Το Πεπρωμενο Μου

7ο Κεφαλαιο

Κατεβηκαμε κατω αγκαζε.Ειχε μαζευτει πολυ κοσμος,τους περισσοτερους δεν τους ηξερα,αλλα καποιο ηταν και φιλοι και του πατερα μου οποτε ανταλλαξαμε καποιες κουβεντες.Ο Αχχιλεας δεν μιλαγε το μονο που εκανα ειναι να δειχνει οτι ειναι "Ερωτευμενος"μαζι μου και οποτε επρεπε μου εριχνε ενα απλο χαμογελο.Οταν τον ρωταγα καποια πραγματα μου απανταγε με ενα ναι ή με ενα οχι!Ηταν τοσο κοντα μου αλλα ταυτοχρονα τοσο μακρια μου.Καποια στιγμη πηγα να παρω ενα ποτο,ομως τον εχασα απο το οπτικο μου πεδιο,παλι καλα που ειχα και την Γωγω και μπορουσα να μιλησω με καποιον που με συμπαθουσε.Καποια στιγμη νιωθω καποιον να μου πιανει την μεση γυριζω και τον βλεπω.Μου ψυθιριζει στο αυτι οτι θελει να μιλησουμε τον εβλεπα λιγο τσιτωμενο και νευριασμενο οποτε καταλαβα αμεσως για ποιο θεμα προκειται.

Μπηκαμε σε ενα γραφειο που το χρωμα ειναι ασπρο,εχει ενα γυαλινο τραπεζι με δυο καρεκλες,καθοταν μπροστα απο το γραφειο με γυρισμενη την πλατη σε εμενα και καθως παρατηρουσα το δωματιο αρχιζε να φωναζει.
Α"Γιατι γαμωτο μου δεν υπογραφεις?"
Ε"Γιατι δεν συμφωνω με τον ΟΡΟ!"
Α"Μαλιστα,ενταξει τοτε!"τιι?
Ε"Συμφωνεις δηλαδη?"
Α"Ναι!"πλακα κανει?Τοσο ευκολα το αποδεχεται?Τοτε βγαζει το τηλεφωνο απο την τσεπη του σακακιου"..Ελα Παυλο εχεις το οκεϋ μπορεις να προχωρησεις με την κατασχεση του σπιτιου στο Ναυπλιο"τι?
Ε"Τι κανεις?"
Α"Αυτο που πρεπει"
Ε"Σε παρακαλω μην το κανεις σε ικετευω!"
Α"Υπαρχει μονο ενας τροπος!"βαζει το συμβολαιο.πανω στο γραφειο και μου δινει εναν στυλο.Στην αρχη δισταζω να το παρω αλλα για την οικογενεια μου θα εκανα τα παντα.Καθομαι στην καρεκλα με σκιμενο το κεφαλι,οχι δεν κλαιω εχω μαθει να μην κλαιω,αλλα ειμαι στεναχωρημενη γιατι πλεον ολα εχουν αλλαξει δεν ειμαι ποια ελευθερη απλως ειμαι ενα πιονι που το χειραγωγουν."...Ειδες ηταν πολυ απλο"μου ειπε και μαλλον ειναι ικανοποιημενος γιατι ξαναβρηκε το κεφι του.
Α"Παμε?"
Ε"Εγω θα βγω λιγο εξω γιατι δεν αισθανομαι και πολυ καλα"και ηταν και η αληθεια
Α"Ενταξει μηπως θελεις να φωναξω καποιον?"
Ε"Οχι,οχι ευχαριστω"

Βγηκα εξω και ακολουθησα ενα μονοπατι που οδηγουσε σε εναν μικρο κηπο.Εκει εκατσα σε ενα μαρμαρινο παγκακι.Αναρωτιομουν γινεται ενας ανθρωπος να αλλαξει τοσο γρηγορα ή γινεται ενας ανθρωπος να ερωτευτει τοσο γρηγορα?Αυτα σκεφτομουν ολοι αυτη την ωρα.Αρχισα να κρυωνω και τυλιξα τα χερια μου γυρω απο τον εαυτο μου,αλλα καποια στιγμη ενιωσα καποιος να με σκεπαζει με κατι,γυρισα και ηταν ενας αντρας κοντα στην ηλικια του Αχχιλεα ψηλος,γυμνασμενος,ξανθος,με καστανα ματια.
Ε"Ευχαριστω!"
Σ"Τιποτα με λενε Σωτηρη"
Ε"Χαρηκα Ελενα"
Σ"Ωστε εσυ εισαι η περιβοητη Ελενα"με ξερει και αν ναι απο που?
Ε"Θα παρεξηγηθειται αμα σας πω οτι δεν σας ξερω?"
Σ"Οχι,αλλα μιλα μου στον ενικο"παλι καλα
Ε"Ενταξει.Λοιπον θα μου πεις απο που με ξερεις?"
Σ"Απο τον Αχχιλεα!"απο ποιον?
Ε"Αληθεια?"
Σ"Ναι δεν με πιστευεις?"αμα πω οχι δεν θα ειναι ψεμα
Σ"Με τον αρραβωνιαστκο σου ειμαστε φιλοι.Μου ειχε πει πως γνωριστηκατε"ωωωχχχ μονο που το σκεφτομαι ντρεπομαι"...αλλα και οτι δεν εισαι καλη στην.οδηγηση!"ααα μαλιστα
Ε"Ωστε εσυ εισαι ο φιλος που θα μου μαθει,μαλιστα!Τοτε χαρηκα ακομα περισσοτερο που σας γνωρισα κυριε καθηγητα!"τον πηραξα.Ετσι ξεκινησαμε μια κουβεντα που ποτε δεν θα τελειωνε.Μιλησαμε για τα παιδικα μας χρονια,αλλα και για τις ζωες μας ως ενιληκες και γελαγαμε.Μου ειπε οτι με τον Αχχιλεα ταιροαζουμε πολυ,θα του ελεγα τιποτα,αλλα λεω μην φανω κακια.

Α"Εδω εισαι και σε ψαχ..."ειπε νευριασμενος"...Σωτηρη τι κανεις εδω?"
Σ"Εδω μιλαμε με την αρραβωνιαστηκια σου.Φιλε καλη επιλογη!"
Α"Ναι σε ευχαριστω.Ελενα παμε μεσα!"λεει θυμωμενα
Σ"Παιδια εγω πρεπει να φυγω θα τα πουμε.Χαρηκα που σε γνωρισα και παλι Ελενα"
Ε"Και γω"του δινω το σακακι του και φευγει.Καθως φευγει μου ζηταει χαμηλοφωνα συγνωμη και του λεω και γω δεν πειραζει.Ο Αχχιλεας με πιανει απο το μπρατσο και με κατευθυνομαστε στο σπιτι.
Ε"Ασε με με πονας"του λεω αλλα δεν ακουει"...Αχχιλεα με πονας σου λεω!"
Α"Ακουσεμε καλα απο την στιγμη που υπογραψες το συμβολαιο και εγινες αρραβωνιαστικια μου εισαι μονο.δικια μου.Και η γυναικα μου δεν επιτρεπεται να πηγαινει με αλλους αντρες το καταλαβες?"του εριξα ενα δυνατο χαστουκι（να σημειωθει για δευτερη φορα）μα καλα ποια νομιζει οτι ειμαι?Ποιανει το μαγουλο του και μου λεει
Α"Αμα το ξανακανεις..."
Ε"Πες μου τι θα κανεις?"αρχιζα και φωναζα.Τοτε με ποιανει και με φιλαει βιαια στην αρχη,αντιστεκωμουν αλλα μετα παραδοθηκα στο παθος της στιγμης.Η γλωσσα του εκανε ερωτα στην δικη μου,τα ποδια μου νομιζα οτι αν ηταν βουτυρο θα ελιωναν παλι καλα που κραταγε την μεση μου.Οταν πλεον δεν μπορουσαμε να αναπευσουμε απομακρινθηκαμε.Η αισθηση των χειλιων του στα δικα μου ειναι μοναδικη.

Μπηκαμε μεσα στο σπιτι και τοτε η κ. Βερολινα ερχεται και με παιρνει αγκαλια
Κ.Βερ."Κοριτσι μου που ησουν?"
Ε"Εξω να παρω λιγο αερα!"της εξηγησαμε που ημουν παραλιπτοντας το σημειο του φιλιου.Η μητερα μου με ενημερωσε οτι σημερα θα μεινω εδω με τον Αχχιλεα και αυριο θα παμε σπιτι του,επειδη ηταν αργα.Η κατασταση μεταξυ μας ηταν αβολη δεν ξεραμε πως να φερθουμε.Εγινε ακομα ποιο αβολη οταν ειπαν πως θα κοιμηθουμε μαζι στο ιδιο κρεβατι.Μπηκε μεσα στο μπανιο και αλλαξε φορεσε μια γκρι φορμα που του εφαρμοζε τελεια και απο πανω τιποτα.Επιτηδες το κανει?!
Α"Ακομα ετσι εισαι?"
Ε"Ναι,γιατι δεν εχω τι να φορεσω για να κοιμηθω"μαλλον αυτο ειναι το δωματιο του γιατι ξερει που ειναι τα παντα.Μου πεταει μια ασπρη μπλουζα κοντομανικη
Α"Φορα αυτη!"
Ε"Ευχαριστω".Μπαινω στο μπανιο βγαζω το φορεμα και το σουτιεν και φοραω την μπλουζα του εχει το αρωμα του.Για νω πω την αληθεια ειναι μου ειναι λιγο μεγαλη.Ντρεπομαι να βγω και να με δει ετσι,οποτε βγαζω σιγα σιγα το κεφαλι για να δω αν ειναι εκει.Για καλη μου τυχη ελειπε.Βγαινω εξω με προορισμο το κρεβατι,ελα μου ντε ομως που στεκοταν στην.πορτα και με περιμενε.
Α"Το χαζο αποφασισε να βγει απο την κρυψωνα του!"θα κανω την ανηξερη
Ε"Δεν καταλαβαινω τι εννωεις?"μπαινω κατω απο το κρεβατι και σκεπαζομαι μεχρι το λαιμο μου
Α"Τι εγινε κρυωνουμαι?"
Ε"Οχι γιατι το λες αυτο?"
Α"Επειδη εχεις σκεπαστει μεχρι πανω"τωρα τι να του πω.
Ε"Οχι απλως προσπαθω να κοιμηθω πραγμα που εσυ δεν καταλαβαινεις"γυριζω πλευρο και κανω οτι κοιμαμαι
Α"Καληνυχτα χαζο!"τον ακουσα να λεει αλλα δεν μπορουσα να απαντησω γιατι με ειχε παρει ο υπνος.