Bound By Faith (one direction vampire)

Chapter 11

Heyyy, beetje n filler, maar wel belangrijk om tot de volgende hoofdstukken te komen!

Als we eindelijk aagekomen zijn geef ik de chaufeur zijn geld en stap dan uit. Met mijn koffer in mijn hand loop ik het grote kampus gebouw binnen, door het tijdsverschil is het hier middag. Zodra ik binnen kom zie ik op een paar banken een groepje jongeren zitten en daartussen zit precies de persoon die ik zoek. Alsof hij het aanvoelde kijkt hij mijn richting op en onze ogen vinden elkaar. Ik kijk nu in de fel blauwe ogen van Louis Tomlinson.                                  

Jasmins pov

Een vriendelijke glimlach komt op zijn gezicht en ik glimlach een beetje terug. Voor ik het weet is hij op aan het staan en komt mijn kant op. Ik kijk om me heen om te zien of hij wel echt naar mij toe komt. De glimlach is nog steeds op zijn gezicht zichtbaar. 'Hey. Ik ben Louis en jij bent nieuw dus laat me je helpen.' Zegt hij op een blije toon en ik moet er bijna van lachen. 'Hey, Ik ben jasmin en inderdaad nieuw.' Zeg ik en Louis' ogen worden groot. 'Je komt van Engeland! Niks zeggen laat me raden, uhmmm.' Hij Tikt tegen zijn kin aan als een denkend gebaar. 'Aan je accent te horen denk ik Wales.' Zegt hij en het lijkt opeens heel warm te worden om me heen. Ik woon al jaren niet meer in wales en sinds 'alles'ben ik er ook niet meer geweest, maar ik wist niet dat ik nog steeds zo'n accent had. Even denk ik terug aan de tijd dat ik mijn mijn familie in wales woonde, maar ik schiet weer wakker als Zayn zijn gezicht voor mijn ogen komt. Ik kijk terug op naar Louis die me bezorgd aankijkt. 'Heb ik iets verkeerds gezegt?' Vraagt hij langzaam en ik schud mijn hoofd snel. 'Nee totaal niet gewoon even in gedachten.' Zeg ik snel. 'Maar ja ik ben van Wales.' Zeg ik en glimlach als Louis zijn lach breed op zijn gezicht komt te staan. 'En jij dan? Ik kan aan je horen dat je niet uit Amerika komt?' Ik moet het onderwerp van Engeland erin houden. 'Raad maar.' Zegt hij als een klein kind, ik kijk hem aan en hij heeft nu een speelerige grijns op zijn gezicht. Met zijn armen over elkaar gevouwen voor zijn borst kijkt hij op me neer. Ik doe alsof ik denk, aangezien ik precies weet waar hij vandaan komt. 'Je moet weten ik ben een pro als het gaat om het herkennen van accenten.' Zeg ik en Louis'grijns wordt groter. 'Oké dan, geef me maar een stad dan, waar kom ik vandaan?' Zegt hij blij. 'Ik denk uhm. Holmes Chaptel.' Zeg ik en Louis zijn ogen worden groot. 'Omg je bent hier echt goed in!' Roept hij, ik lach een beetje. Louis zijn ogen landen nu op de koffer die ik nog steeds naast me heb staan. 'Weet je al wat voor kamer je hebt?' Vraagt hij dan. Ik knik en Louis kijkt me vraagend aan. 'Ik heb een 1 appartement kamer.' Lees ik op van het blaadje wat toenet nog in mijn broekzak zat. Louis zijn mond valt open en hij kijkt me met grote ogen aan. 'Die dingen kosten een fortuin!' Schreeuwd hij. Ik heb door alle jaren heen altijd goedkope huizen gehad en eten en onzin zoals ziekte koste verzekringen heb ik niet nodig dus ik heb extreem veel geld wat ik niet gebruik. Het staan allemaal versprijd over verschillende bank rekeningen die allemaal onder een andere naam staan, als ik alles op een bank rekening zou zetten zouden er extreem veel nullen achter elkaar staan. Louis kijkt me nog steeds met open mond aan. 'Ik ben al een tijdje aan het sparen.' Zeg ik snel. Louis lijkt het te begrijpen en knikt. 'Wie is je kamergenoot?' Vraagt hij dan. 'Heb ik niet.' Zeg ik en Louis lijkt een aanval te hebben, Hij begint te hoesten en ik weet niet wat ik moet doen. 'Je wat!?' Roept hij. 'Ik snap het niet waarom is dat zo speciaal?' Vraag ik en kijk Louis aan die nu weer normaal ademt. 'Ben je zo'n rich white kid ofzo?' Vraagt hij en mijn wenkbrouwen klitten bij elkaar en hij begint dan te lachen, ik praat pas 10 minuten met deze jongen en ik snap hem nu al niet meer. 'Kom maar dan halen we je sleutel en dan help ik je met zoeken naar je kamer zoeken.' Zegt hij en ik knik met een kleine glimlach.

Na even trappen gelopen te hebben waren we eindelijk op de verdieping waar mijn kamer is, hij is op de 1 na hoogste verdieping. Mijn kamer is helemaal aan het eind van de gang. 'Dit is hem.' zeg ik als ik naar het nummer op de deur kijk. Ik steek de sleutel in het slot en de deur gaat open na dat ik er met mijn schouder tegen geduuwd heb. Louis lacht als ik door de deur naar binnen val. Als ik de grond bijna raak voel ik 2 handen me rond mijn zij vastpakken en zo snel als ik viel sta ik weer rechtop, maar nu tegen Louis aan. 'Dat zag er extreem grappig uit.' Zegt hij nog steeds een beetje lachend. 'Die deur moet ik dus maken.' Mompel ik en loop verder naar binnen. het valt een beetje tegen dat ik voor zoveel geld zo'n klein ding krijg. Het is nog kleiner dan de helft van mijn appartement thuis. Ik kijk terug om naar Louis die er duidelijk heel anders over denkt. Zijn mond hangt open en zijn ogen puilen bijna uit. 'Dit is geweldig.' Zegt hij zacht. Ik lach zacht en leg mijn koffer op het bed. Het bed staat in de rechter hoek van de kamer. Aan de linkerkant naast de deur staat een bankje met een tv. Naast de bank is een deur die waarschijnlijk naar het keukentje lijd. Naast het bed bij het voeteneind is nog een deur ik open hem en hoor Louis zijn hand voor zijn mond slaan. 'JE HEBT EEN EIGEN BADKAMER! EEN F*CKING EIGEN BADKAMER!' Schreeuwd hij en voor heel even blijft een piep in mijn oor hangen. 'Ik kom dus vanaf nu bij jou douchen.' Zegt hij en ik lach, maar als ik hem aankijk kijkt hij bloed serieus. 'Omg je bent serieus.' Zeg ik en hij knikt. Louis zijn telefoon gaat dan af en hij pakt hem uit zijn broekzak. 'Ik neem deze even op.' Zegt hij en wijst naar zijn telefoon, ik knik en loop terug naar de koffer op het bed. 'Hey man. Ja tuurlijk. Serieus?. Dat is echt stoer. Oké ik ben onderweg.' Hoor ik Louis in de telefoon zeggen. 'Ik moet nu gaan, maar ik zie je straks of morgen oké?' Zegt hij en kijkt naar me vanuit de deur openening. 'Ja tuurlijk.' Zeg ik en glimlach. 'Hier geef me je telefoon.' Zegt hij en ik pak mijn telefoon en ga naar contacten, denk er aan dat ik mijn achtergrond moet veranderen want dat is een foto van Harry. Ik geef Louis de telefoon en hij zet zijn nummer erin en geeft hem dan terug. 'Laat het weten als je vanavond of morgen niks te doen hebt ofzo dan stel ik je aan de jongens voor.' Zegt hij en draait zich dan om. 'Doei Jasmin.' Zegt hij en loopt naar buiten de gang op. Ik loop naar de deur en kijk hoe hij rustig loopt. 'Later Lou.' Zeg ik en Ik zie Louis verstijven voor een paar seconden en dan doorlopen terwijl hij met zijn hand door zijn haar gaat. Ik loop mijn kamer weer binnen en ga op het bed zitten. 'Lou.' Zeg ik zacht tegen mezelf en zucht dan. Dat is hoe Harry hem altijd noemde. Ik moet hem steeds meer aan Harry laten denken, zodat hij me over hem verteld op een gegeven moment. M'n plan is om bevriend te worden met Louis zodat als hij naar Harry toe gaat met zijn 18e verjaardig hij me meeneemt als een vriend. Ik moet harry op een of andere mannier ontmoeten en dit is hoe ik het ga doen.

Ik ga op mijn rug liggen en kijk op mijn horloge, het is nu avond in Engeland en ik heb last van een vreselijke jatleg. (idk hoe je t schrijft) Ik sluit even m'n ogen en ik merk pas dat ik in slaap gevallen was als ik wakker word van een stekend gevoel op mijn buik. Ik ga rechtop zitten en leg mijn hand op mijn buik. Als ik hem er weer af haal zit hij vol met bloed. Ik kijk naar mijn buik en er zitten allemaal verse sneeen op. de tranen rollen over mijn wangen. Niet door de sneeen, maar door de pijn waar Harry doorheen moet gaan. 'Hou nog even vol Harry, over een paar maanden kan ik je helpen.' Fluister ik en ga weer liggen terwijl ik mijn buik vast hou waar nog steeds nieuwe sneeen gemaakt worden.

-Vote?
-Comment?

-KJG