"Mali, ganito sabi eh!" ako
"Like duh! I don't know a damn thing!"
"Pangsapung beses ko na itong inexplain sayo wala pa rin?!"
"Sorry naman... ipinanganak akong airhead eh." Pagkatapos sabihin ni trixy yun nangiyak ngiyak na siya. Hinawakan ko ang taas ng ilong ko malapit sa dalawa kong mata at hinimas himas ito.
"Walang mangyayari kung paulit ulit lang tayo dito.Ganito nalang, mangopya ka ngayon after class tuturuan kita. Kahit ilang beses pa."
" Talaga yuuki? *0* Thank you!" at hinagkan ako ng saglit at nagsimula ng mangopya Napangiti ako. Kahit maarte sya, kahit paano magaan loob ko sakanya.
***
Natapos na ang class sa morning at naglulunch ako magisa sa canteen, sa may window banda. Si trixy may iba syang circle of friends kaya di ko sya kasama.
"Hey," napatingin ako sa taas ko, ung lalaking pinalayas ako sa upuan nya. tinignan ko sya ng masama.
" What? Despise me already?" nagsmirk sya at umupo sa harapan ko. binigyan nya ako ng one piece of jelly ace.
ano ako? bata?!
"You should thank me giving you such a thing."
"Thank you!" ^0^/ Nagulat siya nung sinabi ko yun. Bakit? Masarap to eh. Tsaka bawal tumanggi sa grasya.
"Your not... irritated?!"
Binigyan ko sya ng nagtatakang mukha. Tapos ngumiti ako ng malambot. at nagpatuloy nalang akong kumain.
*munch *munch *munch
"Woman... seriously?" linunok ko muna ang kinain ko
" Baket??"
"Aren't you conscious about yourself in front of me?"
"Bakit naman?"
"Because I'm freaking HANDSOME." napaewan ung bibig ko, siguro kung may laman pa ang bibig ko nabugahan ko na sya ng masamang elemento.
"Maambisyon ka masyado no?"
"Nope, its a fact." tumawa nalang ako, kumuha ng huling subo dinilaan sya at umalis na.
Nasa hagdanan na ako sa bandang dulo. Walang tao dito. Kung sabagay mahaba haba pa ang lunch break. Siguro magprapraktis na lang muna ako. Kinuha ko ung songbook ko at namili ng kanta.
"When I look into your eyes,
Its like, watching the night sky.
Or a beautiful sunrise,
There's so much they hold."
"Nice voice." Napatingin ako sa taas. *0* May gwapong angel na nakangiti sakin.
"Yuuki right?"
"T-That's me.. " waa! Papunta sya sakin! Papunta talaga sya sakin!! Teka... kilala ko to ah? Saan nga ulit?? eh? ilang taon na ba ako? 100 years old? ulyanin na ako. -,- Bless to lola.
"Remember me?" curious niyang tanong. nagsmile lang ako ng super sweet. Sige yuuki, arte pa. ^________^
natawa lang sya at ginulo ang buhok ko... ginulo...buhok... "Mr. Swing??" *0*
"Its Snow silly,"
silly?? maanghang? as in "silli"? kakornihan ko. -,-
"Snowie! yey! may kakilala ulit ako! " Nagsmile lang sya sakin at kinurot ang handsome cheeks ko. hindi naman masakit. -,-
"I got to go, see you around yuuki, :)" at yeah, umalis na sya. Inayos ko na ang mga gamit ko at tumayo na. Sa di kalayuan, may naririnig ako, Masakit sa tengang mga tili ng pandidiri. Lumapit ako sa tunog, habang palapit ako ng palapit, mas nagiging klaro ang mga salita.
"Ew! Let go! Let go of me! "
??
Nung sumilip ako sa crime scene nakita ko si trixy, at ang braso nya ay hablot hablot ng kung sinu mang nilalang. Irarape na ba sya? Dapat umeksena din ako, para maging hero. '^'/
"Trixy!"
"Yuuki!!" Nakakawala sa hawak si trixy at patakbong tumago sa likod ko. Hinawakan nya ang blouse ko sa likod ng mahigpit at dinuro ang lalaki.
"Y-you! You maniac! Die!" pagkatapos ay dumila sya. Di ko alam kung matatakot ako o matatawa sa kanya.
"So much for asking you out." tapos nagsmirk ung lalaki.
"Yuuki oh! Wag ka naman manood lang dyan! Magpabida ka naman." --Trixy
-,-
"Ikaw lalaking mukhang piagot, ano problema mo?!" --ako.
"I'm just asking her name, how bout you? Whats your name m'lady"
"Im fine thank you." sagot ko. Natawa ang dalawang ewan sa sagot ko. Bakit??
"m'lady, such humor you have, im Casper,"
"Ako si Yuuki, hello!" Nagsmile ako at todo wave ng kamay,
"Ano apelyedo mo Yuuki?" -Casper
"Asashina! Tapos ito pala si---"
"Yuuki Asashina?!" gulantang na sigaw ni Casper..
"Uhh yes?" -Ako
"..." -Trixy
"..." -Casper
"..."-ako
bat tumahimik?
BINABASA MO ANG
The Childish and the Heartbroken
SpiritualWala man sa mukha niya, wala man sa masiglang kilos niya, ay nahihirapan din siya. Nahihirapan siyang maintindihan ang sarili, ang paligid. Wala man sa mukha niya ay sumusuko na siya, para sa siyang masayahin pero zombie na taong naglalakad sa mund...