Kalp Unutmaz

4

  İşte yeni bir bölümle karşınızdayım.Bu bölümde de yorum ve oylarınızı bekliyorum onlar beni mutlu ediyor.Ve kitabımı okuyup beğeniyorsanız arkadaşlarınızada tavsiye edin lütfen.
İyi okumalar
Zeynep
***

İletişimden nefret ediyorum.Telefonumdanda.Bide sabah çalan telefonlardan.Birinin beni saçma bir neden yüzünden bu lanet telefonla uyandırmasındanda çünkü bu lanet telefonun sesi benim çalar saatimden daha berbat.

Kardeşim niye beni arıyorsunuz sabah sabah ya?Ben tatildeyim.Daha bir ay önce kaza geçirdim.Psikolojim bozuk.Psikopatım sinir etmeyin beni!!!

Eğer bugünde Ateş'se onu öldürebilirdim.Dün bana öğrettiği tekme taktiklerini onun özel yerlerinde kullanabilirdim.Hemde hiç çekinmeden.

Kafamı gömdüğüm yastıktan kaldırıp telefonuma uzandım.İsme bakmadan açtım.Büyük ihtimalle yine Ateş'in şu 'kimse bana cevap verememezlik yapamaz'saçmalıklarından biriydi.Çünkü benim cevap vermemelerime karşılık hala çalıyordu.

"Ne var yine Ateş manyağı."

"Bu kadar yakın olup birbirinize alıştığınıza sevindim."Diyen dedemin sesi kulaklarımı doldurduğu zaman elimi alnıma sertçe geçirip yattığım yerden doğruldum.

"Şey..ne için aramıştın?"Diycek başka bir şeyim yoktu zaten.Ateş'ten telefon beklediğimi zannetmişti.

"Saat iki gibi sana adresini atacağım eve gelmeni söylemek için aramıştım."

"Ne için?"

"Gelince konuşuruz."diyip telefonu suratım kapattı.Bu adam bile dengesizdi.hem beni uyandır,hem suratıma kapat

Acaba Ateş'te gelecek miydi?Yoksa..Yoksa geçen günki dosyayı getirmenin karşılığı olarak bana bir şey mi anlatacaktı?Veya yine lanet bir iş mi verecekti?

Bütün uykumun kaçtığını anlayıp banyoya girip sonradan mutfaktan gelen seslerle mutfağa ilerledim.

Hayal ortalıklarda yoktu ama Bartu tezgahın üstünde bir şeyler kesiyor yan tarafında hazırladığı masaysa göz kamaştırıyordu.İstediği zaman cidden güzel yemek yapardı.

"Günaydın."

  "Arıyan kimdi?"

  "Dedem."

  "Emin misin?"dediğinde kafamı sallayıp sandalyelerden birine oturdum.Neden şimdi böyle sormuştu ki?Hem zaten benim çok telefon kullanan biri olmadığımı biliyordu.Beni arayan kişiler O,Hayal bide Beril'di.Başka kimse aramazdı beni bende numaramı herkese vermezdim zaten.

Beril'de vardı.Onla acayip bir şekilde tanışmış küçüklükten beri aramızdaki bağlar kopmamıştı.Hayal'den farksızdı o benim için.Şuandaysa Almanya'da halasının yanında olduğu için gelemiyordu.Özlemiştim çirkini.

Bartu tezgahtaki kesme işini bitirdikten sonra tabağı masaya koyup karşıma geçti.Bugün cidden tuhaftı.

Bartu'nun garip bakışları altında kahvaltımı bitirip tabağımı tezgaha bıraktım.Bu süre boyunca hiç konuşmamıştık.Bartu'nun gözleri hâla üzerimdeydi.Büyük ihtimalle yalan söylediğimi düşünmüştü.Ama arayan cidden dedemdi.

Bartu'yla göz teması kurmadan mutfaktan çıkıp odama ilerledim.

Bugün herkes bir tuhaftı.

Ve yine dedem allah bilir ne istiycekti bizden.Geçen seferki iş sıradan olsada bizi zorlamıştı ve bu seferki görev hem beni meraklandırıyor hemde korkutuyordu.Ve bu görevlerin daha ne kadar süreceğini öğrenmek istiyordum.