Een saaie vakantie (COMPLEET)

19: Het verboden bos #1

Harry Potter is niet van mij!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Jammer genoeg..... :(

ESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESESVESVESV

"Ze gaan toch niet?" vroeg Sirius. Hij keek strak naar het boek.
"Wat?" vroeg Lily bezorgd. "Ze gaan toch niet wat?" Sirius negeerde haar en begon te lezen.

Hermelien zat te trillen. Hij wist niet hoe ze deze keer onder een fikse straf uit zouden kunnen komen. Ze waren op heterdaad betrapt. Hoe hadden ze zo stom kunnen zijn om de mantel te vergeten?
Dacht Harry dat ze niet nog dieper in de puree hadden kunnen zitten? Dan had hij het mis (Oh nee!).
Toen professor Anderling binnenkwam, had ze Marcel bij zich.
"Harry!" flapte hij eruit. "Ik wilde jullie waarschuwen. Ik hoorde Malfidus zegen dat hij jullie erbij wilde lappen, dat jullie een draak-"
Harry schudde zijn hoofd, om Marcel de mond te snoeren, maar professor Anerling had eht gezien. Ze leek nog meer op een vuurspuwende draak dan Norbert. "Dit had ik echt nooit van jullie gedacht. Meneer Vilder zegt dat jullie in de astronomietoren waren. Het is één uur 's nachts. Wat deden jullie daar?"

"Ik ben diep geschokt." zei professor Anderling. "Vier leerlingen uit bed op één nacht! Dat heb ik nog nooit meegemaakt!'

"Echt niet? Volgens mij word onze Minnie een beetje vergeetachtig." zei James grijnzend.

"Jullie krijgen alle drie straf. Niets geeft jullie het recht om 's nachts door de school te zwerven, vooral nu niet. Dat is levensgevaarlijk. En dit kost Griffoendor vijftig punten!"
"Vijftig?" bracht Harry moeizaam uit - dan waren ze in één klap hun voorsprong kwijt, de voorsprong die hij had behaald tijdens de laatste Zwerkbalwedstrijd.
"Vijftig punten per persoon."

"Nou, kom, kom, Minnie. Dat is wel heel overdreven." zie Sirius. "Vijftig per persoon?"

"Ik heb me nog nooit zo geschaamd voor leerlingen van Griffoendor."

ESVEVESVESVESVEVESVESVESVEVESVESVESVEVESVESVESVEVESVESVESVEVESVESVESVEV

Ongeveer een week voor het begin van de tentamens werd Harry's voornemen om zich niet meer te bemoeien met dingen die hem niet aangingen onverwacht op de proef gesteld. Toen hij op een middag terugkwam van de bibliotheek, hoorde hij een zacht gejammer in een lokaal verderop en toen hij dichterbij kwam, herkende hij de stem van Krinkel.
"Nee - nee - niet weer - alstublieft." Zo te horen werd hij bedreigd. Harry liep dichter naar de deur. "Goed dan - goed dan-" hoorde hij Krinkel snikken. Een paar tellen later kwam Krinkel naar buiten. Zijn tulband zat scheef, hij was bleek en het was alsof hij elk moment in tranen kon uitbarsten.

Harry ging terug naar de bibliotheek, waar Hermelien Ron zaten. Hij vertelde wat hij gehoord had. "Dan is het Sneep gelukt!" zei Ron. "Als hij weet hoe hij Krinkels spreuk tegen de Zwarte Kunsten kan omzeilen -"
"Je hebt altijd pluisje nog." zei Hermelien.
"Misschien weet Sneep ook wel hoe hij langs die hond kan komen." zei Ron. "Er staat hier vast wel een boek waarin je kunt opzoeken hoe je een driekoppige hond te slim af moet zijn. Wat nu, Harry?" Harry wilde antwoorden maar Hermelien was hem voor.
"We gaan naar Perkamentus. Dat hadden we direct moeten doen. Als we nog een keer iets op eigen houtje ondernemen, worden we vast van school geschopt."
"Maar wel hebben geen bewijs!" zei Harry. "En vergeet niet dat we eigenlijk niets af horen te weten van die Steen of van Pluisje. Dat is ook moeilijk uit te leggen."

"Die kinderen willen zo graag helpen." zei Lily. "Maar niemand gelooft ze. Het klinkt misschien wel ongelofelijk, maar iemand moet ze toch wel geloven?"

De volgende ochtend, tijdens het ontbijt, ontvingen Harry, Hermelien en Marcel alle drie hetzelfde briefje: Jullie straf vindt om elf uur vanavond plaats. Wacht in de hal op meneer Vilder. Prof. M. Anderling.

--------------------------------------------------------ESV-------------------------------------------------------

"Volg me." zei Vilder. "Jullie bedenken je nu wel twee keer voor jullie de regels nog een overtreden, hé? Jazeker.. hard werken en pijn zijn nog steeds de beste leermeesters. Laten we gaan en probeer er niet tussenuit te knijpen, want dan maak je het er alleen maar erger op."

In de verte zag Harry de verlichte ramen van Hagrids huisje en hoorde toen Hagrid roepen: "Ben jij dat, Vilder? Schiet es op, ik wil aan de gang."
"Je denkt zeker dat het een gezellig avondje wordt hé, met die grote pummel? Nou, vergeet het maar, jongen - jullie aan het bos in en ik denk niet dat hullie er heelhuids uit komen."
"Het bos in?" zei Malfidus en hij klonk niet zo koeltjes als normaal. "We kunnen 's nachts het bos niet in - dan lopen er allerlei beesten los - weerwolven en zo."

Remus zag bleekjes. "Alles goed, Remus? Je ziet er niet zo goed uit." zei Lily bezorgd. "Wil je wat thee?" Remus schudde zijn hoofd en sloeg het gebaar beleefd af.

"Dat is jullie probleem." zei Vilder, wiens stem haast oversloeg van pret. Hagrid kwam met grote passen aanlopen, met Muil op zijn hielen. Hij had een kruisboog in zijn hand en een koker met pijlen over zijn schouder.
"Hé hé, eindelijk. Ik wacht al een halfuur. Alles kits, Harry? Hermelien?"

"Kijk" zei Hagrid. "Zien jullie dat glanzende spul op de grond? Da's eenhoornbloed. D'r loopt een eenhoorn in 't bos die door iets of iemand ernstig verwond is. 't Is al de tweede in een week. We motten het arme beest zien te vinden."
"En als wat die eenhoorn heeft aangevallen ons nou eerst vindt?" zei Malfidus.
"Niks in dat bos zal jullie wat maken als ik of Muil erbij ben." zei Hagrid.

ESVESVESVESVESV---ESVESVESVESVESV---ESVESVESVESVESV---ESVESVESVESVESV

Jeey! Weer een hoofdstuk! Wat kan ik dit toch goed! Hahaha

HPLOVER1010