Kalp Unutmaz

9

Hayal

  Ablama herşeyi anlattığımda birazda olsa rahatlamıştım.Daha anlatacak çok şeyim olsada belki zamanla bugünki gibi üstümdeki yükten kurtulabilirdim.

  Ablamı evden bırakıp Giray'la buluşamaya gittiğimi söylemiştim aslında doğruydu ama Giray'la buluşup Ateş'i görmeye gidicektik.Onun ne durumda olduğunu merak ediyordum.

  Giray evin önüne motoruyla geldiğinde hemen arkasına oturdum.Kazadan önce onu sinir bozucu bulduğum zamanlarda nasıl korktuğum geldi aklıma bindiğim ilk seferde çok hızlıydı.O gün beni bindirme amacı korkutmaktı ama sonunda ağlıycağımı düşünmemişti.Bense sadece korkudan ağlamıştım bu küçüklükten gelen kötü bir huydu.

  Daha sonra Esil ve benimde nefret ettiğimiz kuzenlerimizin geldiği bir gün kuzenimin lanet köpeğini ezmişti.Köpek ölmemişti ama yürürken topallıyordu.Biz o gün kuzenime gülerken Giray etrafta deli gibi köpeğin aynısını aramıştı.Ama bulamayınca en sonunda kuzenime herşeyi itiraf etmek zorunda kalmıştı.

  İtiraf ettiğinde cidden çok üzgün gözüküyordu ki sarılmak istemiştim ona ama o zamanlar ona olan sinirim daha ağır bastığı için yapmamıştım.Aramızda hiç birşey yoktu ve Giray'da sap bir şekilde gezdiği için bütün kızların dikkatini çekiyordu.Lanet kuzenimin bile...

  Yüzümdeki gülümsemeyle birlikte düşünmeye devam ederken Giray motoru durdurdu ve karşımdaki spor salonuna baktım.

  "Rüzgar'ın oğlu Ateş ha?"diyip gülüyorum.

  "Sen birde dövüşürken gör cidden Ateş saçıyor."

  "Kendine sevgili bul derken bir sadisti kast etmemiştim."

  "Onu sadist olsa bile severdim ama öyle değil."diyip tekrar hayran bakışlarını ona çeviriyor.Onu sevdiğini biliyordum.Böyle demem sadece sinirdendi.Bugün o şerefisiz Giray'ı başka bir kızla gördüğümden beri delirmiştim.Ateş'e de sinirliydim.Sonuçta Giray'ın arkadaşı.

  Ateş'in ismini ananos ettiklerinde etraftan alkışlar yükselirken onun gözleri Esil'deydi sanki maçtan önce motive olmak ister gibi.

  İlk yumuruğu Ateş attığında rakibinin karşılığı sert olmuştu.Esil'in çığlığıyla Ateş'in attığı yumruğun sesi kabalığın içinde yankılanırken  böyle devam etti.Aklım Giray'da izlemeye çalışırken Ateş'in yumrukları sonunda durmuş rakibi yerde yatıyordu.

  En sonunda herkes çıktığı zaman biz hala arka kapıda Ateş'i bekliyorduk.Ve ben artık sıkılmaya başlamıştım ki şampiyon kapıda belirdi.Ve manyak ablamın o tiz çığlığı..

  Koşarak kollarını boynuna doladığında Ateş'in elleri belini kavramıştı.İşte mutlu aile tablosu(!)

  Dudaklarıda birleştikten sonra bugünki ruh halim yüzünden içimden kusmak gelmişti.Allah seni kahretsin Giray!

Normalde bu hallerine gülüp ablamı utandırabilirdim ama hiç neşem yoktu onun için sessizce öpüşmelerini bitirip Ateş'in kulağına birşey fısıldamasını sessizce istedim.Acaba Giray'da şuanda başka bir kızı mı öpüyordur?Belkide öpüşme kısmını çoktan geçmişlerdir?

  Sinirden gözlerim dolmaya başladığında yalandan öksürdüm gitmek istiyordum.Giray'a aşık olmuştum ama onun umrunda bile değildim.Ateş ve Esil gibi mutlu olmak istemiş ikimizi onların yerine koyup hayal kurmuştum.Ama o beni umursamamış bir kenara atmıştı.