Bound By Faith (one direction vampire)

Chapter 2

'Holmes Chapel, Cheshire' leest het bord. Hoe langer ik blijf rijden hoe sterker het blije gevoel vanbinnen wordt. Ik stop voor een huis en mijn lichaam zet zich onzichtbaar, zonder verder na te denken loop ik het huis in, de trap op tot ik voor een kamer sta met de deur op een kier. Door de kier kan ik perfect naar binnen kijken. En daar in de armen van een wild vreemde vrouw ligt de mooiste baby die ik ooit gezien heb en op dat moment wist ik dat ik mijn zielverband gevonden had.

Jasmin pov

Zonder tijdsbesef kijk ik naar de baby die onderhand begonnen is met huilen. De vrouw kijkt met een liefdevolle glimlach neer op het kindje. Ik kan niet anders dan glimlachen en ik voel een traan over mijn wang rollen. Rustig loop ik de kamer in om beter te kunnen kijken, zodra ik binnen sta wordt de deur achter me dicht gemaakt. De mensen in deze kamer kunnen me niet zien, maar als ze tegen me aan lopen voelen ze me wel dus ik moet uitkijken. De baby is nog steeds aan het huilen en ik kijk van een afstandje hoe de vrouw hem stil probeert te krijgen. Als het kindje zijn hoofd draait krijg ik een perfect beeld van zijn gezichtje. Ik kijk in zijn oogjes en om een of andere reden kijkt hij terug en stopt met huilen. De glimlach op mijn gezicht wordt nog groter en een 2e traan rolt over mijn wang. De stem van de vrouw haalt me uit m'n trans en ik kijk haar nu aan. 'Hoe zullen we hem noemen?' Vraagt ze en kijkt naar de man die naast haar staat. Hij blijft stil en kijkt de vrouw met een denkend gezicht aan. 'Harry.' Zeg ik zacht, ik weet niet waarom maar die naam kwam in me op en ik kon niet anders dan het zeggen. 'Harry.' Zegt de vrouw blij en kijkt terug naar de baby. 'Harry Edward Styles.' Zegt ze en knuffelt te baby.

Ik kijk hoe ze de baby in een wiegje leggen in een kamer naast die van hun. Ik wacht op de gang totdat ze weer naar buiten komen. Zodra ze naar buiten komen gaan ze naar de woonkamer en ik hoor ze nog wat praten. Ik loop de kamer van Harry in en zet mijn lichaam van onzichtbaar af. Hij ligt in een wiegje in de hoek van de kamer onder het raam. Langzaam loop ik ernaar toe en ik geniet van het geluid van zijn zwakke ademhaling. Ik ga naast de wieg staat en kijk naar de baby die ligt te slapen. Met mijn duim ga ik heel voorzichtig over zijn wangetje en ik schrik als hij met zijn hele handje mijn vinger vastpakt. De glimlach is opnieuw niet te onderdrukken en ik buig naar voren om Harry een klein kusje op zijn voorhoofdje te geven. Als ik terug trek zie ik dat Harry zijn oogjes open zijn, hij kijkt me aan met grote groene ogen. 'Hey kleintje.' Zeg ik en Harry lacht, het is het schattigste geluid wat ik ooit gehoord heb en ik lach ook maar het wordt vermengt met een snik. de tranen komen nu volop. Zo lang heb ik gewacht op het moment dat hij zou komen en nu is hij d'r. Langzaam loop ik naar achter richting de deur. 'Tot over een paar jaar Harry.' Zeg ik zacht en maak dan de deur dicht. Mijn lichaam gaat weer onzichtbaar zodra ik de trap af loop naar beneden waar harry zijn ouders zitten. Ik loop de woon kamer in waar ze tv aan het kijken zijn. Ik kijk even naar ze, maar ik word snel onderbroken als er flitsen voor mijn ogen komen, ik val naar achter tegen de muur en moet mijn best doen om niet te schreeuwen. Ik stoot een tafeltje om in mijn val en de vader van Harry draait mijn kant op. Hij staat op maar verder kan ik niks zien omdat de flitsen terug komen. het licht brand ondraagelijk in mijn ogen. Na elke flits komt een beeld. Na de 3e flits worden ze duidelijk. Ik zie een jongen lopen door een gang, het is een open en lichte gang. Achter de jongen komt een groepje. Zodra ze langs komen duwen ze hem tegen de muur en trappen hem in z'n buik. De 5 flits komt en ik hoor nu jongens lachen, maar het is niet duidelijk, alsof ze in een grot staan, alles galmt door mijn hoofd en het doet heel veel pijn. De 7e komt en meteen daarna zie ik die zelfde jongen weer met een bebloed gezicht, Ik kan het niet goed zien door de bruine krullen die in zijn gezicht hangen. Maar zodra hij opkijkt komen mijn tranen opnieuw maar niet door blijheid. Het zijn die zelfde groene ogen, maar vol met verdriet en pijn. De 8e flits komt en dan wordt alles weer normaal, mijn zicht komt terug en ik kan nu zien dat harry zijn vader het tafeltje heeft rechtgezet. 'Hoe kon dat?' Vroeg zijn moeder. 'Zal wel een muis geweest zijn ofzo.' Zegt Harry zijn vader. Ik sta snel op en loop het huis uit. Ik ren het pad van de voortuin af en stap op mijn motor. het is heel laat dus ik hou me niet aan de snelheid. Met een veel te hoge snelheid schreur ik over de autobaan, iets wat natuurlijk niet zo slim is want nog geen 10 minuten later hoor ik sirenes achter me. Voor een seconden denk ik erover om gewoon nog meer gas te geven maar dan rij ik toch naar de kant. de politie auto stopt achter me en er stappen meteen 2 mannen uit. 'Meneer?' Roept een van de mannen. Ik zet mijn motor af en stap af, ik doe mijn helm af en kijk de agenten die nu voor me staan aan. 'Mijn excuses mevrouw.' Zegt een van de 2 agenten. Ik lach een beetje en kijk dan naar de andere agent, hij is duidelijk veel jonger en als ik niet net de liefde van mijn leven gevonden zou hebben zou ik hem aantrekkelijk vinden. 'Kan ik u helpen?' Vraag ik op een aardige toon.'Mevrouw had u door dat u 50km boven de toegestaande sneheid reed?' Vraagt de oudere agent. Ik zucht en knik dan 'Ja meneer.' Zeg ik en kijk hem recht aan. Hier heb ik nu dus echt geen zin in, ik bedoel kom op er is niemand op de weg. 'het spijt me mevrouw maar ik moet u hier een oete voor geven.' Zegt de oudere agent. Ik zucht nog een keer en ik dan weer naar de andere agent, met smeekende ogen kijk ik hem aan en zodra hij zucht zie ik dat ik gewonnen heb. 'Kunnen we het niet gewoon door de vingers zien, ik bedoel het is niet zo dat er iemand op de weg is die ze aan had kunnen rijden.' zegt de jongere agent en hij kijkt naar zijn partner. de oudere agent kijkt hem aan alof hij gek is en dan weer naar mij. Zodra hij iets wil zeggen komen er 2 auto's langs die letterlijk associaal hard rijden en ik hoor ze nog steeds schreeuwen. 'Oke mevrouw u komt er dit keer mee weg.' Zegt hij en ze rennen allebij naar de auto. En zodra ze zitten zetten ze zwaailicht aan en gaan achter de andere aan. Ik zet mijn helm weer op en stap terug op mijn motor.

4 Jaar later:

Ik zit in Harry zijn kamer te wachten totdat zijn moeder hem wakker komt maken voor zijn 1e dag op school. 4 jaar lang ben ik bijna elk moment van elke dag bij hem geweest zonder dat die het wist. na de beelden die ik gezien heb durf ik hem niet meer alleen te laten. Ik ga alleen 's nachts weg als ik moet drinken. Harry is tot nu toe een heel vrolijk en lief kind, altijd goeie zin en ik heb hem bijna nooit zien huilen, iets waar ik heel blij om ben want als die huilt breekt het mijn hard. Ik word uit mijn gedachten gehaald door de deur die langzaam open gemaakt word. Ik kijk op en zie Anne binnenkomen, ze gaat op de rand van Harry's bed zitten, voorzichtig maakt ze hem wakker en zodra die wakker is staat ze op en loopt naar de badkamer. Harry gaat rechtop zitten en kijkt naar het kastje waar zijn moeder normaal zijn kleren heeft liggen, maar dit keer niet. Ik sta op en loop naar de kast. Ik pak er en paar leuke simpele kleren uit voor Harry en leg ze naast het kastje. Harry zijn ogen dwalen er naartoe en hij glimlacht breed zodra hij de kleren ziet. Hij springt op van zijn bed en zijn kleine beentjes rennen naar de kleren, hij pakt ze en rent achter zijn moeder aan de badkamer in. 10 minuten later komen ze samen weer naar buiten, dit keer is Harry helemaal aangekleed en zijn haren zijn getemd. Hij rent de trappen blij naar beneden, meteen door naar de woonkamer waar hij met 2 handen de afstandsbediening oppakt. 'Harry Geen tv je moet naar school vandaag!' roept zijn moeder vanuit de keuken. Hij loopt naar de keuken en en klimt op een van de stoelen aan de tafel.

na dat Harry wat gegeten heeft en zijn tanden gepoetst heeft lopen hij en Anne samen naar Harry zijn nieuwe school. Als ze het schoolplijn oplopen loop ik rustig achter ze aan en kijk naar de kinderen die al met elkaar aan het spelen zijn. Mijn ogen landen op 2 kleine jongetjes, ze spelen op het klimrek en ik herken ze ergens van. Ik stop met lopen als het me te binnen schiet. Het zijn 2 jongens van het groepje die Harry tegen de muur duwde. Harry moet uit hun buurt blijven, Anne loopt met Harry de school binnen en gaan naar een lokaal. Harry hangt zijn rugzakje en jasje op en geeft zijn moeder een kus op de wang voordat hij het lokaal in loopt en Anne gaat de school weer uit. Ik loop achter Harry aan het lokaal in. Er is nog niemand binnen op een klein jongetje met bruine haren die aan een tafeltje zit te tekenen. 'Hey ik ben Harry!' zegt harry blij en hij rent naar het jongetje toe. het jongetje kijkt op en glimlacht blij. 'Hey Harry ik ben Louis.' Zegt hij net zo blij als Harry. Ik glimlach als Harry bij hem gaat zitten en de andere kinderen binnen komen. Maar mijn glimlach verdwijnt als de 2 jongetjes van buiten bij Harry en Louis gaan zitten.

-Vote?
-Comment?

-KJG