Een saaie vakantie (COMPLEET)

8: Vertrek van perron 9 3/4

"Oké, wie leest dit? Lily? Sirius?" vroeg James.
"Ik doe wel." zei Sirius. Hij pakte het boek en keek naar de naam van het hoofdstuk. "Oh, dit wordt leuk!"

Harry's laatste maand bij de Duffelingen was bepaald geen pretje, ook al was Dirk zo bang voor Harry dat hij niet met hem in één kamer wilde zijn en sloten tante Petunia en oom Herman Harry niet meer op in zijn bezemkast. Ze deden alsof Harry onzichtbaar was.
Harry bleef op zijn eigen kamer, met alleen zijn uil als gezelschap. Hij had besloten haar Hedwig te noemen, een naam die hij was tegengekomen in Geschiedenis van de Toverkunst.

"Oh geweldig," kreunde James. "Hij is een boekenwurm net zoals jij.. niet dat daar iets mis mee is." zei hij snel toen James Lily's gezicht zag. "Ik bedoel, dat ik niet van boeken houd, betekent niet dat de rest van de wereld.."
"James?" zei Remus.
James keek wanhopig op. "Ja?"
"Hou maar op."

Elke avond streepte Harry een datum af op het papiertje dat hij aan de muur had geprikt en telde hij de dagen af tot 1 september.
Op de laatste dag van augustus besloot hij dat hij nu echt met zijn oom en tante moest praten over hoe hij de volgende das op het station in Londen moest komen.

"Succes, Harry." Lily kruiste haar vingers en hield gespannen haar adem in.

"Eh - oom Herman?" Oom Herman gromde, als teken dat hij luisterde. "Eh - ik moet morgen op het station in Londen zijn om - om de trein te nemen naar Zweinstein." Oom Herman gromde opnieuw. "Zou u me een lift kunnen geven?"
Grom. Harry ging er maar van uit dat dat ja betekende.
"Rare manier om naar een toverschool te gaan. Hebben alle vliegende tapijten een lekke band of zo?"

"Oh ha ha." zei Lily sarcastisch.

"Waar is die school trouwens?"
"Weet ik niet," zei Harry, die dat nu voor het eerst besefte. Hij haalde het kaartje uit zijn zak. "Ik moet om 11 uur de trein nemen van perron 9 3/4."
"9 3/4? Praat geen onzin. Dat bestaat niet."
"Het staat op mijn kaartje."
"Stapel," zei oom Herman. "Stapelkrankjorem, allemaal. Goed, we brengen je wel naar het station. Het is dat we morgen sowieso naar Londen moeten."
"Waarom gaan jullie naar Londen?" vroeg Harry om de sfeer vriendelijk te houden.
"We gaan met Dirk naar het ziekenhuis. Die verdomde staart moet eraf."

De tieners barstten in lachen uit. "Die - staart - zit - er - nog - steeds - aan!" lachte Sirius. Sirius lag rollend op de vloer en James deed gezellig mee.

Harry werd de volgende ochtend om vijf uur wakker, te opgewonden om nog te kunnen slapen. Hij controleerde zijn lijstje van Zweinstein voor de zoveelste keer, keek of Hedwig veilig in haar kooi zat en ijsbeerde ongeduldig tot de Duffelingen opstonden.

Om halfelf waren ze er. Oom Herman smeet Harry's hutkoffer op een karretje en reed het station binnen. Dat vond Harry ongewoon vriendelijk, tot oom Herman met een hatelijk grijns bij de perrons bleef staan.
"Daar zijn we dan, jongen. Perron 9 - perron 10. Jouw perron zou er tussenin moeten zitten, maar volgens mij is het nog niet gebouwd."

"Je moet er ook doorheen, suffe Duffeling." zei James. Lily zuchtte.
"Maar dat weet Harry toch niet. Dat wist ik ook niet. We liepen wat stom rond totdat we professor Perkamentus bij de muur zagen staan en luisterde naar wat hij zei dat we moesten doen."

"Nou, veel plezier op school." zei oom Herman met een grijns.
Wat nu? Een hoop mensen keken hem verwonderd aan, omdat hij Hedwig bij zich had. Hij zou het aan iemand moeten vragen.
Hij liep naar een passerende conducteur, maar durfde niet naar perron 9 3/4 te vragen. De conducteur had nog nooit van Zweinstein gehoord en toen bleek dat Harry niet eens wist in welk deel van het land zich dat bevond, werd hij kwaad, alsof Harry hem in de maling nam.