Een saaie vakantie (COMPLEET)

15: De Spiegel van Neregeb

Harry Potter is niet van mij!! Gewoon even voor de zekerheid!

ESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESV

Iedereen wachtte vol ongeduld op het begin van de kerstvakantie. In de leerlingenkamer van Griffoendor en in de Grote Zaal brandden haardvuren, maar de tochtige gangen waren ijskoud en de ramen van de lokalen klapperden in de wind. Het ergst waren de lessen van Sneep. In de kerkers vormde hun adem witte dampwolken en ze bleven zo dicht mogelijk bij hun warme ketels.
'Ik heb echt medelijden met die arme stakkers die met Kerstmis op school moeten blijven omdat ze thuis niet gewenst zijn." zei Malfidus tijdens een Toverdrankles.

"Oh, hou toch je kop, Malfidus!" riep James. "Thuis is de enige plek waar jij gewenst bent." zei hij terug.

Het klopte dat Harry in de kerstvakantie niet terugging naar de Ligusterlaan. Hij vond het helemaal niet erg om te blijven; waarschijnlijk zou het de fijnste Kerstmis worden die hij ooit had gehad.

"Oh, Harry." zuchtte Lily. "Ik wil zo graag dat je een leuk leven hebt. Het spijt me zo erg!" James trok haar dichter bij hem en suste haar.
"Het is niet jouw schuld, Lily. Het is de schuld van Voldie-Smoldie."

"Hoi, Hagrid. Moeten we helpen?" vroeg Ron, die zijn hoofd door de takken stak.
"Nee, het lukt wel, Ron. Bedankt."
"Zou je even opzij willen gaan?" zei Malfidus' kille stem. "Probeer je wat bij te verdienen, Wemel? Je wilt zeker ook terreinknecht worden als je van school komt - dat hutje van Hagrid lijkt waarschijnlijk een paleis, vergeleken met wat e thuis gewend bent."
Ron sprong op Malfidus af, net toen Sneep de trap op kwam.
"WEMEL!"
Ron liet Malfidus' gewaad los.
"Hij werd uitgedaagd, professor Sneep." zei Hagrid. "Malfidus beledigde zijn familie."
"Dat zal best, Hagrid, maar vechten is tegen de regels. Vijf punten aftrek voor Griffoendor, Wemel en wees blij dat het niet meer is. Vooruit, doorlopen"."

"Wat een klo-"
"James! Er zijn kinderen bij!" riep Lily. James keek verward. Lily wees naar Sirius en iedereen (behalve Sirius) begonnen te lachen.

De zaal zag er schitterend uit. "Hoeveel dagen nog voor de vakantie begint?" vroeg Hagrid.
"Eentje." zei Hermelien. "En dat doet me eraan denken, Harry en Ron - we hebben nog een halfuurtje voor het middageten. Eigenlijk zouden we in de bibliotheek moeten zijn."
"Die bieb? zei Hagrid. "Op jullie laatste schooldag? Jullie zijn wel fanatiek hé?"
"O, het is geen schoolwerk." zei Harry opgewekt. "Maar sinds jij de naam Nicolaas Flamel hebt laten vallen, proberen wij erachter te komen wie dat is."
"Wat?" zei Hagrid geschokt. "Hoor es effe- ik zei toch dat jullie je d'r niet mee mogen bemoeien? 't Gaat jullie niks an wat die hond bewaakt."
"We hebben al honderden boeken doorgekeken en kunnen hem nergens vinden. Vooruit, geef eens een hint. Ik weet zeker dat ik zijn naam ergens gelezen heb."
"Ik zeg niks." zei Hagrid kortaf.
"Dan moeten we het zelf maar uitvissen." zei Ron. Ze gingen haastig naar de bibliotheek.

Hermelien had en lijst met onderwerpen en titels die ze systematisch naliep, terwijl Ron naar een willekeurige kast ging en lukraak boeken van de planken haalde. Harry slenterde naar de Verboden afdeling. Hij vroeg zich al een tijdje af of Flamel daar niet te vinden zou zijn. Helaas had je een speciaal, door een leraar ondertekend briefje nodig om een verboden boeken te mogen kijken en hij wist dat hij dat nooit zou krijgen.

"Harry, je mag daar niet komen, het niet voor niets de VERBODEN afdeling." James vond het wel komisch om te zien dat zijn zoon toch zo veel op hem leek ook al hebben ze elkaar nooit echt gekend.

Zodra het eenmaal vakantie was, hadden Ron en Harry veel te veel lol om nog vaak aan Flamel te denken. Ze hadden de slaapzaal voor zich alleen en de leerlingenkamer was veel leger dan anders, zodat ze de beste stoelen bij de haard konden nemen.
Ron leerde Harry ook Toverschaken. Dat was precies als Dreuzel schaken alleen leefden de stukken, waardoor het veel leuk op soldaten commanderen tijdens een gevecht.