Bound By Faith (one direction vampire)

A twist of faith

Liams pov

De hele dag zijn we in dat vervloekte kasteel geweest. Na de rondleiding wilde Louis picknicken in de kasteeltuin. Jasmin was gespannen, maar elke keer als Harry haar vast pakte leek ze een beetje te ontspannen. Ik voelde haar pijn, de trauma's die ze hier opgelopen heeft zal ze nooit kunnen vergeten, we hebben allebei verschrikkelijke dingen meegemaakt op deze plek. Maar het is goed dat we terug gekomen zijn, we moeten allebei inzien dat deze plek alleen maar een slechte herinnering is en geen bedreiging meer vormt. Zelfs als Zayn terug zou komen voor wraak, ik dood hem op de zelfde manier als ik al die jaren geleden gedaan heb, op een mannier dat het jaren duurt voordat die terug komt.

Ik lig in de lege stal te slapen als ik de schreeuw hoor en nog geen seconden erna de volgende. Het was Jasmin en de schreeuw hield een zware emotie, een emotie van pijn en dodend verdriet. Snel ga ik rechtop zitten en wacht of ik nog iets hoor. De schreeuw lijkt niet uit het kasteel te komen, meer vanaf het dorp, het bos misschien? Na een kwartier rechtop gezeten te hebben ga ik weer liggen, er is niks wat ik nu kan doen.
De volgende ochtend word ik wakker van de zon die in m'n ogen schijnt. Een snikkend geluid bereikt mijn oren en ik kijk op. Jasmin zit in elkaar gedoken voor de stal van haar favoriete paard. "Jasmin?" Vraag ik zacht. Ze huilt alleen maar harder en ik loop snel naar d'r toe om haar te kunnen knuffelen. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik zacht en Jasmin lijkt moeilijk adem te kunnen halen. "Hij is een monster! EEN MONSTER!" Schreeuwt ze boven haar gesnik uit. Ik wil iets vragen maar ze onderbreekt me nog voordat ik begin. "Ze hingen daar alle drie." Begint ze zacht. Met een gepeinsde blik staart ze voor zich uit. "Hij heeft niet eens m'n zusje gespaard... Ze was 7, dat is geen leeftijd om te sterven." Zegt ze langzaam. Haat en pijn in haar woorden te horen. Woeden neemt mijn lichaam over en alles wat ik kan zien is rood. "Zadel de paarden en pak eten in, zorg dat we vanavond kunnen vertrekken, ik haal je hier weg." Zeg ik vastberaden en sta op. Als ik op Jasmin neer kijk knikt ze alleen maar. Ik loop de stal uit en ga t bos in om te halen wat ik nodig heb om een einde te maken aan Zayn Malik.
De zon is een paar uur geleden onder gegaan. Ik ben in de kamer van het monster wat ik mijn koning noem, wachtend tot die terug komt van zijn studie. Ik word alert zodra de deur open klikt. Hij komt niks vermoedend naar binnen lopen en doet zijn jas uit. Als hij deze op het bed wil gooien neem ik mijn kans. Ik bijt in m'n pols, hard genoeg zodat er flink wat bloed uit komt. Zayn hoort me en draait zich nu om, hij wil wat zeggen maar krijgt er de kans niet voor omdat ik snel handel en mijn tanden diep in zijn nek begraaf. Z'n hele lichaam spant zich aan en hij grijpt naar m'n arm. Als hij wil schreeuwen duw ik m'n bloedende pols tegen zijn mond. Mijn bloed loopt zijn keel in terwijl zijn bloed mijn honger stilt. Als ik voel dat zijn hartslag gestopt in trek ik mijn tanden uit zijn nek en m'n pols van zijn mond. Ik laat z'n lichaam op de grond vallen en ga naast het zitten. Een paar minuten, zo lang zal het duren totdat hij wakker word als een vampier. Z'n ogen schieten eerder open dan verwacht. Ik ga boven op hem zitten en kijk in zijn woeste, nu rode ogen. "Dit is voor Jasmin." Zeg ik voordat ik de houten dolk uit mijn jas haal en deze recht door het hart van mijn monster koning dwing.

"Liam alles oké?" Jasmin haar stem haalt me uit m'n dagdroom. Ja ik heb Zayn Malik vermoord, op de enige manier die hem minimaal 20 jaar dood houd. Hoe sterker de spreuk hoe korter de tijd totdat zijn lichaam zich hersteld heeft. "Ja, gewoon aan het denken." Zeg ik met een glimlach.

Het is al donker als we weer in ons vakantie huisje komen. Jasmin slaapt in Harry zijn armen terwijl hij d'r naar binnen draagt. Ik glimlach, maar deze glimlach verdwijnt als een donker gevoel me bekruipt. Ik begin om meteen te kijken om misschien de bron van m'n angst te kunnen vinden, maar er is nikste zien. "Er hangt bloed in de lucht." Zeg ik zacht tegen mezelf. Meteen daarna loop ik naar binnen en sluit de deur achter me af.
Louis en ik drinken nog een biertje voordat we gaan slapen, maar mijn slaap duurt niet lang. Ik word wakker gemaakt door krijs die ik maar al te goed herken. Snel spring ik op en gooi een t shirt en broek aan, m'n schoenen trek ik onder het rennen aan. Het huis uit waarvan de deur open staat en de trappen omhoog. Als ik boven aan de trappen sta hoor ik de krijs opnieuw. Dit keer duidelijker. "HARRY NEE! STOP ASJEBLIEFT!" Jasmin, het is Jasmin. Ik sprint in de richting van het geschreeuw en kom uit bij een groot open veld met een grote oud uitziende boom. Het beeld waar ik mee verwelkomt word zorgt ervoor dat ik door m'n knieën zak. Harry of beter gezegd Harry zijn lichaam licht in het gras onder de boom. Bloed overal om hem heen, z'n ogen open en dood. Jasmin licht een paar meter verder een houten staak in haar borst kast, haar ogen open en dood. Het laatste wat ik zie, een gedaante wat boven haar lichaam staat, bloed op zijn handen, zwarte haren, ogen woest. Hij kijkt me aan met een zieke lach op zijn gezicht. "Ik wist wel dat je zou komen Liam." Zayn.. Hij houd een pistool in mijn richting en schiet. Mijn lichaam valt naar achter door de kogel, hij is van hout. M'n schouder, hij heeft m'n schouder geraakt. Ik probeer op te staan, maar m'n lichaam werkt niet mee, te erg in shock van wat ik net gezien heb. Zayn, hij staat nu boven me, een tweede kogel, geschoten in m'n been. "Eens kijken hoe lang het duurt voordat jij weer wakker word." Zegt hij, een gekte te horen in zijn stem. Hij wisselt het pistool in voor een houten dolk. Die dolk ik herken die dolk. Het lijkt er op die hij z'n wraak zal krijgen. Hij is geen opgever, dat moet ik hem meegeven. Zayn gaat door zijn knieën en haalt de hand met de dolk omhoog, klaar om me uit m'n leiden te halen. Ik sluit m'n ogen en wacht op de pijn die me te wachten staat, maar hij komt niet. Als ik na 10 seconden nog steeds geen pijn voel open ik m'n ogen. Zayn hangt niet meer boven me, ik ga snel rechtop zitten en zie een fragiel uitziende jongen voor me staan, zijn rug naar me toe. Zayn daarin tegen ligt een paar meter verder op de grond. "Niall! Wat doe je?!" Schreeuwt Zayn als hij geschrokken op kijkt naar de kleine jongen, alle woeden lijkt uit zijn ogen verdwenen te zijn en verplaatst te zijn door angst en wanhoop? "Zayn je bent een monster, ze had gelijk?" Zegt de jongen die dus Niall heet zacht, verdriet niet te missen in zijn toon. "Niall, baby, asjeblieft luister. Ik..." Begint Zayn maar hij krijgt de kans niet om zijn zin af te maken. Met niks meer dan een beweging van Niall zijn hand vliegt Zayn door de lucht om een paar meter verder met een klap neer te komen. Niall verspilt deze kans niet en draait zich snel om naar mij. Hij hurkt bij me neer. "Geen zorgen alles komt goed." Zegt hij zacht met tranen in zijn ogen. Ik zie nu pas hoe prachtig deze fragiele jongen is die m'n leven gered heeft. Hij begint een spreuk te mompelen en terwijl hij dit doet leg ik mijn hand op zijn wang en streel het zacht. "Je bent prachtig." Zeg ik zacht voordat ik mezelf tegen kan houden. Niall kijkt me recht in m'n ogen aan en meteen daarna zie ik een fel licht en dan niks meer.

Niks. Ik voel niks. Ben ik dood? Wacht nee, Niall, Niall hij heeft me gered, ik kan niet dood zijn. Open je ogen Liam, kom op open ze. Langzaam gaan mijn ogen open. Ik schiet op en verken mijn omgeving. Een slaapkamer, gemaakt van hout, grote deuren gemaakt van glas. Een uitzicht op een prachtig bos. Ik ben in de bergen. Ik hoor een geritsel naast me en m'n blik schiet er naartoe. Naast me in het bed ligt een ander lichaam, een veel kleiner lichaam. Ik trek de dekens iets omlaag om de mooiste jongen die ik ooit gezien heb eronder uit te halen. Ik weet niet wat bezielde, maar ik tilde mijn hand op en legde hem zachtjes op Niall zijn bloten schouder. Mijn hand gaat langzaam omlaag naar zijn zei, daar stopte het en een dierlijke grom was in mijn keel te horen. Mijn vampier werd wakker, hij wilde Niall claimen, maar waarom? Dat wil een vampier alleen als het zijn zielsverwant is. Ondanks mijn gedachten draai ik Niall op zijn rug en klim tussen zijn benen in boven op hem. Zachtjes begin ik zijn nek te kussen en op sommige plekken een beetje te bijten. Zonder de huid te breken, ik wil Niall geen pijn doen, dat is het laatste wat ik nu wil doen. Niall wordt wakker van deze actie en ik verwacht dat die me van hem af probeert te duwen. Maar in tegendeel, Niall pakt m'n schouders vast en kreunt als ik zijn nek nog een keer zachtjes bijt. "Van mij." Zeg ik zacht en Niall kreunt nog eens. "Liam" zegt hij en ik stop zodat ik hem aan kan kijken. "Voel je het?" Vraagt hij met wanhopige ogen. "Voel ik wat?" Vraag ik verward. "Voel je dat ik je zielsverwant ben?" Vraagt Niall angstig. Ik schrik van zijn vraag en kruip snel van hem af, Niall kijkt nu bedroeft en het maakt me boos om hem zo te zien. "Hoe kan het? Ik had je moeten voelen zodra je geboren was." Zeg ik en Niall kijkt me blij aan. "Dus je voelt het?!" Zegt hij hoopvol. "Ja.. Maar hoe?" Vraag ik opnieuw. "Ik ben een heks Liam, vampieren voelen hun zielsverwanten als ze geboren zijn, maar alleen als het mensen zijn, als het heksen of andere vampieren zijn dan pas als ze 20 worden." Legt Niall uit. Ik kijk hem verbaast aan en wil een vraag stellen, maar Niall is me voor. "Ik was 16 toen Zayn een sterke spreuk op me liet zetten zodat m'n zielsverwant me nooit zou kunnen vinden. Ik kwam er een week geleden achter dat ik deze spreuk droeg, toen ik het wist heb ik hem meteen ongedaan gemaakt. Zodra die opgeheven was voelde ik een immense pijn, ik wist dat er iets met jou was, dus ik teleporteerde naar m'n zielsverwant toe en vond jou. Gewond in dat veld, met Zayn klaar om je te vermoorden." Niall is aan huilen aan het eind van zijn uitleg. Ik voel mijn ogen zelf ook waterig worden. Snel pak ik Niall in m'n armen en knuffel hem stevig. Niall breekt na een tijdje los van onze omhelzing en kijkt me aan met grote gelukkige maar trieste ogen. Met zijn vingertoppen raakt hij mijn wang aan en ik neem dit als een teken. Zonder enige aarzeling druk ik mijn lippen op de zijne en trek zijn hele lichaam tegen dat van mij.
Ik heb pijn door de dood van mijn oudste en beste vriendin, de pijn die zij gevoeld heeft vlak voordat ze dood ging maakt me woedend, maar Niall, mijn zielsverwant die ik nu in mijn armen hou geeft mijn geest rust en maakt het makkelijker om met de pijn van m'n verlies om te gaan.

The End.

-KJG