Bound By Faith (one direction vampire)

Chapter 22

Ik laat mijn ogen omhoog dwalen naar die tak die nu afgebroken is. Daar hingen ze alle 3 op een rij. Het beeld komt terug voor mijn ogen en tranen vullen mijn ogen. Mijn benen geven het op van onder me en ik val met mijn knieën in het gras en mijn gezicht in mijn handen, tranen over mijn wangen.

Jasmins pov

Hoe kon hij me dit aan doen? Het eenige waardoor ik hoop had nam die van me af, hij liet ze hier liggen zonder een 2e blik.

Ik ren terug naar het kasteel na dat ik de hele middag met Liam heb doorgebracht. Ik voel me gelukkig iets beter dan vanochtend, maar de kleine glimlach die ik draag verdwijnt meteen als ik de de slaapkamer deur openmaak en hij zit op het bed. Mijn ogen hou ik op de grond als ik de deur zachtjes dicht maak en langs hem af wil lopen naar de badkamer. 'Jasmina.' Hoor ik van achter me en ik verstijf meteen. Ik voel de warmte van zijn lichaam achter me en ik durf me niet te bewegen. 'Ik heb een voortstel.' Zegt hij in een lage toon. Ik vertrouw mijn stem niet dus ik knik alleen. 'Ik laat je je familie zien als..' Hij stopt met praten en ik draai me naar hem om, hij heeft nu mijn volle aandacht en aan de grijns die op zijn gezicht verschijnt weet hij het ook. 'Ik laat je je familie zien als je je gwild aan mij geeft voor een avond.' Hij zegt het zacht en zonder emotie. Mijn ogen worden groot en ze vullen zich met tranen, maar ik laat ze niet vallen. Mijn ogen gaan naar de grond en ik durf voor de eerste keer mijn mond te openen. 'Wanneer?' Zeg ik heel zacht. 'Je moet iets harder praten liefste.' Zegt hij in een sadistische toon, hij weet dat ik hieronder lijd en hij wil het erger voor me maken. 'Wanneer moet ik mezelf aan je geven?' Vraag ik iets harder maar nog steeds te zacht voor iemand behalve hij en ik om het te horen. Ik voel 2 vingers die zachtjes onder mijn kin geplaatst worden en dan mijn gezicht een beetje omhoog tilt, ik kan nu niet anders dan hem aankijken, de grijns overduidelijk op zijn gezicht. 'Nu.' Antwoord hij zacht en hij stapt naar achter totdat die op het bed kan gaan zitten. Mijn ogen worden groot en het is moeilijk om mijn ademhaling in bedwang te houden. Hij gebaart dat ik voor hem moet komen staan dus ik loop langzaam naar toe en stop op ongeveer een halve meter afstand. Hij pakt mijn pols en trekt me naar voren totdat ik tussen zijn benen sta. Heel voorzichtig begint hij de strik achter op mijn jurk los te maken. Zodra die los is kan ik mijn ademhaling nog maar moeilijk controleren en er zijn ondertussen al een paar tranen ontsnapt. 'Z-z-zayn?' Vraag ik heel zacht. Hij kijkt op naar me op en zijn gezichtsuitdrukking verzacht als hij ziet in wat voor een staat ik ben. 'Ja liefste.' Zegt hij zacht. 'Kun je asjeblieft zacht zijn?' Vraag ik heel zacht en nog een traan loopt over mijn wang. 'Ik zal het proberen.' Zegt hij en ik knik. Als mijn jurk eindelijk los is valt hij op de grond rond mijn voeten. Ik sta nu bijna helemaal naakt en hij laat zijn handen vrij over mijn lichaam dwalen en het eenige wat ik kan doen is stil zijn en meewerken.

-KJG