14: Zwerkbal

452 43 37
                                    

Een speciaal bedankje aan: @Milly0708 voor al haar (? Als je een jongen bent moet je het even zeggen, maar ik ga ervan uit dat je een meisje bent XD) leuke berichten.

ESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESV

"Lily, ik vind dat jij deze moet lezen." zei Remus. Hij gaf het boek aan Lily en Lily keek hem verbaasd aan toen ze de naam van het hoofdstuk zag.
"Zwerkbal? Kan James dit niet beter lezen? Ik heb niks met zwerkbal."
Remus haalde zijn schouders op. "Ik dacht misschien krijg je er dan een andere kijk op, omdat nou ja, je zoon het speelt. Het is z'n eerst wedstrijd, Lily. Zo lijkt het alsof je er toch bij was."
Lily keek verslagen en begon te lezen.

De volgende ochtend was het helder en koud. "Je moet iets eten."
"Ik heb geen trek."
"Alleen een stukje toast dan." drong Hermelien aan.
"Ik heb geen honger."
Harry voelde zich vreselijk. Over een uur zouden de teams het veld opkomen.

"Harry, zo lang je goed speelt, gebeurd er niks." zei James. "Gewoon blijven opletten." Hoe veel zelfvertrouwen James ook uitstraalde hij was zeker ook heel erg zenuwachtig voor zijn enige zoon die voor het eerst het slagveld op zou gaan.

Ondertussen hulden Harry en de rest van het team zich in de kleedkamer in hun vuurrode zwerkbalgewaden.
Plank schraapte zijn keel, om de spelers tot stilte te manen.
"Oké, mannen." zei hij.
"En vrouwen." zei Jager Angelique Jansen.

"Je had gelijk, Remus. Ik had dit hoofdstuk moeten lezen." zei Lily glimlachend.

Harry volgde Fred en George naar buiten en hoopte dat zijn knieën het niet zouden begeven. Onder luid gejuich kwamen ze het veld op. Madame Hooch was scheidsrechter. "Ik verwacht een sportieve wedstrijd." zei ze zodra ze om har heen stonden. Harry dacht dat ze het vooral tegen Marcus Hork had, de aanvoerder van Zwadderich.

Uit zijn ooghoek zag hij hoog op de tribune het spandoek wapperen. Potter for President, flitsten de letters. Zijn hart sprong op en hij voelde zich plotseling een stuk moediger.
"Bestijg uw bezems." Harry klom op zijn nieuwe Nimbus 2000. Madame Hooch liet haar zilveren fluitje snerpen. Vijftien bezems stegen op. De wedstrijd was begonnen.

"Waar is de popcorn?" vroeg Remus. Lily lachte om James en Sirius' uitdrukkingen.
"Wat is popcorn? Ik heb wel Smekkies. Als je dat wil?" Lily en Remus barstte in lachen uit terwijl James en Sirius ze raar aankeken.

Ze gaat er als een speer vandoor, een mooie pass naar Alicia Spinet, een prima vondst van Olivier Plank, die vorig jaar nog reserve was - terug naar Jansen en - nee, Zwadderich heeft de Slurk. Aanvoerder Marcus Hork heeft de Slurk veroverd en ligt op snelheid - Hork schiet als een adelaar op het doel af - hij gaat sco - nee, uitstekend getackeld door Plank, de Wachter van Griffoendor, dat opnieuw in Slurkbezit is."

"Harry heeft nog niet veel te doen gehad." zei Ron.
"Maar hij is ook niet in de problemen gekomen. Da's tenminste iets. "zei Hagrid die door zijn verrekijker naar het kleine vlekje tuurde dat Harry heette.
'Blijf op afstand tot je de Snaai ziet.' had Plank gezegd. 'We willen niet dat je wordt aangevallen als het niet nodig is.'

"Was dat de Snaai?" Er klonk geroezemoes onder de toeschouwers en Adriaan Punnik liet de Slurk vallen, zo druk zo druk had hij het met achterom kijken naar de houden flits die langs zijn oor was gesuisd.

"Kom op, Harry! Je kunt het!" riep Sirius.
"Hoe oud is de andere zoeker eigenlijk?" vroeg Lily bezorgd. "Toch ook geen vijfdejaars hoop ik?"

Harry zag het ook. Hij dook achter de gouden flits aan, net als Zoeker André Hilarius. Nek aan nek spurtten ze naar de Snaai - de andere spelers vergaten waar ze mee bezig waren en bleven zweven om te kijken.
Harry was sneller dan Hilarius - hij zag het kleine balletje voor zich uit schieten, met wild fladderende vleugeltjes - hij perste er een extra sprint uit - BENG!

Lily schrok. "Wat gebeurde er?"
De jongens keken haar verbijsterd aan. "Weten wij veel!" riep James een beetje geïrriteerd. "Jij bent de gene die leest!"

De Griffoendors op de tribunes brulden van woede - Marcus Hork had Harry opzettelijk geblokt en zijn bezem vloog tollend uit de koers. Het kostte Harry de grootste moeite om te blijven zitten.

"Overtreding!" schreeuwden Sirius en James luid.

Ne toen Harry wegdook voor een andere Beuker, die gevaarlijk dicht langs zijn hoofd suisde, gebeurde het. Zijn bezem maakte plotseling een angstaanjagende, steigerende beweging. Even dacht hij dat hij zou vallen. Hij greep de steel met handen en knieën beet.
Het gebeurde opnieuw. Het leek wel alsof de bezem hem af wilde gooien.

"Hou vol, Harry! Iemand behekst je!" zei Remus kalm. "Wie behekst er nou een bezem waar een elf jarig kind op zit!"
"Weet je al iemand?" zei James boos. Lily keek hem boos aan alleen deze keer keek James haar net zo boos aan zodat zij weer naar het boek keek.

Harry probeerde terug te vliegen naar het doel van Griffoendor; hij was half en half van plan om Plank te vragen een time-out te nemen - maar toen besefte hij dat hij geen controle meer had over zijn bezem. Hij zigzagde door de lucht en maakte zulke heftige, bewegingen dat hij er bijna af viel.

"Is er iets met die bezem gebeurd toen Hork hem blokte?" vroeg Simon.
"Ken niet." zei Hagrid. "Niks ken een bezem onklaar maken, behalve krachtige Zwarte Kunst - en niet één leerling zou zoiets uit kennen halen met Nimbus 2000."
Hermelien zocht de rijen toeschouwers af.
"Wat doe je?" vroeg Ron.
"Ik wist het wel." zei Hermelien. "Kijk- Sneep."

Lily kreeg een doodsbenauwd gezicht. "Waarom? Ik weet dat we ruzie hebben gehad en zo, en dat je - je James niet zo leuk vind, maar waarom probeer je m'n enige zoon, mijn enige kind te VERMOORDEN!" snikte Lily.

"Hij doet iets - de bezem beheksen of zo."
"Wat nu?"
"Laat dat maar aan mij over." zei Hermelien. Ze had zich door de mensenmassa's naar de tribune gedrongen waar Sneep stond en holde nu over de rij achter hem. Toen ze bij Sneep was hurkte ze, pakte haar toverstok en fluisterde een paar welgekozen woorden. Felblauwe vlammen schoten vanuit haar toverstok op de zoom van Sneeps gewaad.

"Brave Hermelien steekt gewoon een professor in de fik." zei Sirius grijnzend.

Het was voldoende. Hoog in de lucht was Harry plotseling weer in staat om op zijn bezem te klimmen. Harry scheerde naar de grond, maar opeens zagen de toeschouwers hem zijn hand tegen zijn mond drukken, alsof hij moest overgeven. Hij plofte op handen en knieën op het gras neer - hoestte - en er viel iets goudkleurigs in zijn hand. "Ik heb de Snaai!" riep hij.

-------------------------------------------------Bij Hagrid--------------------------------------------------------

"Het kwam door Sneep." legde Ron uit. "Hermelien en ik hebben hem gezien. Hij behekste je bezemsteel. Hij mompelde iets en staarde ja alsmaar strak aan."
"Onzin." zie Hagrid. "Waarom zou Sneep dat doen?"
"Ik ben iets te weten gekomen." zei Harry. "Met Halloween heeft hij geprobeerd langs die driekoppige hond te komen en die heeft hem gebeten. We denken dat hij wil hebben wat die hond bewaakt."
"Hoe weten jullie van Pluisje?"

"Pluisje?" vroeg Sirius lachend. "Geen betere naam?"

"Ja - hij is van mij - ik heb 'm vorig jaar in de kroeg gekocht, maar ik heb 'm aan Perkamentus geleend, als bewaker van-"
"Ja?" vroeg Harry.
"Vraag me alsjeblieft niks meer. Da's streng geheim."
"Maar Sneep probeert het te stelen."
"Jullie hebben het mis, zeg ik! Ik weet niet waarom Harry's bezem opeens zo raar deed, maar Sneep zou nooit proberen een leerling om zeep te helpen! Nou motten jullie es goed luisteren, alle drie - jullie bemoeien je met zaken die jullie niks aangaan. Vergeet die hond en wat ie bewaakt. Dat gaat alleen profesor Perkamentus en Nicolaas Flamel aan-"
"Aha!" zei Harry. "Dus er is een zekere Nicolaas Flamel bij betrokken?"

"Dus, ze zijn Sneep op het spoor." zei James.
"Dat Sev zoiets zou doen." fluisterde Lily. "Mijn arme Harry. Helemaal alleen."
"Niet helemaal, Lily. Hij heeft Ron en Hermelien die hem duidelijk geloven. Alles komt wel goed." zei Sirius.
"Hoe heet het volgende hoofdstuk? En wie leest het?" vroeg Remus.
Lily bladerde om. "De Spiegel van Neregeb. Jijzelf?" ze knikte naar Remus. Hij pakte het boek aan en schraapte zijn keel.

Het liep tegen Kerstmis. Half December werden de leerlingen 's ochtends wakker en zagen dat Zweinstein bedekt was met bijna een halve meter sneeuw..

Een saaie vakantie (COMPLEET)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu