22ο Κεφαλαιο

1.1K 71 4
                                    

           Το πρωι σηκωθηκα.με εναν τεραστιο πονοκεφαλο,κατεβηκα κατω πηρα τηλεφωνο τους γονεις μου,να τους ενημερωσω οτι θα μεινω εδω για λιγο καιρο.Στην συνεχεια πηγα στην κουζινα για να φτιαξω πρωινο πηναγα παρα πολυ,πρωτη φορα εχω τοση μεγαλη πεινα,ηπια και δυο παυσιπονα για να μου περασει ο πονοκεφαλος,εκανα ενα ντουζ και ξαπλωσα στο κρεβατι,κοιταζοντας το ταβανι.Πλεον δεν υπηρχε τιποτα στην ζωη μου, θα ημουν για παντα μονη.Ετσι περασανε οι ωρες,απλα κοιταζοντας το ταβανι με ανοιχτη μπαλκονοπορτα να μπαινει αερας και ηλιος,αλλα τιποτα δεν γινοταν,οι σκεψεις μου αθελα πηγαιναν σε αυτον,το χαμογελο του,τα χειλη του,τα ματια του,ολα πλεον ηταν μια αναμνηση που μονο.πονο μου εφαιρνε.

~Ελενα.πρεπει να φανεις δυνατη!~

    Μου ελεγε η φωνουλα στο.κεφαλι,ειχε δικιο,σηκωθηκα,αλλα.ζαλιστηκα οποτε ξαναεκατσα.Σηκωθηκα.παλι ποιο αργα,φορεσα τα αθλητικα μου και πηγα για τρεξιμο να.εκτωνωθω.Ετρεχα,ετρεχα με.ολη την δυναμη που ειχα μακρια απο.ολα,απο τον Αχχιλεα,την Χρυσα,την κολλητη μου,τους γονεις μου,απο.την ζωη.Σταματησα να παρω μια ανασα,να βρω το οξυγονο μου,ομως το.οξυγονο μου ειναι Αυτος με καθε φιλι που μου εδινε μου εδινε οξυγονο για να ζησω πλεον μου τελειωσε το οξυγονο και ασφυκτιω.Γυρισα σπιτι,οι γονεις μου ειχαν γυρισει,δεν.ξερω ποση ωρα ημουν.εξω,αλλα.μαλλον θα ηταν αρκετη.Η μητερα μου με βλεπει και ερχεται κοντα μου
Μ"Κοριτσι μου ολα.καλα,φαινεσαι χλωμη,τα ματια σου ειναι κοκκινα,τι εγινε?"
Ε"Τιποτα μανουλα,απλα ειμαι κουρασμενη"
Μ"Ο Αχχιλεας μας επαιρνε και μας ρωταγε που εισουν?"οχι,οχι
Ε"Του ειπες που ειμαι?"
Μ"Ναι,αγαπη μου αντρας σου ειναι πρεπει να ξερει"οχι μαμακα μου,οχι πλεον δεν ειμαι υποχρεωση του.Παω να απαντησω αλλα ερχεται η κ.Μαργαριτα
Κ.Μαργ"Το φαγητο ειναι ετοιμο"
Μπ"Τελεια τι καλο εφτιαξες Μαργαριτα?"αααχχ ο πεινασμενος μπαμπακας μου
Κ.Μαργ."Κοτοπουλο,με ρυζι,σαλτσα ασπρη και πολυχρομες πιπεριες"τρεχω κατευθειαν στο.μπανιο και κανω εμετο,τι εχω παθει,καθομαι κατω και αρχιζω να.κλαιω,αλλα.οχι για πολυ γιατι η αναγουλα.και η αναγκη για εμετο.ξαναεμφανιζονται.Χτυπαει η πορτα
Ε"Ναι?"λεω μεσα απο τους λυγμους μου
Μ"Αγαπη μου εισαι καλα?"λεει η μητερα μου,σκουπιζω τα δακρυα μου
Ε"Ναι μαμα,μια χαρα,τωρα βγαινω"ριχνω λιγο νερο στο προσωπο μου για να συνελθω και βγαινω
Μ"Τι επαθες αγαπη μου?"
Ε"Εφαγα κατι και με.πειραξε καλα.ειμαι"
Μ"Κοριτσι μου δεν φαινεσαι εσυ εισαι ασπρη,να καλεσω εναν γιατρο?"
Ε"Οχι,οχι μαμα.μια.χαρα ειμαι να θα παω να κανω μπανιο.και θα κοιμηθω!"της δινω ενα φιλι και ανεβαινω στο δωματιο,κλεινω την πορτα και κανω αυτα που της ειπα τι εχω παθει.Ολη την ημερα ημουν στο.κρεβατι,ωσπου πειρα την αποφαση να ανοιξω το κινητο μου.Μολις το ανοιγω βλεπω 15αναπαντητες απο τον Αχχιλεα,8 απο την Γωγω και καμια δεκαρια μυνηματα απο αυτον.Παιρνω τηλεφωνο την Γωγω και την ενημερωνω οτι θα αναιβω σε τρεις μερες για να τακτοποιησουμαι το.διαζυγιο,δεν ειπε τιποτα.Κατεβηκα κατω για να δω και τους γονεις μηπως ξεχωστω.

Το Πεπρωμενο ΜουOù les histoires vivent. Découvrez maintenant