Een saaie vakantie (COMPLEET)

22: Door het Luik #2

Harry Potter is niet van mij!!! Het is van J.K.Rowling. En Warner Brothers. En.. waarschijnlijk nog een paar mensen.. die ik niet ken.

ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV---ESV

Harry klom over de hond en keek door het luik. Hij zag geen bodem. Hij liet zich zakken tot hij alleen nog aan zijn vingertoppen hing, keek omhoog en zei: "Als er iets met me gebeurt, volg me dan niet. ga regelrecht naar de Uilenvleugel en stuur Hedwig naar Perkamentus. Begrepen?"
"Ja, goed." zei Ron.
"Tot zo, hoop ik.."

"Ik weet niet of ik dit stuk wel wil meelezen." mompelde Lily onzeker.
James legde zijn arm om haar schouder heen. "Komt wel goed."
"Hoe weet je dat? We weten niet of die dood gaat, of hij blijft leven en dat dit jaar gewoon een slecht jaar is, of dat het zo elk jaar zal gaan!"

Harry liet los. Kille, vochtige lucht ruiste langs zijn oren terwijl hij viel en viel en viel - POF. Met een gekke, doffe dreun landde hij op iets zachts. Zo te voelen zat hij op een soort plant.
"Alles oké!" riep hij naar het lichtplekje, dat het open luik was. "Je landt zacht, dus laat je maar vallen!"
Ron volgde direct. Hij landde naast Harry. "Wat is dat voor spul?" was het eerste wat hij zei.
"Geen idee. Een of andere plant. Waarschijnlijk groeit die hier om je val te breken. Kom maar, Hermelien!"
Ze landde aan de andere kant van Harry. Ze sprong overeind en sleepte zich moeizaam naar een vochtige muur. Dat ging zo moeizaam omdat de plant, zodra ze geland was, dunne soepele ranken om haar enkels had gewonden.

"Nee." kreunde Lily.
"Wat?" vroeg James.
Lily keek de jongens aan. "Kruidenkunde is één van mijn beste vakken, toch?" James knikte.
"Ik dacht dat alles jou beste vak was." zei Sirius.
Lily keek hem boos aan maar ging verder. "Ze zitten in duivelsstrikt."
Remus schrok. "Duivelsstrik! Daar komen ze nooit levend uit!"
James en Sirius hadden geen idee waar ze het over hadden maar maakten zich toch zorgen over de uitspraak van Remus.

"Verroer je niet!" commandeerde Hermelien. "Ik weet wat het is - Duivelsstrik!"
"O wat ben ik blij dat we weten hoe het heet! Dat is een hele troost!' snauwde Ron die zo ver mogelijk achterover leunde om te voorkomen dat de plant zich om zijn hals slingerde.
"Schiet op! Ik krijg bijna geen lucht meer!" zei Harry die de ranken om zijn borst weg probeerde te trekken.

"Hou vol, Harry! Hermelien verzint wel iets om jullie eruit te krijgen!" riep Lily.

"Duivelsstrik, Duivelsstrik.. wat zei professor Stronk ook alweer - hij houdt van donkere, vochtige omstandigheden-"
"Maak dan vuur!" zei Harry, naar lucht happend.
"Ja, natuurlijk - maar ik heb geen hout!" riep Hermelien.
"BEN JE GEK GEWORDEN?" bulderde Ron. "BEN JE EEN HEKS OF NIET?"
"O ja, natuurlijk!" Ze pakte snel haar toverstok, zwaaide ermee, mompelde iets en sproeide helder blauwe vlammen over de plant.

----------------------------------------------------------ESV---------------------------------------------------------

"Hoor je iets?" fluisterde Ron. Harry luisterde. In de verte klonk een zacht geritsel en gerinkel.
"Denk je dat het een geest is?"
"Geen idee.. het klinkt meer als vleugels."

Het wemelde van de kleine vogels, flonkerend als juwelen die door de kamer fladderden en zigzagden. aan de overkant zagen ze een zware houden deur.
"Het zijn geen vogels!" zei Harry plotseling. 'Het zijn sleutels! Gevleugelde sleutels! Ja - kijk! Bezemstelen! We moeten de sleutel van die deur vangen!'
"Maar het zijn er honderden!" Harry bekeek het slot.
"We zoeken een grote, ouderwetse sleutel - waarschijnlijk van zilver, net als de knop.

Harry was echter niet voor niets de jongste Zoeker van de eeuw. Hij zag dingen die anderen niet zagen. "Die daar! Die grote - daar - nee, die - met drie knalblauwe vleugels - de veren aan de ene kant zijn helemaal verfomfaaid."