kasama ko siya, mas lalo ko siya minahal kasi may makulit siya na side o kaya minsan ang bolero nito.

My feelings for him are getting stronger and stronger.

" talaga? Kahit na hindi kita- " I cut him off.

" kahit hindi mo pa ako makikita. Mamahalin pa rin kita. Huwag ka nang magsasalita ng kung ano-anu jan. " sabi ko sa kanya.

" Sige... " sabi niya.

Alden's POV

Sa bawat oras na kasama ko si Maine. Gumagaan ang pakiramdam ko. Hindi ko rin maiwasan ang mabilis na pagtibok sa aking puso kapag kausap siya.

Hindi ko rin maiwasan, mapangiti sa bawat pagsasalita niya, minsan nawawala na ako sa aking sarili.

Ngayon ko lang to naramdaman, nahulog ako sa babaeng hindi ko man gaano kakilala , sa tuwing kakausapin ko siya gumagaan ang pakiradam ko.

I was snapped at my thoughts when someone enters my room.

" Alden, anak? " naramdaman ko nalang na nakahawak sa kamay ko si Maine.

" ma? Anong ginagawa niyo dito? " tanong ko sa kanya. Hindi ko parin siya mapapatawad.

Ipapakasal niya ako sa taong hindi ko naman kakilala.
Para lang hindi mapabagsak ang negosyo namin.

" hindi ko ba pwedeng bisitahin ang anak ko?Patawarin mo na ako anak ...Nag alala lang naman ako sa iyo eh. " sabi ni mama.

" Ngayon ka lang nag alala? Wla ka naman palagi sa bahay ah?! Tapos ngayon nag alala ka?! Nung nagkasakit si Raine? Nandoon ka ba para alagaan siya?! Wla diba?! " sigaw ko sa kanya. Galit na galit ako sa kanya. Naramdaman ko nalang ang paghimas ni Maine sa likod ko.

" anak..... Pag pasyensahan mo na ko. Ginagawa ko lang ang tama. Para rin ito sa ikabubuti mo... " sabi niya.

" Wala naman tong ikabubuti sa buhay ko. Sana hindi nalang si Raine ang namatay dapat ako nalang. Wla naman akong silbi dito eh. "

" anak huwag mong sasabihin wala kang silbi. Kami ng papa mo ang nagkulang sa inyo ni Raine. " sabi niya at naramdaman ko lang na yumakap siya sa akin.

" umalis ka na! Hindi pa rin kita mapapatawad. " narinig ko nalang na bumukas ang pinto. Doon na ako umiyak.

" Alden tahan na.. Nandito lang ako. Shhh. " sabi ni Maine.

"Maine, masama ba akong anak? "

" hindi.. . " sabi niya. Hanggang sa natulog na ako sa mga braso ni Maine.

A/N

Hey guys! Ayumi here.

Sorry for the late update. First quarter exam is fast approaching and school is tiring as fuck.

Hope you like this chapter 13.

Signing off
Ayumi