Το Πεπρωμενο Μου

10ο Κεφαλαιο

Εκεινη τη στιγμη κατι κουνηθηκε στους θαμνους.
Ε"Αχχιλεα τι ηταν αυτο?"ρωτησα
Α"Δεν ξερω!Κανενα ζωο μηπως"ξανακουνηθηκε
Ε"Τι εγινε Ελενακι φοβομαστε?"ααα οχι αυτα σε εμενα
Ε"Φυσικα οχι,αλλα κουραστηκα"
Α"Ναι,ναι.Τελος παντων παμε!"
Ε"Πρωτου γινει αυτο με τον θαμνο κατι θα μου ελεγες!Τι ηταν?"
Α"Να ηθελα να σου ζητησω συγνωμη"
Ε"Για ποιο πραγμα?"για το οτι εισαι αγενβς μαζι μου?Οτι με θαιωρεις τσουλα?Οτι ενας διπροσωπος,βλαμενος,ανθρωπος που δυστυχως πρεπει να παντρευτω,αλλα και ειμαι τρελα ερωτευμενη μαζι σου?Αλλα δεν μπορουσε να ακουσει τιποτα γιατι ολα αυτα τα σκεφτομουν.
Α"Που ημουν αποτομος μαζι σου!Απλα ηταν η πιεση της εβδομαδας!"
Ε"Δεν πειραζει!"
Α"Οχι πειραζει,γιατι μπορει να σου εδωσα ελπιδες με το φιλι,ενω δεν το ηθελα"
Ε"Οοοοοοουυυοουυ.Καταλαβα"ηθελα να κλαψω,νομιζα οτι κατι ενιωθε καταβαθος,αλλα οχι.
Α"Συγνωμη"
Ε"Δεν πειραζει.Λοιπον εγω παω σπιτι γιατι δεν αισθανομαι και πολυ καλα,εσυ κατσε αμα θες.Ξερω τον δρομο."δεν.προλαβε να πει τιποτα γιατι αρχισα να τρεχω.Ηθελα να παω σπιτι και να αρχισω να κλαιω.Μπορει να ειναι χαζο να ερωτευσαι καποιον τοσο γρηγορα,αλλα πρεπει να συνελθω.Ελεγα στο εαυτο μοφ.Πρεπει να φανω δυνατη,ισως τα πραγμαα ειναι καλητερα ετσι,τουλαχιστον θα ειμαι κοντα του.Εκανα ενα ντουζ ωστε να συνελθω,τυλιξα μια πετσετα γυρω μου και βγηκα για να πα να αλλαξω.Ηλπιζα οτι θα ειχε γυρισει που τετοια τυχη.Φορεσα μια φορμα και μια μακριμανηκι μπλουζα γιατι στο βουνο εκανε κρυο.Προχωρισα προς την κουζινα και τον ακουσα να μιλαει στο κινητο.
Α"Ειναι ολα ενταξει?...Τελεια σε ευχαριστω πολυ Χρυσα μου...Ναι θα τα πουμε...Ενταξει,γεια."νομιζω οτι ζηλεψα λιγο,αλλα δεν θα το αφησω να φανει.Γυρναει και με βλεπει
Α"Πως εισαι?"
Ε"Καλα εσυ?Τωρα ηρθες?"
Α"Ναι,φτιαχνω καφε,θες?"
Ε"Οχι,ευχαριστω πολυ.Θα αρχισω να μαγειρευω"
Α"Ξερεις?"το λεει ειρωνευτηκα
Ε"Γελασαμε!"
Α"Καλα καλα.Τι θα φτιαξεις?"
Ε"Μακαρονια με κιμα!"
Α"Τελεια,οταν ειναι ετοιμα φωναξεμε"του κουνησα θετικα το κεφαλι μου και εφυγε.

Αφου εφτιαξα το.μεσημεριανο κατσαμε και φαγαμε.Ομολογω οτι ειμαι πολυ καλη στην μαγειρικη.
Α"Εγω θα παω στην πολη για λιγο,θελεις τιποτα να σου φερω?"
Ε"Οχι,ευχαροστω"ειπα.Αφου τελειωσε το φαγητο εφυγε.Εγω μαζεψα τα πιατα και τα επλυνα.Μολις τελειωσα εκατσα να διαβασω ενα βιβλιο για να περασει η ωρα.Ειχαν περασει 2ωρες και ακομα να επιστρεψει,τον παρνω τηλεφωνο~Η κληση σας προωθητε~γιατι δεν το σηκωνει.Ξανα παιρνω το ιδιο.Εχω αρχισει να αγχωνομαι και δεν εχω και το αυτοκινητο για να παω να τον ψαξω.Τον.επαιρνα και πηγαινα πανω-κατω θοβωμουν μην εχει παθει κατι.Ακουω κλειδια στην πορτα,ανοιγει και τον βλεπω να μπαινει μεσα.Η καρδια μου ειναι παλι στην θεση μου,τοτε ετρεξα και μπηκα στην αγκαλια του.Το ξερω οτι μπορει να εκδηλωνω τα αισθηματα μου,χαιρομαι που ειναι καλα.
Α"Εεεε Ελενα μπορεις να με αφησεις τωρα!"
Ε"Ναι συγνωμη!"ειπα και νομιζω οτι κοκκινησα
Α"Τι επαθες?"
Ε"Τιποτα,αλλα ανυσυχησα.Σε επαιρνα τηλ.και δεν το σηκωνες"
Α"Ναι το ειδα.Το ειχα ξεχασει στο αμαξι."
Ε"Δεν πειραζει θες να σου φτιαξω κατι να φας?"και εστριψα προς την κουζινα
Α"Οχι ειμαι χορτατος"
Ε"Οκ"πηγα και εκατσα στον καναπε για να συνεχισω το βιβλιο μου.Αυτος πηγε και κλειστηκε στο γραφειο του για αλλη μια φορα.Απο τοτε που ηρθε,ηταν περιεργος,τι να εγινε αναρωτιομουν.Ειχε παει ηδη 7 και δεν ειχε βγει.Εφτιαξα ενα σαντουιτσ,εστιψα πορτοκαλαδα（εναν τον εχω να μην τον προσεχω?）τα βαζω σε εναν δισκο και πηγαινω στο γραφειο.
Ε"Γεια!Σου εφερα κατι,ολημερα στο γραφειο κλεισμενος!"
Α"Ευχαριστω"ειπε ξερα.Ενταξει τωρα τα εχω παρει,ετσι θα γινεται?Οποτε θελει θα ειναι καλος και οποτε θελει θα γινεται ο αγενης εαυτος του?Χτυπαω τον δισκο στο γραφειο και σηκωνει το κεφαλι του και με κοιταζει.
Ε"Τι εγινε?"ρωταω
Α"Τι εννωεις?"ετσι θα το παμε?
Ε"Κοιτα Αχχιλεα αμα θες να φτιαξουμε μια σχεση εστω και φιλικη,πρεπει να μου μιλας,δεν μπορεις απο την μια να ζητας συγνωμη και.μετα να εισαι ετσι!"
Α"Ελανα..."ειπε αλλα επειδη ειχα παρει φορα θα του τα πω
Ε"...οχι σταματα.Το ξερω οτι ειναι δυσκολο να εισαι με καποια που δεν αγαπας,αλλα.πρεπει να προσπαθησεις και για μενα ειναι δυσκολο,αλλα δεν μπορω να ειμαι με ενα διπροσωπο αγενη,βλακα!"του ειπα και εφυγα.Ενιωθα μτροπη που του μιλησα ετσι,ταυτοχρονα ομως και μια ανακουφηση!