Kalp Unutmaz

13

  Hayal'in çığlığıyla popom yerle buluştu.Ateş beni yere atmıştı!

Hayal mi?

Yerden hızlıca kalkıp içeri girdim.

"Ne işin var senin burda?"diye sitem ettiğimde sanki çok güzel bir şey görmüş gibi gülüyordu.İlk başta bana sonra Ateş'e baktı gözleri parlarken tekrar bana döndü.

"Ateş'i nerden hatırlıyorsun?"

  "Ne hatırlaması Hayal?"

  "Hatırlamak değil tanımak demek istemişti..Bu arada Giray ben Hayal bahsetmiştir."Diye öne atılan çocuğa baktım.Kumral saçları,uzun boyu herşeyi küçükken Hayal'in istediği erkek modelindekinin aynısıydı.Kardeşim hayallerine kavuşmuştu.

Elini sıkıp tekrar Hayal'e döndüm.Hala ısrarcı bir şekilde bakıyordu.Bilmediğim şeyler dönüyordu ortada.

  "Giray sen ve sevgilin niye burdasınız?"içeri girdiğimizden beri ilk defa sesini işittim.Kapının koluna yaslanmış terli saçları yüzüne yapışmış bir şekilde duruyordu.

"Abi seni merak ettik."

"Etme Giray.Peşime taktığın adamıda al siktir git."

Duruma fransız kalmış bir şekilde bakarken sırtımı koltuğa yasladım.Yorulmuştum.Bedensel olarak değil zihinsel olarakta çökmüş durumdaydım.Her konuda bir puzzle parçasının eksik olması zihnimi zorluyordu.Şuanki ortamda sanki daha önce bulunmuşum gibi.Hepimiz gülüyoruz sıcak hatta sımsıcak bir ortam güven veriyor.Ama biliyorum bu hissettiklerimde diğerleri gibi psikolojik.

"Esil geri dönmiycek misin?"

  "Hayır.Eve gidicem bir kaç güne.Zaten okulun başlamasına az kaldı."Ateş'ten ayrılmamada

  "O burda kalıyor sen ve sevgilin gidebilirsiniz"dediğinde onu bakışlarımla uyardım fakat onun tek yaptığı omuz silkip banyoya ilerlemek oldu.

"Ateş'le nasıl tanıştınız Esil?"

  "Uzun hikaye ama burda güvendeyim zaten sadece bir kaç gün.Giray seni eve bıraksın."

  "Kendini nasıl hissediyorsun?"

  "Kendim gibi hissediyorum,doğru olanı yaptığımı."dediğimde göz kapakları yavaşça gözlerini örterken bir damla yaş son anda kaçarmışçasına yanağından aktı.

"Geri dönme Esil.Hissettiklerin doğru.En doğrusu hemde."Diyip Giray'la birlikte salondan çıktılar.Dış kapının sesi geldiğinde ne demek istediğini soramamıştım bile.

Hayal'in babama bir şey demiyceğini bildiğimden rahattım ama Ateş'i daha fazla rahatsız edemezdim..Belki izin verirse bu gecede kalırdım ama yarın gidicektim.Asıl yuvama dönmem gerekiyordu.Burda kendimi kaybolmuş hissediyordum.

Kenara fırlattığım ceketi alıp banyoya ilerledim.

Banyoya girdiğimde Ateş dolaplarda birşey arıyordu.

  "Şey Hayal için özür dilerim.Eğer istersen hemen gidebilirim."

  "Kardeşin umrumda değil ama eve gitmiyceğine eminim ve bir kızı sokakta bırakmam."Dedikten sonra  dolaptan bir havlu çıkarıp yanıma bıraktı.

  Ateş çıktıktan sonra hemen üstümdekilerden kurtulup kendimi suyun altına attım.

Hayal'in dediklerini anlamamıştım.Hem Ateş'i tanıyor muydu?Kendimi koskoca bir karmaşanın içinde hissediyordum ve yan etki olarak halüsinasyonlar görüyor gibiydim.Rüyalar ya da bir anda gözümün önüne gelen görüntüler.Bir yanımsa hep gerçekleri öğrenmekten korkuyordu.